Page 167 - 2017-4
P. 167
da köks ötürüb əyləşirik biz 167
Bir köhnə, bir uçuq məzarın üstdə; 2017
Qoşa qəbrimizi səssiz-səmirsiz
Cızarsan ağacla boz qarın üstdə...

1917

***
Təkəbbür dumanı sarıb ruhunu,
Odur ki, bir işıq görcək şəklənib
Deyirsən bəs, inancımız – yuxudur,
Paytaxtı da ilğımdır bu ölkənin.

Deyirsən ki, batıb günaha ölkəm,
Allahsızdır ölkən sənin – qoy deyim.
Lap bu cür də yaşayarıq, qəmin kəm,
Tövbə qapısı ki, açıqdır daim.

Dörd bir yanın gül-çiçəkdir, çeşmədir –
Umduğun nə bəs bu suç yiyəsindən?
Mən bilirəm tutulduğun dərd nədir:
Sən sonundan qaçıb, ölüm gəzirsən.

1917

anna axmatova. Şeirlər
   162   163   164   165   166   167   168   169   170   171   172