Page 164 - 2017-4

Yerlə dilbir olub, sövdəyə gedib,
Ölüm fərmanımı verdimi səma?
Mən ona inanıb göyə çıxmışdım,
Kəsdi kəndirimi, qıydı canıma.

Edam kötüyüymüş Yer başdan-başa,
Hər baş o kötüyü görəcək, əlbət.
Özümə inamım dəyəndə daşa,
Sənə inanmışdım gizlicə, xəlvət.

Əslimi öyrənmək çıxdı sonuma,
Mən axı hər şeyi bilirdim, Tanrım.
Belə yazılıbmış yazı alnıma,
Məchula uçmağı azadlıq sandım.

Nöqtədən balaca uzaqlar məni
164 Sonu bilinməyən duygutək çəkdi.

Naməlum göylərin bulud çəməni
2017 Ruhuma ölümün toxumun əkdi.

yukio Misima. Günəş və polad