Page 151 - 2017-4
P. 151
ını təxirə salmışdılar və mən kazarma- O çağırışı əvvəllər, lap keçmiş za- 151
da tənha oturmuşdum. Fudzi dağının ətə- manlarda da eşitmişdim. Amma o zaman- 2017
yindəki düzənlikdə əsl qış küləyi əsirdi. lar daxili səsim bayır səsimlə həmahəng
Belə günlərdə böyük şəhərlərdə nahar- səslənmirdi. Vücudum bayırdan gələn ça- yukio Misima. Günəş və polad
dan sonra ofislərin işığı yanır, evdar qa- ğırışı qəbul eləməyə uyğunlaşmamışdı.
dınlar isə televizorun qarşısında oturub Sözün xidmətlərinə bel bağlamaq lazım
nəsə toxuyur və qızdırıcıları tez söndür- gəlirdi. Mənə yönələn çağırış mürəkkəb
düklərinə görə peşmançılıq hissi keçirir- ideyalar şəbəkəsinə dolaşıb titrəyirdi. Bu
lər. Heç bir qüvvə o adamları zəruri ehti- zaman yaranan həzz dolu hissiyyatı indi
yac olmadan yağışın altına (həm də çə- də yaxşı xatırlayıram. Amma hər iki səsin
tirsiz) çıxmağa məcbur edə bilməz. vücudun xaricində görüşüb bir-birinə qa-
rışması zamanı ürəkdə yaranan sevinc
Birdən mühərrik səsi eşitdim. Unter- hissinin böyüklüyünü heç cür anlaya bil-
zabit dalımca gəlmişdi. Belə çıxırdı ki, mirdim...
havaya baxmayaraq, təlim atışları keçiri-
lirmiş. Maşın çala-çuxurda tullana-tullana Sonra gurultu, vıyıltı eşitdim və yağış-
bərbad yolda sürətlə irəli şütüyürdü. Ət- dan görünməz olan hədəfə doğru bir-
rafda ins-cins yox idi. İçində oturduğu- birinin ardınca güllələrin açdığı narıncı
muz CİP yağışın sel kimi axıb aşağı rəngli zolağı sezdim. Boğazıma qədər
töküldüyü sərt döngələrdən bir anda vı- palçığa bulaşmış halda bütün günü şid-
yıldayıb keçirdi. Yol görünmürdü, külək dətli yağışın altında oturub təlim atışlarını
getdikcə coşurdu, hündür otlar torpağın izlədim.
üstünə yapıxmışdı. Yağış damcıları bre-
zent örtüyün altına uçuşub amansız-aman- Yaxud daha bir xatirə. Bir dekabr sə-
sız üzümü şapalaqlayırdı. Dalımca adam həri. Milli stadionda tək-tənha qaçıram.
göndərdiklərinə görə şad idim. Məni ça- Çətin ki, bu məşğuliyyəti “borc” kateqori-
ğıran həmin o bayırdakı səs vicdanımın yasına aid eləmək olar. Belə demək
səsi idi. Vicdanımın səsinin məni çağırdı- mümkünsə, şişirtməyə yol verirəm, am-
ğı və cavab olaraq isti sığınacağımı tərk ma heç vaxt özümü bu qədər yaxşı hiss
eləməyə tələsdiyim o soyuq, yağışlı günə eləməmişdim. O səhərin günəşi istisna-
qədər belə şiddətli, vəhşi ehtiras duyma- sız olaraq mənim üçün doğurdu.
mışdım.
Beləliklə, gün doğurdu. Havanın hə-
Hansısa görünməmiş qüvvə məni isti rarəti sıfır dərəcə idi. Stadion nəhəng bir
sobadan ayırıb soyuğun ağuşuna atdı. zanbağa, boş tribunlar isə ağ və qara çil-
Hər dəfə buna bənzər situasiya yaranan- lərlə örtülü açılmış ləçəklərə bənzəyirdi.
da sanki dünyanın o biri başından gələn Əynimdə idman kostyumu var, külək
elçinin səsinə şübhəsiz və tərəddüdsüz sümüyümə işləyir, əllərim keyiyib. Hələ
səs vermişəm. Adətən, onun gətirdiyi xə- də alatoranlıqda olan şərq tərəfdəki tri-
bər ölümlə, həzlə, ya da müəyyən bir bunların altı ilə qaçarkən soyuqdan do-
ağılsızlıqla bağlı olub. Mən gündəlik hə- nur, günəşin ilk şəfəqləri ilə işıqlanmış
yatın rahatlığını və dincliyini geridə qo- qərb tərəfdə isə nisbətən rahat nəfəs alı-
yub sevinclə həmin elçinin dalınca getmi- ram. Mən dörd yüz metrlik dairəni dörd
şəm. dəfə qaçmışam, indi isə beşinci dəfə qa-
çıram.
da tənha oturmuşdum. Fudzi dağının ətə- manlarda da eşitmişdim. Amma o zaman- 2017
yindəki düzənlikdə əsl qış küləyi əsirdi. lar daxili səsim bayır səsimlə həmahəng
Belə günlərdə böyük şəhərlərdə nahar- səslənmirdi. Vücudum bayırdan gələn ça- yukio Misima. Günəş və polad
dan sonra ofislərin işığı yanır, evdar qa- ğırışı qəbul eləməyə uyğunlaşmamışdı.
dınlar isə televizorun qarşısında oturub Sözün xidmətlərinə bel bağlamaq lazım
nəsə toxuyur və qızdırıcıları tez söndür- gəlirdi. Mənə yönələn çağırış mürəkkəb
düklərinə görə peşmançılıq hissi keçirir- ideyalar şəbəkəsinə dolaşıb titrəyirdi. Bu
lər. Heç bir qüvvə o adamları zəruri ehti- zaman yaranan həzz dolu hissiyyatı indi
yac olmadan yağışın altına (həm də çə- də yaxşı xatırlayıram. Amma hər iki səsin
tirsiz) çıxmağa məcbur edə bilməz. vücudun xaricində görüşüb bir-birinə qa-
rışması zamanı ürəkdə yaranan sevinc
Birdən mühərrik səsi eşitdim. Unter- hissinin böyüklüyünü heç cür anlaya bil-
zabit dalımca gəlmişdi. Belə çıxırdı ki, mirdim...
havaya baxmayaraq, təlim atışları keçiri-
lirmiş. Maşın çala-çuxurda tullana-tullana Sonra gurultu, vıyıltı eşitdim və yağış-
bərbad yolda sürətlə irəli şütüyürdü. Ət- dan görünməz olan hədəfə doğru bir-
rafda ins-cins yox idi. İçində oturduğu- birinin ardınca güllələrin açdığı narıncı
muz CİP yağışın sel kimi axıb aşağı rəngli zolağı sezdim. Boğazıma qədər
töküldüyü sərt döngələrdən bir anda vı- palçığa bulaşmış halda bütün günü şid-
yıldayıb keçirdi. Yol görünmürdü, külək dətli yağışın altında oturub təlim atışlarını
getdikcə coşurdu, hündür otlar torpağın izlədim.
üstünə yapıxmışdı. Yağış damcıları bre-
zent örtüyün altına uçuşub amansız-aman- Yaxud daha bir xatirə. Bir dekabr sə-
sız üzümü şapalaqlayırdı. Dalımca adam həri. Milli stadionda tək-tənha qaçıram.
göndərdiklərinə görə şad idim. Məni ça- Çətin ki, bu məşğuliyyəti “borc” kateqori-
ğıran həmin o bayırdakı səs vicdanımın yasına aid eləmək olar. Belə demək
səsi idi. Vicdanımın səsinin məni çağırdı- mümkünsə, şişirtməyə yol verirəm, am-
ğı və cavab olaraq isti sığınacağımı tərk ma heç vaxt özümü bu qədər yaxşı hiss
eləməyə tələsdiyim o soyuq, yağışlı günə eləməmişdim. O səhərin günəşi istisna-
qədər belə şiddətli, vəhşi ehtiras duyma- sız olaraq mənim üçün doğurdu.
mışdım.
Beləliklə, gün doğurdu. Havanın hə-
Hansısa görünməmiş qüvvə məni isti rarəti sıfır dərəcə idi. Stadion nəhəng bir
sobadan ayırıb soyuğun ağuşuna atdı. zanbağa, boş tribunlar isə ağ və qara çil-
Hər dəfə buna bənzər situasiya yaranan- lərlə örtülü açılmış ləçəklərə bənzəyirdi.
da sanki dünyanın o biri başından gələn Əynimdə idman kostyumu var, külək
elçinin səsinə şübhəsiz və tərəddüdsüz sümüyümə işləyir, əllərim keyiyib. Hələ
səs vermişəm. Adətən, onun gətirdiyi xə- də alatoranlıqda olan şərq tərəfdəki tri-
bər ölümlə, həzlə, ya da müəyyən bir bunların altı ilə qaçarkən soyuqdan do-
ağılsızlıqla bağlı olub. Mən gündəlik hə- nur, günəşin ilk şəfəqləri ilə işıqlanmış
yatın rahatlığını və dincliyini geridə qo- qərb tərəfdə isə nisbətən rahat nəfəs alı-
yub sevinclə həmin elçinin dalınca getmi- ram. Mən dörd yüz metrlik dairəni dörd
şəm. dəfə qaçmışam, indi isə beşinci dəfə qa-
çıram.
