Page 132 - 2017-4

fiziki bədən quruluşu deyil, eyni zamanda istifadə etmək hesabına dünyaya öz “mən”i-

gücdü. Onların hər biri enerjini işıq şüala- mi tanıtdım.

rı kimi harasa istiqamətləndirməyə qadir- Şübhəsiz, sadəcə ona nail oldum ki,

di. Güclü bədən quruluşu obraz olaraq başqa insanlara oxşamadığımı üzə çı-

mənim çoxdankı sənət əsəri idealıma xardım. Yəni Sözün əsas funksiyası və

həddən artıq uyğun gəlirdi. Üstəlik, bu məqsədinin əksi olan nəticəni əldə etdim.

ahəngdarlığın yaratdığı şedevr şəfəq sa- Söz sənətinin şöhrət haləsiylə əhatə olun-

çırdı. masından qeyri-adi heç nə ola bilməz.

Mənim yaratdığım əzələlər, eyni za- Onların mahiyyəti ziddiyyətdə birləşir. İlk

manda həm həyat əlaməti, həm də sənət baxışda əlləşənlər sadəliyi və aydınlığı

əsəri idi. Bununla belə, onlarda ziddiyyətli məqsəd kimi qarşılarına qoyurlar. İşə gə-

şəkildə mücərrədliyin bütün nişanələri var- ləndə isə hiyləgərcəsinə xəyanət edirlər,

dı. Yeganə qüsurları həyatla sıx bağlı ol- Sözün təməlini – universallığını sarsıdır-

maları idi. Bu səbəbdən də həyatla birlik- lar. Bədii üslubun məzmun üzərindəki qə-

də təravətini itirib ölməyə məhkum idilər. ləbəsinin izahı məhz bundadı. Əlbəttə,

Mən atletik bədən quruluşunun mücər- bir çox adı bəlli olmayan şairlərin ərsəyə

132 rəd mahiyyətindən yenə yazacağam. Hə- gətirdiyi qədim epik dastanlar istisna təş-

ləliksə bircə bunu deyəcəyəm ki, əzələlər kil edir. Amma kitabın üz qabığında müəl-
2017 mənim üçün, sözün əsl mənasında, əvəz- lifin adı qeyd olunursa, şübhə etməyə bi-

siz xüsusiyyətə malikdi: onların fəaliyyəti lərsiniz, qarşınızda Sözün gözəl, ancaq

sözün fəaliyyəti ilə ziddiyyət təşkil edir. degenerasiya olunmuş mutasiyası var.

Sözün yaranmasını yadımıza salsaq, bu, Məgər sözlərin köməyilə səmanın (kə-

daha da aydın olar. Söz qəbilələrdən bi- cavəni daşıyanların baxdıqları həmin o

rində hisslərlə iradənin mübadilə funksi- mistik dərəcədə gömgöy səmanın) mavi

yasını yerinə yetirmək (təxminən, qədim rəngini ifadə eləmək mümkündürmü? Mən

daş pullar kimi) məqsədilə yaranıb. Nə buna dərin şübhə hiss etdiyimi artıq de-

qədər ki Söz istifadədən çıxarılmamışdı, mişəm. Amma poladın sayəsində öz əzə-

icma üzvlərinin hər birinə eyni dərəcədə lələrimdə oxşarlıq ekstazı və hamı kimi

yukio Misima. Günəş və polad məxsus idi, yəni ancaq hamıya və hər olmaqdan duyduğum həzzi aşkara çıxar-

kəsə məlum olan emosiyaları ifadə edə dım. Poladın amansız təzyiqi altında əzə-

bilirdi. Amma yavaş-yavaş Söz şəxsi lələrim zəifliyin və degenerasiyanın yarat-

mülkiyyətə çevrildi və hər kəs ondan öz dığı fərdiliyi itirməyə başladı. Bərkidikcə

zövqünə, öz tərzinə görə istifadə eləmə- bədənim daha simasız və universal olur-

yə başladı. Bunun nəticəsində Sözlə oyun du. Nəhayət, bütün oxşarlıq əlamətlərini

sənəti yarandı. Sözlər mığmığa sürüsü itirmək həddinə çatdı. Bu bədəni artıq nə

kimi hər tərəfdən üzərimə şığıyıb mənli- korroziya, nə də xəyanət (mənim üçünsə

yimi özlərinə tabe etdirmək, məni əbədi bundan vacib heç nə yox idi) qorxudurdu.

olaraq öz hüdudlarında saxlamaq niyyə- Elə bu zaman aşkar etdim ki, əzələlə-

tindəydilər. Dişlək-dişlək edilsəm də, fürsət rim hədsiz maddiləşərək (axı onları görmək

tapıb təcavüzkarın ən zəif yerini – öz si- də olardı, toxunmaq da) mücərrəd cizgi-

lahını (Sözün universallığını nəzərdə tu- lər almaqdadır. Düşünmək olardı ki, sözdən

turam) ona qarşı çevirə bildim. Sözlərdən fərqli, əzələlərin heç bir vəchlə kommuni-