Page 126 - 2017-4

kifayət idi ki, əvvəllər düşüncəm üçün an- dən kənar, öz qaydaları (əzələlərin qeyri-

laşılmaz olan çox şeyləri kəşf edim. Əzə- ixtiyari yığılması, daxili orqanların fəaliy-

lələrin hərəkəti sözdən toxunmuş mistik yəti) ilə idarə olunan bir şeydi. Buna görə

dumanı çox asanlıqla dağıdırdı. Gözləri- də insanın öz bədənini (ideyanın özü ki-

min açılması gənc bədənin erotik oyanı- mi) dərk eləməsi çətin deyil, nəticədə on-

şını xatırladırdı. Mən həyatın və təsirin lar bizim “mən”imizdən eyni dərəcədə

nə olduğunu anlamağa, hiss eləməyə uzaq olur. İdeyanın azğın, qəti müdaxilə-

başlayırdım. si insan ruhunu tamamilə özünə tabe elə-

Əgər dayansaydım, bu ancaq o de- yəndə yaranan asılılıq hər bir insana yax-

mək olardı ki, bir qədər gec olsa belə, in- şı tanış olan varlığa möhtac olmağı xatır-

sanların çoxunun getdiyi yolu tutmuşam. ladır.

Amma beynimdə yeni fikir doğulmuşdu. İdeyaya nəzarətsiz, mühakiməsiz alu-

İçimdə nəsə yeni bir ideyanın yetişmə- dəçilik ruhu bədənə bağlayan tellərə ina-

sində və zaman-zaman bütün qəlbimi nılmaz dərəcədə oxşayır. Hesab eləyi-

özünə tabe etməsində təəccüblü heç bir rəm ki, xristianların təcəssümetmə ehka-

şey yoxdu – düşünürdüm – hər zaman mı, dindar fanatların ovcunda və pəncə-

126 belə olur. Bəs niyə həmişə bu proses ru- sində möcüzəli şəkildə əmələ gələn mis-

hun sərhədləri ilə məhdudlaşır, orada do- mar izləri məhz bunun mücəssəməsidi.
2017 ğulur, elə orada da bitir? Mən uzun illər
Amma insan bədəninin imkanlarının

ruhun və bədənin pərakəndəliyindən çox da bir hüdudu var. Məsələn, əgər könlü-

yoruldum! Şübhəsiz, bəzən ruhun bütün nüzdən başınızda hədsiz dərəcədə şa-

fəaliyyəti vücudda əks olunur, məsələn, xələnmiş buynuz bitirmək arzusu keçsə,

mənəvi iztirablar mədə xorası və yaxud təbii ki, əlinizdən bir şey gəlməyəcək.

da ona bənzər xəstəlik yaradır. Amma Bədənin məhdudiyyətləri onun varlı-

mən tamam fərqli özəllikləri nəzərdə tu- ğını tənzimləyən ölçü hissi ilə tarazlıqda-

turam. Görəsən, uşaq vaxtı məni əhatə dı. Ölçü hissi və tarazlıq ümumi bir gözəl-

eləyən şəhvət Sözün pasından yeyilmiş lik yaratmağa, kəcavəni aparan o adam-

abstraksiya şəklində meydana çıxanda lara göy üzünün titrəyişini görməyə im-

yukio Misima. Günəş və polad bu prosesi geri döndərmək olmazdımı? kan verən eyni fiziki xüsusiyyətlərlə bizi

İdeyanı götürüb onu ruhdan bədənə ke- də təmin etməyə qadirdi, vəssalam. Ölçü

çirmək, öz ruhunu döyüb bədən üçün po- hissi və tarazlıq xüsusi, korrektəedici funk-

lad qalxan düzəltmək mümkün deyildi- siyanı yerinə yetirərək həddən artıq olan,

mi? istənilən ekssentrik ideyanı belə, aman-

Bu, Bədən konsepsiyasıdı, yuxarıda sızcasına qaydasına salır. Onların missi-

söhbət açdığım faciəni müəyyənləşdir- yası insan “mən”ini hər dəfə başlanğıc

mək qabiliyyətimdən qaynaqlanır. Düşün- nöqtəsinə, özünün digər insan övladın-

cəmə görə, bədən ideyanı qəbul eləmə- dan fərqləndiyinə duyduğu şübhələrin im-

yə ruhdan daha çox meyillidi və həmin kansız olduğu həddə qaytarır. “Bax bu,

ideyanı daha dərindən, həm də əsaslı şə- mənim bədənimdi”, – mən fikirləşirdim.

kildə mənimsəyir. Axı insanlar üçün ideya Bu bədən ideyaların məhsuludu. Eyni za-

lap əvvəldən yad anlayışdı. Eynilə ruh manda da o, ideyaların bürünüb özünü

üçün də bədən yabançı, ağlın nəzarətin- gizləyəcəyi ideal sığınacaq, örtük də ola