Page 24 - 2017-3

sını üst-üstə yığıb cırdı. Xırda-para işlər kələdi, sonra buraxdı, gözlərini uzaqlara

görə-görə bütün otaqları gəzdi, gah da- zillədi.

yandı, gah geri qayıtdı, əyildi-qalxdı, han- Gecə stolun arxasında oturmuşdu,

sı ləkənisə dırnaqları ilə təmizlədi, yerə səssiz-səmirsiz, için-için ağlayırdı...

düşüb qalmış qırıntıları bir-bir yığışdırdı, Gündüz uzun bir küçə ilə gedirdi. Nə

aparıb mətbəxdəki zibil vedrəsinə tulladı. bir ağac, nə bir kol vardı, hər tərəf don-

Gah oturdu, gah durdu, bir-iki addım atdı, muşdu. Elə hey düzünə gedirdi. Qaranlıq

təzədən əyləşdi. Küncdə bürmələnmiş düşənə kimi beləcə getdi...

kağız tapdı, onu açdı, təzədən bürmələ- Uşaqlarla oturmuşdu. Haylı-küylü, gu-

di, götürdüyü yerin yaxınlığına qoydu. rultulu cizgi filminə baxırdılar. Gözləri yu-

İçəridə oturmuş Ştefan anasının ora- mulurdu. Tez-tez diksinib ayılırdı. Sonra

bura dönə-dönə onun başına necə fırlan- başını uşağın çiyninə qoydu. Film qurta-

dığına baxırdı. Uşağın oturduğu kreslo- rana kimi ağzını ayırıb kinoya baxan oğ-

nun yanlarını sildi, ona işarə etdi ki, dur- lunun çiyninə başını qoyub yatdı...

sun. Ştefan durmağa macal tapmadı, qa- Gecə makinanın qarşısında dayanıb

dın dirsəyi ilə onu itələdi, kreslonun otu- yazdıqlarını oxudu: “Bəs sizə heç kim

24 racağını sildi, halbuki təmiz idi. Uşaq bir kömək eləmir?’’ – deyə qonaq soruşdu. –

2017 qədər kənara çəkilib sakitcə dayandı. ‘’Heç kim... – qız cavab verdi. – Arzuladı-
Anası süpürgəni var gücü ilə ona tərəf to- ğım kişi elələrindən olacaq ki, mənim şəx-

lazladı, ancaq süpürgə stəkana dəydi, simdə ondan asılı olmayan bir qadını se-
onu sındırdı. Yumruqlarını düyünləyib oğ- vəcək’’. “Bəs siz onda nəyi sevəcəksi-
luna tərəf getdi, uşaq yerindən tərpən- niz?” “Mən də onu belə sevəcəm...”
Qadın yenə çiyinlərini çəkdi və özü
mədi, dayanıb ancaq ona baxdı.
də bilmədən dilini çıxardı.
Qapının zəngi çalındı, ikisi də ora tə- Çarpayıda uzanmışdı, gözləri açıq idi.
ləsdi. Qadın uşağı geri itələdi, Ştefan ar-
xası üstə döşəməyə yıxıldı. Tumbanın üstündə bir stəkan su, yaylı
bıçaq vardı. Kimsə jalüzü bərk-bərk döydü.
Qapını açanda əvvəlcə heç kimi görmə- Bıçağı açıb ayağa durdu, xalatını geydi.

Peter Handke. Solaxay qadın di. Yana baxanda gördü ki, oğlunun gon- Brunonun səsi eşidildi:
bul dostu divarın dibinə qısılıb irişir.
– Qapını aç, yoxsa onu sındıracam,
Qonaq otağında gözünü bir nöqtəyə ya da evi partladacam.
zilləyib oturmuşdu, uşaqlar da mahnı oxu-
Bıçağı yerinə qoydu, işığı yandırdı,
ya-oxuya stuldan yastığın üstünə tullanır, eyvanın qapısını açdı. Brunonun palto-
qəribə səslər çıxarır, gülməkdən qarınla- sunun da, köynəyinin də yaxası açıq idi.

rını tutur, bir-birinin qulağına nəsə pıçıl- Üzbəüz dayandılar. Sonra dəhlizdən ke-

dayır, qadına baxır, onu göstərib gülüşür- çib işıq yanan qonaq otağına gəldilər. Ye-

dülər. Qadın isə onlara fikir vermirdi. nə də üzbəüz dayandılar. Bruno dilləndi:

Makinanın arxasında oturmuşdu. Uşaq – Hə, gecələr işığı yana-yana qoyur-

barmaqlarının ucunda gəlib ona sığındı. san... – ətrafına boylandı, – mebellərin

Qadın çiyni ilə onu geri itələdi, uşaq get- yeri də dəyişib... – kitablardan bir neçəsi-

mədi. Qadın onu özünə tərəf çəkdi və ni götürüb baxdı, – tamam başqa kitab-

gözlənilmədən bərk-bərk qucaqladı, sil- lardır... – qadına yaxınlaşdı, – yəqin, Uzaq