Page 270 - 2017-3

isə şkafdan asılıb. Dəhlizlə çıxıb giriş qa- də toqqalı-toqqasız, amma mütləq əlisi-

pısına çatmalı idi – bu mərtəbədə yanğın lahlı adamlar gəlib səni məcbur edə bilər-

olandan, tibb bacısı ilə bir yerdə iki xəstə lər ki, olan-qalanını yığışdırıb, çəkməli-

öləndən sonra onu qıfıllamırdılar. Bunu çəkməsiz onlarla gedəsən. İyirmi il qa-

çərənçi sanitar Kreyn, xəstələrin qoltuğu- baq, hələ dörd yaşı olanda bir cüt ayaq-

nun altını yuyanda daim saqqız çeynə- qabısı vardı, düzdür, bir tayının dabanı

yən sanitar danışmışdı. Amma yəqin, bu laxlayır, hər addımda yerə dəyib taqqıl-

da bir bəhanə idi, çünki işçilər orada si- dayırdı. Onda on beş evin sakinlərinə iyir-

qaret çəkirdilər, buna görə bağlamırdılar. mi dörd saata şəhər ətrafındakı qəsəbə-

Qaçış üçün ilk planı Kreyn palataya gə- lərindən çıxmaq əmri vermişdilər. Әks

ləndə başına vurub onu huşsuz halda ye- təqdirdə... “Әks təqdir” isə artıq ölüm de-

rə yıxmaq idi. Bunun üçün qolundakı qan- mək idi. Xəbərdarlıq səhər tezdən edil-

dalları boşaltmaq lazım gələcəkdi. Bu, mişdi, gün də çaşqınlıq, qəzəb, yır-yığış

çox riskli olduğundan, tamam başqa yol içində keçmişdi. Axşam çoxları kimi ma-

seçmək məcburiyyətində qaldı. şınla, maşını olmayanlar da pay-piyada

İki gün əvvəl, polis maşınının arxa çıxıb getmişdi – gödəkcəli-gödəkcəsiz

270 oturacağında bura qolubağlı gətiriləndə adamların təhdidlərinə, qonşuların dilə

elə hey o yana, bu yana boylanırdı ki, ha- tutmasına baxmayaraq, qoca Krouford
2017 ra aparıldığını anlasın. Buralarda heç ol- eyvanının pillələrində oturub, getməkdən

mamışdı. Әsasən, Sentral-Sitidə gəzib- imtina etmişdi. Dirsəklərini dizlərinə söykə-

dolaşırdı. Yeməkxananın qapısındakı ne- yib, barmaqlarını daraqlayıb, tənbəki çey-

on işıqlardan, bir də qaradərililərin Sion- nəyə-çeynəyə bütün gecəni gözləmişdi.

dakı balaca metodist kilsəsinin həyəti qa- İyirmi dörd saatdan sonra, dan yeri

bağındakı yekə lövhədən başqa, o yerlə- söküləndə onu dəmir dəyənəklərlə, tüfəng

rin heç bir xüsusi əlaməti yoxdu. Әgər qundağıyla ölənəcən döymüş, sonra da

yanğın çıxışından sivişə bilsəydi, elə bir- cəsədini bu ətrafdakı ən qoca, elə öz qa-

baş ora – Siona gedəcəkdi. Amma qaç- pısında bitən maqnoliya ağacına bağla-

mazdan əvvəl haradansa çəkmə tapmalı mışdılar. Bəlkə də, kişi bu ağaca məhəb-

idi. Qışda küçə ilə ayaqyalın getsə, mütləq bətinə görə inad göstərmişdi. Hərdən ağa-

Toni Morrison. Evə qayıdış tutulacaqdı, xəstəxanaya qaytaracaq, son- cı hələ ulu nənəsinin əkdiyi ilə qürrələnir-

ra da səfil dilənçi kimi içəri basacaqdılar. di. Gecə qaçıb canlarını qurtaran qonşu-

Maraqlı qanundur: əgər küçədə veyil- ları qayıdıb onu ağacdan açmış, sevimli

lənirsənsə, ya da elə boş-bekar dayan- maqnoliyasının altında torpağa tapşırmış-

mısansa, deməli, səfilsən. Әlində kitab dılar. Qəbirqazanlardan biri onu dinləmə-

olsa, karına gələrdi, lakin ayaqyalınsan- yə həvəs göstərənlərə qoca Kroufordun

sa, deməli, səfilsən; elə-belə durmusan- gözlərinin də çıxarıldığını danışmışdı...

sa, “şübhəli davranışda” ittiham edə bi- Qaçış üçün çəkmə lazım idi, xəstə isə

lərlər. çəkməsiz qalmışdı. Dan yeri sökülmə-

O, çoxlarından yaxşı bilirdi ki, haqlı- miş, səhər saat dörddə möhkəm parça-

haqsız cəza vermək üçün küçədə olma- dan olan qandalını boşaldıb açmağa

ğın vacib deyil. Evdə – illər uzunu yaşa- müvəffəq oldu, xəstəxana pijamasını so-

dığın evdə də ola bilərsən. Günlərin birin- yundu. Hərbçi şalvarını, gödəkcəsini ge-