Page 268 - 2017-3

TONİ MORRİSON Tərcümə: İlqar Әlfi

EVӘ QAYIDIŞ

(roman)

Sleydə

Bu kimin evidir?

Nə yaman zülmətdi belə,

Qoymaz işıq düşsün Evə.

Söylə, kimdir sahibi?

Mən deyiləm.

Mənim yuxuma başqası girirdi.

Daha işıqlı, daha rahat,

Rəngbərəng qayıqlarla

268 Bəzənmiş gölə baxsın,

Qucaqlayan qollar kimi açılan
2017 Zəmilərə baxsın pəncərəsi.

Bu ev mənə yaddır.

Onun kölgələri yalan söyləyir.

Bəs onda nədən açarı düşür dayanmışdılar. Ürkək gözləri vardı, dır-

Bizim qıfıla? naqlarını yerə döyür, başlarını silkələyib

yallarını oynadırdılar. Bir-birini it kimi diş-

1 ləyir, şahə qalxıb qabaq ayaqlarıyla bir-

Adam kimi iki ayaqları üstə qalxmış- birinin boynunu qucaqlayırdılar. Gördü-

dılar. Onları görürdük. Adamtək dayan- yümüz bu mənzərədən az qalırdı nəfəsi-

mışdılar. miz kəsilsin. Biri qonur, digəri qara idi,

Ora yaxınlaşa bilməzdik. Lotusun bütün hər ikisi tərdən parıldayırdı. Tükürpərdən

Toni Morrison. Evə qayıdış tarlaları, plantasiyaları kimi, orda da ad- kişnərtiləri təpik atıb rəqibinin qıcanmış

dımbaşı vahiməli xəbərdarlıq lövhələri dişlərinə endirdikləri zərbədən sonra, or-

görünürdü. Lövhələr araları on-onbeş metr taya çökən sükut qədər bizi qorxutmur-

olan ağac dirəklərə vurulmuş tor çəpər- du. Yaxınlıqda isə madyanla dayçası ot-

lərdən asılmışdı. Amma biz naməlum hey- laya-otlaya biganə baxışlarla başqa səm-

vanın – canavar, ya it idi – qazdığı lağımı tə baxırdılar. Sonra hər şey bitdi. Qonur

görüb özümüzü saxlaya bilmədik. Ot ba- at başını aşağı salıb dırnağıyla yeri eş-

cımın çiynindən, mənim qurşağımdan idi, məyə başladı, qalib ayğır isə madyanları

ilanlardan qorxsaq da, sürünməyə başla- burnu ilə dümsükləyə-dümsükləyə geniş

dıq. Otun yaşılına bulaşırdıq, mığmığalar çevrə cızdı.

gözümüzə doluşurdu, lakin mükafat bütün Biz isə yol qırağında cərgə ilə dayan-

bu əzablara dəyərdi: düz qarşımızda, cə- mış pikaplardan gizlənməyə çalışa-çalı-

mi on beş metrliyimizdə lap adam kimi şa otun içiylə geriyə, lağıma tərəf sürünüb