Page 242 - 2017-3
P. 242
xeyrə qalsın… (Bir neçə addım atır və Həkim (səhnə arxasından). İndi. (Daxil
geri dönmədən, demək olar ki, titrək səslə.) olur.) Nədi?
Bir də, don Cenna… (Soldan dalana tərəf Cennaro. Bu senyor bizimlə
gedir.) qonşuluqda yaşayır. Deyir ki, siz soruşan
Pauzadan sonra Keşiş daxil olur. dərman onda var. Baxın, görün odumu?
Həkim (Rikkardoya). Göstərin görüm.
Keşiş (soldan qapıya tərəf gəlir). Don (Qutuya baxaraq.) Özüdü. Özüdü ki var.
Cenna, heç nə olmaz! Bu həbi tapdım. Rikkardo. Məndə təsadüfən qalmışdı.
(Həb qutusunu göstərir. Həkimi nəzərdə
tutaraq.) İndi ona göstərəcəm. (Gedir.) Altı ay əvvəl mənim qızım da bu xəstəliyə
tutulmuşdu.
Həkim. Bizimki gətirdi. Dərmanı verin.
Amaliya daxil olur. Dərddən, Rikkardo (dərmanı vermək istəmə-
əzabdan xeyli dəyişib. İlk dəfə yərək). Xeyr, mən bunu senyora Amaliyaya
qarşımızda ana kimi görünür. Hətta elə vermək istəyirəm.
bil qocalıb. Daha özünü başqa cür Cennaro (tərəddüd içində həkimlə
aparmaq istəmir və bacarmır. Dərd baxışaraq). Amaliya! Bir dəqiqə bura gəl.
242 içində ortadakı stolun yanında əyləşir. Mühasib səni görmək istəyir.
2017 Amaliya. Heç harda! Heç harda! Heç Amaliya, ardınca da burada olanlara
harda! Mən hamıdan soruşdum! Bütün sualedici nəzərlərlə baxan Keşiş daxil
Neapolu ələk-vələk elədim! Qeybə çəkilib! olur. (Pauza.)
Olanlar da gizlədilib. (Ümidsiz halda.)
Eduardo de Filippo. Neapol – milyonçular şəhəri Vicdanınız itin olsun! Dərmanla da alver Rikkardo (sakit tərzdə, səsində heç
edərlər? O şeylə ki, insan həyatı ondan bir pislik, yaxud qisas hissi olmadan
asılıdı! (Ağrıyla qışqırır.) Neynək, deməli, Amaliyaya). Donna Amaliya, həkimin sizin
mənim balam ölməlidi?! (Tərəddüd içində.) qızınız üçün yazdığı dərman məndə var.
Onlar qiyməti qaldırmaq üçün onu (Göstərir.) Bax budu.
gizləyiblər! Bu, əclaflıq deyil, bəs nədi?
(Cavab gözləmədən qalxıb sol qapıya Amaliya (sarsılıb, amma təslim olmur).
tərəf gedir.) Nə qədər istəyirsiz?
Rikkardo (dərdinə yanır, ona qarşı
Cennaro baxışlarıyla onu müşayiət qəzəbli deyil). Siz nəyi mənə qaytarmaq
edir. Rikkardo küçədən daxil olur. istəyirsiz?
Rikkardo (Əynində altından gecə Amaliya ehtiyatla ona baxır.
pijaması görünən tünd plaş var. Mərhə-
mətlə). İcazə olar? Axşamınız xeyir. (Cen- Mənim olan hər şey indi sizə məxsusdu.
naroya.) Mənə dedilər ki, qızınız üçün Siz hər şeyimi əlimdən aldız… Evimi,
dərman lazımdı. Deyəsən, məndə olan arvadımın əşyalarını, alt paltarlarını…
elə odu. (Xırda qutunu göstərir.) Budu? ailənin daş-qaşlarını…
Cennaro (həyəcanla). Buyurun, əylə- Amaliya başını aşağı salır.
şin. (Qalxıb sol qapıya tərəf gedir.) Doktor,
bir dəqiqə bura gələrdiz.
geri dönmədən, demək olar ki, titrək səslə.) olur.) Nədi?
Bir də, don Cenna… (Soldan dalana tərəf Cennaro. Bu senyor bizimlə
gedir.) qonşuluqda yaşayır. Deyir ki, siz soruşan
Pauzadan sonra Keşiş daxil olur. dərman onda var. Baxın, görün odumu?
Həkim (Rikkardoya). Göstərin görüm.
Keşiş (soldan qapıya tərəf gəlir). Don (Qutuya baxaraq.) Özüdü. Özüdü ki var.
Cenna, heç nə olmaz! Bu həbi tapdım. Rikkardo. Məndə təsadüfən qalmışdı.
(Həb qutusunu göstərir. Həkimi nəzərdə
tutaraq.) İndi ona göstərəcəm. (Gedir.) Altı ay əvvəl mənim qızım da bu xəstəliyə
tutulmuşdu.
Həkim. Bizimki gətirdi. Dərmanı verin.
Amaliya daxil olur. Dərddən, Rikkardo (dərmanı vermək istəmə-
əzabdan xeyli dəyişib. İlk dəfə yərək). Xeyr, mən bunu senyora Amaliyaya
qarşımızda ana kimi görünür. Hətta elə vermək istəyirəm.
bil qocalıb. Daha özünü başqa cür Cennaro (tərəddüd içində həkimlə
aparmaq istəmir və bacarmır. Dərd baxışaraq). Amaliya! Bir dəqiqə bura gəl.
242 içində ortadakı stolun yanında əyləşir. Mühasib səni görmək istəyir.
2017 Amaliya. Heç harda! Heç harda! Heç Amaliya, ardınca da burada olanlara
harda! Mən hamıdan soruşdum! Bütün sualedici nəzərlərlə baxan Keşiş daxil
Neapolu ələk-vələk elədim! Qeybə çəkilib! olur. (Pauza.)
Olanlar da gizlədilib. (Ümidsiz halda.)
Eduardo de Filippo. Neapol – milyonçular şəhəri Vicdanınız itin olsun! Dərmanla da alver Rikkardo (sakit tərzdə, səsində heç
edərlər? O şeylə ki, insan həyatı ondan bir pislik, yaxud qisas hissi olmadan
asılıdı! (Ağrıyla qışqırır.) Neynək, deməli, Amaliyaya). Donna Amaliya, həkimin sizin
mənim balam ölməlidi?! (Tərəddüd içində.) qızınız üçün yazdığı dərman məndə var.
Onlar qiyməti qaldırmaq üçün onu (Göstərir.) Bax budu.
gizləyiblər! Bu, əclaflıq deyil, bəs nədi?
(Cavab gözləmədən qalxıb sol qapıya Amaliya (sarsılıb, amma təslim olmur).
tərəf gedir.) Nə qədər istəyirsiz?
Rikkardo (dərdinə yanır, ona qarşı
Cennaro baxışlarıyla onu müşayiət qəzəbli deyil). Siz nəyi mənə qaytarmaq
edir. Rikkardo küçədən daxil olur. istəyirsiz?
Rikkardo (Əynində altından gecə Amaliya ehtiyatla ona baxır.
pijaması görünən tünd plaş var. Mərhə-
mətlə). İcazə olar? Axşamınız xeyir. (Cen- Mənim olan hər şey indi sizə məxsusdu.
naroya.) Mənə dedilər ki, qızınız üçün Siz hər şeyimi əlimdən aldız… Evimi,
dərman lazımdı. Deyəsən, məndə olan arvadımın əşyalarını, alt paltarlarını…
elə odu. (Xırda qutunu göstərir.) Budu? ailənin daş-qaşlarını…
Cennaro (həyəcanla). Buyurun, əylə- Amaliya başını aşağı salır.
şin. (Qalxıb sol qapıya tərəf gedir.) Doktor,
bir dəqiqə bura gələrdiz.
