Page 244 - 2017-3
P. 244
an, don Cennaro. Arvadın son sözü bu hər şey yaxşı olacaq. Sakitləşin. Həkim
oldu: “Qoy burdan çıxım, danışarıq!” Amma əvvəl-əvvəl narahat idi. Çünki dərman
xoşbəxtlikdən dərhal keçindi, əzab-zad tapılmırdı. İndi özünüz də gördüz ki, necə
çəkmədi. Yaxşı ölümdü, don Cenna. Odu arxayın getdi.
ki deyirəm, alverə girişmək mənim, tək
adamın nəyinə lazımdı axı? Amaliya razılıqla ona baxır. Bu sözlər
Cennaro (bu anacan Keşişin onu sakitləşdirir.
hekayətinə qulaq asmadan gözünü küncə,
əvvəl hücrəsinin olduğu yerə zilləyib). Biz gedək. Lazım olsaq, çağırarsız.
Sabah mənə bir köməklik elə. Bir az Assunta. Gecəniz xeyirə qalsın.
tezdən gəl, mənim o balaca otağımı bər-
pa eləyək. Әtrafına hördüyüm o taxtaları Qız xalası ilə dinməzcə gedir. Keşiş
neyləmisiz? Tullamısız? Yandırmısız? qapının arxasında, dalanda əyləşir. Cen-
Keşiş. Nə danışırsız, salamatdı. Dəyiş- naro ayaq üstdə dayanıb ittihamedici
düyüş başlayanda mən özüm onları yığıb nəzərlərlə arvadına baxır. Amaliya bu
don Paskualın emalatxanasında gizlətdim.
baxışları hiss edir. O, peşmandı.
Orda da qalıb.
244 Cennaro. Günü sabahdan arakəsməni Nəhayət, dözmür və özü sükutu pozur.
Demək olar ki, hiddətlə.
2017 bərpa edəcəyik. (Lazımi göstərişlərini
verərək astadan Keşişlə danışır.) Amaliya. Niyə belə baxırsan? Mən
Eduardo de Filippo. Neapol – milyonçular şəhəri Həkim, onun ardınca Amaliya, Assunta də başqaları eləyəni eləmişəm. Özümüzü
və Adelaida sol tərəfdən daxil olur. qorumuşam, zirəklik eləmişəm… Baxa-
baxa qalmısan, niyə dinib-danışmırsan?
Həkim. Di mən gedim. Narahat Səhər açılandan susursan, elə baxa-baxa
olmayın. İndi yalnız bu gecəni keçirmək qalmısan? Məni nədə günahlandırırsan?
lazımdı. Qızcığaz vəziyyətdən çıxmalıdı. Sənə nə deyiblər?
Mən sabah tezdən gələcəm. Әminəm ki,
məni xoş xəbərlə qarşılayacaqsız. Ge- Cennaro (hər nə yolla olursa-olsun,
cəniz xeyirə qalsın. izahatdan qaçmaq istəyir). Niyə susuram?
İstəyirsən, danışım? Neynək, danışaram.
Adelaida. Xeyirə qarşı. (Keşişə.) Keşiş, xahiş edirəm, get, sabah
Assunta. Xeyirə qarşı. tezdən görüşərik.
Keşiş (qalxıb stulu yerinə qoyur).
Həkim gedir. Cennaro və Keşiş onunla Gecəniz xeyirə qalsın. (Gedir.)
jestlə xudahafizləşir. Amaliya dərd içində Cennaro. Tapşırığımı yadından
ağır-ağır stolun yanında əyləşib şalına çıxarma.
bürünərək qollarını çarpazlayır. O Keşiş (dalandan). Oldu. (Gedir.)
üşüyür. Qadın, nəhayət, günahını Cennaro (şüşə qapını bağlayıb ağır-
tamamilə dərk edərək bu anın ağır arvadına yaxınlaşır. Nədən başlaya-
məsuliyyətini hiss edir. cağını bilmir: xəstə uşağın yatdığı qapıya
baxır və nəhayət, qərara gəlir). Amaliya,
Adelaida (Amaliyanın daxili vəziyyətini bilmirəm niyə, amma orda uzanan o xəstə
duyaraq ona yaxınlaşır və nəvazişlə). İndi uşaq məni bütün ölkənin taleyi haqqında
oldu: “Qoy burdan çıxım, danışarıq!” Amma əvvəl-əvvəl narahat idi. Çünki dərman
xoşbəxtlikdən dərhal keçindi, əzab-zad tapılmırdı. İndi özünüz də gördüz ki, necə
çəkmədi. Yaxşı ölümdü, don Cenna. Odu arxayın getdi.
ki deyirəm, alverə girişmək mənim, tək
adamın nəyinə lazımdı axı? Amaliya razılıqla ona baxır. Bu sözlər
Cennaro (bu anacan Keşişin onu sakitləşdirir.
hekayətinə qulaq asmadan gözünü küncə,
əvvəl hücrəsinin olduğu yerə zilləyib). Biz gedək. Lazım olsaq, çağırarsız.
Sabah mənə bir köməklik elə. Bir az Assunta. Gecəniz xeyirə qalsın.
tezdən gəl, mənim o balaca otağımı bər-
pa eləyək. Әtrafına hördüyüm o taxtaları Qız xalası ilə dinməzcə gedir. Keşiş
neyləmisiz? Tullamısız? Yandırmısız? qapının arxasında, dalanda əyləşir. Cen-
Keşiş. Nə danışırsız, salamatdı. Dəyiş- naro ayaq üstdə dayanıb ittihamedici
düyüş başlayanda mən özüm onları yığıb nəzərlərlə arvadına baxır. Amaliya bu
don Paskualın emalatxanasında gizlətdim.
baxışları hiss edir. O, peşmandı.
Orda da qalıb.
244 Cennaro. Günü sabahdan arakəsməni Nəhayət, dözmür və özü sükutu pozur.
Demək olar ki, hiddətlə.
2017 bərpa edəcəyik. (Lazımi göstərişlərini
verərək astadan Keşişlə danışır.) Amaliya. Niyə belə baxırsan? Mən
Eduardo de Filippo. Neapol – milyonçular şəhəri Həkim, onun ardınca Amaliya, Assunta də başqaları eləyəni eləmişəm. Özümüzü
və Adelaida sol tərəfdən daxil olur. qorumuşam, zirəklik eləmişəm… Baxa-
baxa qalmısan, niyə dinib-danışmırsan?
Həkim. Di mən gedim. Narahat Səhər açılandan susursan, elə baxa-baxa
olmayın. İndi yalnız bu gecəni keçirmək qalmısan? Məni nədə günahlandırırsan?
lazımdı. Qızcığaz vəziyyətdən çıxmalıdı. Sənə nə deyiblər?
Mən sabah tezdən gələcəm. Әminəm ki,
məni xoş xəbərlə qarşılayacaqsız. Ge- Cennaro (hər nə yolla olursa-olsun,
cəniz xeyirə qalsın. izahatdan qaçmaq istəyir). Niyə susuram?
İstəyirsən, danışım? Neynək, danışaram.
Adelaida. Xeyirə qarşı. (Keşişə.) Keşiş, xahiş edirəm, get, sabah
Assunta. Xeyirə qarşı. tezdən görüşərik.
Keşiş (qalxıb stulu yerinə qoyur).
Həkim gedir. Cennaro və Keşiş onunla Gecəniz xeyirə qalsın. (Gedir.)
jestlə xudahafizləşir. Amaliya dərd içində Cennaro. Tapşırığımı yadından
ağır-ağır stolun yanında əyləşib şalına çıxarma.
bürünərək qollarını çarpazlayır. O Keşiş (dalandan). Oldu. (Gedir.)
üşüyür. Qadın, nəhayət, günahını Cennaro (şüşə qapını bağlayıb ağır-
tamamilə dərk edərək bu anın ağır arvadına yaxınlaşır. Nədən başlaya-
məsuliyyətini hiss edir. cağını bilmir: xəstə uşağın yatdığı qapıya
baxır və nəhayət, qərara gəlir). Amaliya,
Adelaida (Amaliyanın daxili vəziyyətini bilmirəm niyə, amma orda uzanan o xəstə
duyaraq ona yaxınlaşır və nəvazişlə). İndi uşaq məni bütün ölkənin taleyi haqqında
