Page 21 - 2017-3
P. 21
dəyişmişdilər və doğrudan da, qadını makinanın üstünə qoydu, başını da qol- 21
qorxutdular. larına söykədi. Gecəyarı oldu, qadın elə 2017
bayaqkı vəziyyətdə oturmuşdu. Ancaq in-
Qadın: di yuxuya gedirdi. Peter Handke. Solaxay qadın
– Qulaq asın, – dedi, – mən iş görürəm,
siz, bəlkə də, bunu hiss eləmirsiniz. Mə- Ayıldı, işığı söndürdü, otaqdan çıxdı.
nim üçün çox vacibdir ki, heç kəs mane Yanağında toxunma köynəyinin izi qal-
olmasın. Bu, yemək bişirmək deyil, gərək mışdı. Qəsəbədə yalnız küçə fənərləri
fikrim dağılmasın. yanırdı.
Uşaqlar dinməyib gözlərini uzaq bir
nöqtəyə zillədilər, sonra da irişdilər. Әv- Onlar Brunonun şəhərdəki bürosuna
vəlcə biri başladı, digəri də ona qoşuldu. gəlmişdilər. Pəncərədən şəhər bütün mən-
– Xahiş edirəm, məni də başa düşün... zərəsiylə görünürdü. Üçü də küncdəki
– Bizə indi nəsə bişirəcəksən? – oğlu stolun arxasında oturmuşdu. Uşaq kitaba
soruşdu. baxırdı. Bruno oğluna tərəf dönüb dillən-
Qadın başını aşağı saldı, uşaq qə- di:
zəblə dilləndi:
– Fransiska deyir, Ştefan son günlər
– Tək sən belə deyilsən, mən də kə- nəzərəçarpacaq dərəcədə qapalı olub.
dərliyəm... Üstəlik də, yuyunmur. Onun fikrincə, bu...
Yataq otağındakı makinanın arxasın- – Hə, Fransiska özgə nə düşünür? –
da otursa da, yazmırdı. Evə sükut çökmüş- qadın onun sözünü kəsdi.
dü. Dəhlizdə uşaqların pıçıltısı, pıqqıltısı
eşidilirdi. Qadın makinanı kənara itələdi, Bruno güldü, qadın da gülümsədi. Bru-
o, yerə düşdü. no ona tərəf əyiləndə qadın geri çəkildi.
Yaxınlıqdakı topdansatış bazarında – Marianne... – kişi yalnız bunu deyə
böyük əl arabasını itələyə-itələyə, bir şöbə- bildi.
dən digərinə keçə-keçə onu iri torbalarla
ağzına qədər doldurdu. Kassaya uzun – Bağışla...
növbə vardı, o da gəlib dayananda gördü – Paltona yaxından baxmaq istəyir-
ki, hamının arabası onun arabası kimi dim, deyəsən, düyməsinin biri düşüb.
ağzına qədər doludur. Bazarın qarşısın- Nə edəcəklərini bilməyib susdular.
dakı dayanacaqda təkərləri tez-tez tərsi- Bruno uşağa tərəf döndü:
nə dönən ağır arabanı darta-darta maşı- – Ştefan, yanıma gələn adamları ne-
nın yanına gətirdi. Maşın da ağzına qə- cə qorxutduğumu indi sənə göstərərəm.
dər doldu, hətta arxa oturacağı o qədər – Qadının əlindən tutub ayağa qaldırdı,
yüklədi ki, pəncərədən geriyə baxa bil- qımışa-qımışa uşağa göstərməyə başla-
mədi. Aldıqlarının hamısını zirzəmiyə yığ- dı: – Әvvəlcə qurbanımı dar otaqda bir
dı, çünki mətbəxdəki bütün qutular, soyu- küncə sıxıram. O, özünü tamamilə gücsüz
ducu dolu idi... hiss edir. Ona lap yaxın dayanıb danışı-
ram. Yaşlı adam olanda, – pıçıldamağa
Gecə qonaq otağında stolun arxa- başladı, – lap yavaşdan danışıram. Elə
sında oturmuşdu və makinaya təzə və- bilsin ki, artıq kar olub. Gərək xüsusi
rəq qoydu. Sakitcə dayandı, sonra əlini ayaqqabıların da olsun. Bunlara hökmlü
ayaqqabılar deyirlər, məsələn, beləsi, da-
banları rezindən... Özləri də tərtəmiz ol-
malı, par-par yanmalıdır. Gərək sehrli bir
qorxutdular. larına söykədi. Gecəyarı oldu, qadın elə 2017
bayaqkı vəziyyətdə oturmuşdu. Ancaq in-
Qadın: di yuxuya gedirdi. Peter Handke. Solaxay qadın
– Qulaq asın, – dedi, – mən iş görürəm,
siz, bəlkə də, bunu hiss eləmirsiniz. Mə- Ayıldı, işığı söndürdü, otaqdan çıxdı.
nim üçün çox vacibdir ki, heç kəs mane Yanağında toxunma köynəyinin izi qal-
olmasın. Bu, yemək bişirmək deyil, gərək mışdı. Qəsəbədə yalnız küçə fənərləri
fikrim dağılmasın. yanırdı.
Uşaqlar dinməyib gözlərini uzaq bir
nöqtəyə zillədilər, sonra da irişdilər. Әv- Onlar Brunonun şəhərdəki bürosuna
vəlcə biri başladı, digəri də ona qoşuldu. gəlmişdilər. Pəncərədən şəhər bütün mən-
– Xahiş edirəm, məni də başa düşün... zərəsiylə görünürdü. Üçü də küncdəki
– Bizə indi nəsə bişirəcəksən? – oğlu stolun arxasında oturmuşdu. Uşaq kitaba
soruşdu. baxırdı. Bruno oğluna tərəf dönüb dillən-
Qadın başını aşağı saldı, uşaq qə- di:
zəblə dilləndi:
– Fransiska deyir, Ştefan son günlər
– Tək sən belə deyilsən, mən də kə- nəzərəçarpacaq dərəcədə qapalı olub.
dərliyəm... Üstəlik də, yuyunmur. Onun fikrincə, bu...
Yataq otağındakı makinanın arxasın- – Hə, Fransiska özgə nə düşünür? –
da otursa da, yazmırdı. Evə sükut çökmüş- qadın onun sözünü kəsdi.
dü. Dəhlizdə uşaqların pıçıltısı, pıqqıltısı
eşidilirdi. Qadın makinanı kənara itələdi, Bruno güldü, qadın da gülümsədi. Bru-
o, yerə düşdü. no ona tərəf əyiləndə qadın geri çəkildi.
Yaxınlıqdakı topdansatış bazarında – Marianne... – kişi yalnız bunu deyə
böyük əl arabasını itələyə-itələyə, bir şöbə- bildi.
dən digərinə keçə-keçə onu iri torbalarla
ağzına qədər doldurdu. Kassaya uzun – Bağışla...
növbə vardı, o da gəlib dayananda gördü – Paltona yaxından baxmaq istəyir-
ki, hamının arabası onun arabası kimi dim, deyəsən, düyməsinin biri düşüb.
ağzına qədər doludur. Bazarın qarşısın- Nə edəcəklərini bilməyib susdular.
dakı dayanacaqda təkərləri tez-tez tərsi- Bruno uşağa tərəf döndü:
nə dönən ağır arabanı darta-darta maşı- – Ştefan, yanıma gələn adamları ne-
nın yanına gətirdi. Maşın da ağzına qə- cə qorxutduğumu indi sənə göstərərəm.
dər doldu, hətta arxa oturacağı o qədər – Qadının əlindən tutub ayağa qaldırdı,
yüklədi ki, pəncərədən geriyə baxa bil- qımışa-qımışa uşağa göstərməyə başla-
mədi. Aldıqlarının hamısını zirzəmiyə yığ- dı: – Әvvəlcə qurbanımı dar otaqda bir
dı, çünki mətbəxdəki bütün qutular, soyu- küncə sıxıram. O, özünü tamamilə gücsüz
ducu dolu idi... hiss edir. Ona lap yaxın dayanıb danışı-
ram. Yaşlı adam olanda, – pıçıldamağa
Gecə qonaq otağında stolun arxa- başladı, – lap yavaşdan danışıram. Elə
sında oturmuşdu və makinaya təzə və- bilsin ki, artıq kar olub. Gərək xüsusi
rəq qoydu. Sakitcə dayandı, sonra əlini ayaqqabıların da olsun. Bunlara hökmlü
ayaqqabılar deyirlər, məsələn, beləsi, da-
banları rezindən... Özləri də tərtəmiz ol-
malı, par-par yanmalıdır. Gərək sehrli bir
