Page 204 - 2017-3
P. 204
Erriko (qalstukunu düzəldərək, nə vaxt lazım olursa, oradan bir-iki kilo
alicənablıqla). Narahat olmayın. alıram… Әlini salırsan…
Amaliya (gözlərini qıyaraq ona baxır). Bu zaman Erriko arxadan yaxınlaşıb
Bu nə deməkdi? Siz onları mənə hədiyyə Amaliyanın əlinə toxunur, əlini sıxır.
edirsiz? (Malları nəzərdə tutur.) Amaliya abır-həya gözləyərək müdafiə
Erriko. Mənim, hələ ki, belə hədiyyələr olunur, amma etiraz etmir.
etmək imkanım yoxdu… Mən sizə öz
həyatımı bağışlayardım… Amma sizin …alırsan. (Nəzakətli tərzdə onun əlindən
əlinizdən pul almaq istəmirəm… hamısını azad olub Errikonun əlini tərk-silah edir.)
satandan sonra öz dəyərini hesablayarsız.
Qazanc sizin olsun. Erriko (qətiyyətlə). Sonra yenə salırsan!
(Qadını qucaqlayıb öpmək istəyir.)
Amaliya (qazancın vəd olunmasından
çox, bu səsdəki yaltaqlıqdan xoşhallanıb). Amaliya (kişinin ehtirasını hiss edərək,
Niyə belə? Axı bunun yarısı sizə… (Xırda təəssüf hissiylə əlindən çıxıb). Yaxşı, yaxşı,
bağlamadakı brilyantı çıxarıb göstərir.) Bir don Erri… lazım deyil… Siz axı əvvəllər
heç vaxt belə eləməzdiz….
bu sırğaya baxın. Erriko (özünə gələrək, amma Amaliyanı
204 buraxmadan). Donna Ama, məni bağışla-
Erriko peşəkar nəzərlərlə daşı işığa yın… Әgər məni bağışlamasaz, sizi buraxan
2017 tutub baxır. deyiləm.
Amaliya (ona bəraət qazandıraraq).
Erriko. Pis deyil. Yaxşı, yaxşı, nə olub ki… hamıda olan
Amaliya. Neçəyə olar? şeydi…
Eduardo de Filippo. Neapol – milyonçular şəhəri Erriko. Mənə o birini də göstərin. Erriko. Təşəkkür edirəm, donna Ama,
Amaliya. O biri yoxdu… lombarddadı… təşəkkür edirəm… (Bir neçə dəfə onun
Erriko. Gərək alıb baxaq, görək daşlar əlindən öpür.)
eynidimi. Girov qəbzini alıb mənə göstərə
bilərsizmi? Mariya Rozariya sağ tərəfdən daxil
Amaliya. Heyif ki, yox!.. Xeyr, xeyr… olub, əli belində hədələyici baxışlarla bu
Dayanın, bu gün həftənin hansı günüdü? mənzərəni müşahidə edir. Erriko qızı
Erriko. Bazar ertəsi. görüb dərhal Amaliyadan aralanır və
Amaliya (əminliklə). Cümə axşamı laqeyd görkəm alır. Amaliya Errikonun
mən onu sizə gətirərəm. hərəkətlərindəki bu qəfil dəyişikliyi sezib
Erriko. Lap yaxşı. Әvvəl o sırğanı alaq, instinktiv olaraq “həyətə” sarı dönüb
sonra qiyməti müəyyənləşdimək də çətin qızını görür. Qadın əvvəl karıxır, sonra
olmaz… (Sırğanı Amaliyaya qaytarır.) özünü ələ alıb saçlarını düzəldir və
Amaliya. Amma dörd-beş min lirdən qızının üstünə düşür.
ucuz olmaz.
Erriko. Yəqin. (Qəhvəni nəzərdə tu- Amaliya. Sənə nə lazımdı?
taraq.) Siz onu aşağı döşəkdə gizlətmisiz? Mariya Rozariya (soyuq tərzdə).
Amaliya (çarpayıya tərəf gəlib adyalın Lobyaya sarımsaq qatmaq lazımdı.
küncünü qaldıraraq). Gördüz? Heç nə hiss Amaliya. Nədi, özün eləyə bilmirsən?
olunmur… Çox əziyyət çəkməli oldum… Mariya Rozariya. Hamısı qurtarıb.
Bax, bu küncü (göstərir) mən xətləmişəm, Amaliya. Donna Covannodan al.
alicənablıqla). Narahat olmayın. alıram… Әlini salırsan…
Amaliya (gözlərini qıyaraq ona baxır). Bu zaman Erriko arxadan yaxınlaşıb
Bu nə deməkdi? Siz onları mənə hədiyyə Amaliyanın əlinə toxunur, əlini sıxır.
edirsiz? (Malları nəzərdə tutur.) Amaliya abır-həya gözləyərək müdafiə
Erriko. Mənim, hələ ki, belə hədiyyələr olunur, amma etiraz etmir.
etmək imkanım yoxdu… Mən sizə öz
həyatımı bağışlayardım… Amma sizin …alırsan. (Nəzakətli tərzdə onun əlindən
əlinizdən pul almaq istəmirəm… hamısını azad olub Errikonun əlini tərk-silah edir.)
satandan sonra öz dəyərini hesablayarsız.
Qazanc sizin olsun. Erriko (qətiyyətlə). Sonra yenə salırsan!
(Qadını qucaqlayıb öpmək istəyir.)
Amaliya (qazancın vəd olunmasından
çox, bu səsdəki yaltaqlıqdan xoşhallanıb). Amaliya (kişinin ehtirasını hiss edərək,
Niyə belə? Axı bunun yarısı sizə… (Xırda təəssüf hissiylə əlindən çıxıb). Yaxşı, yaxşı,
bağlamadakı brilyantı çıxarıb göstərir.) Bir don Erri… lazım deyil… Siz axı əvvəllər
heç vaxt belə eləməzdiz….
bu sırğaya baxın. Erriko (özünə gələrək, amma Amaliyanı
204 buraxmadan). Donna Ama, məni bağışla-
Erriko peşəkar nəzərlərlə daşı işığa yın… Әgər məni bağışlamasaz, sizi buraxan
2017 tutub baxır. deyiləm.
Amaliya (ona bəraət qazandıraraq).
Erriko. Pis deyil. Yaxşı, yaxşı, nə olub ki… hamıda olan
Amaliya. Neçəyə olar? şeydi…
Eduardo de Filippo. Neapol – milyonçular şəhəri Erriko. Mənə o birini də göstərin. Erriko. Təşəkkür edirəm, donna Ama,
Amaliya. O biri yoxdu… lombarddadı… təşəkkür edirəm… (Bir neçə dəfə onun
Erriko. Gərək alıb baxaq, görək daşlar əlindən öpür.)
eynidimi. Girov qəbzini alıb mənə göstərə
bilərsizmi? Mariya Rozariya sağ tərəfdən daxil
Amaliya. Heyif ki, yox!.. Xeyr, xeyr… olub, əli belində hədələyici baxışlarla bu
Dayanın, bu gün həftənin hansı günüdü? mənzərəni müşahidə edir. Erriko qızı
Erriko. Bazar ertəsi. görüb dərhal Amaliyadan aralanır və
Amaliya (əminliklə). Cümə axşamı laqeyd görkəm alır. Amaliya Errikonun
mən onu sizə gətirərəm. hərəkətlərindəki bu qəfil dəyişikliyi sezib
Erriko. Lap yaxşı. Әvvəl o sırğanı alaq, instinktiv olaraq “həyətə” sarı dönüb
sonra qiyməti müəyyənləşdimək də çətin qızını görür. Qadın əvvəl karıxır, sonra
olmaz… (Sırğanı Amaliyaya qaytarır.) özünü ələ alıb saçlarını düzəldir və
Amaliya. Amma dörd-beş min lirdən qızının üstünə düşür.
ucuz olmaz.
Erriko. Yəqin. (Qəhvəni nəzərdə tu- Amaliya. Sənə nə lazımdı?
taraq.) Siz onu aşağı döşəkdə gizlətmisiz? Mariya Rozariya (soyuq tərzdə).
Amaliya (çarpayıya tərəf gəlib adyalın Lobyaya sarımsaq qatmaq lazımdı.
küncünü qaldıraraq). Gördüz? Heç nə hiss Amaliya. Nədi, özün eləyə bilmirsən?
olunmur… Çox əziyyət çəkməli oldum… Mariya Rozariya. Hamısı qurtarıb.
Bax, bu küncü (göstərir) mən xətləmişəm, Amaliya. Donna Covannodan al.
