Page 202 - 2017-3
P. 202
mənə neçəyə başa gəldi… Üç uşaqla… Rikkardo. Onda sabahacan… (Bağla-
(Qüssələnir.) Ayın axırı gələndə havala- maları özüylə gətirdiyi dəri portfelin içində
nıram… Maaşım da elə həmin həmindi… gizləyib üstünü qəzetlə örtür.)
Dar gün üçün yığdıqlarım da bu bahalıqda Amaliya. Təzə yumurta istəmirsiz?
əriyib getdi… Siz məni başa düşərsiz… Rikkardo. Әgər varsa… Bilirsiz,
Amaliya (incimədən Rikkardonun uşaqlara görə…
əlindən bağlamaları alaraq). Amma sizin Amaliya. Çalışaram sabah tapım…
daşınmaz əmlakınız var… Rikkardo. Çox sağ olun, görüşənədək.
Rikkardo. Hə, içində yaşadığım evim (Gedir.)
var. Mən onu möhlətlə almışam, neçə illər Cennaro (öz hücrəsindən çıxır. Əyni
işləməli olmuşam, bir qarnı ac, bir qarnı geyimlidi. Şlyapasını divardakı mıxdan
tox yaşamışam. Manyokavalloda da iki alıb, ciddi surətdə nə barədəsə düşünə-
mənzilim var. (İstehza ilə.) Mənim daşınmaz düşünə dəsmalla təmizləyir). Mən anladım,
əmlakım var! Bilirsizmi, mən onları neçəyə Ama… Sən mənə nağıl danışıb özünü
kirayə verirəm? Birini ayda iki yüz, o birini yorma… Özü də bir fincan qəhvəyə görə
üç yüz lirə. Onları satım? Mən balalarımı deyil… Mən hər gün səhərdən axşamacan
202 bu bir tikə çörəkdən necə məhrum edə evimizdə yad adamları görürəm… Yağ,
bilərəm? (Əliylə alnını silib, sanki dəhşətli düyü, ağ un, lobya… Ama…
2017 bir hərəkətə özünü hazırlayır. Cibindən
Amaliya (sözünü kəsmək üçün dərhal).
papiros kağızından olan, lentlə bağlanmış Mən sənə neçə dəfə demişəm ki, bütün
xırda bir bağlama çıxarır. Onu məhrəm bunlar mənim deyil… Mənə malı gətirirlər,
baxışlarla açıb içindəkini Amaliyaya
Eduardo de Filippo. Neapol – milyonçular şəhəri göstərir.) Mən arvadımın sırğasını mən də tanış adamlara xidmət göstərirəm…
gətirmişəm. Ona beş min lir qiymət Cennaro. Elə-belə, qara gözlərinə görə,
qoyublar… hə?
Amaliya (öz laqeydliyini büruzə vermək Amaliya (qışqırır). Mənim bundan heç
üçün saçlarını düzəldir). İkisinə? bir xeyrim yoxdu!
Rikkardo (həyəcanla). Yox, yalnız Cennaro (eyni tonla). Bəs onda biz
birinə. O birini mən girov qoymuşam. (Uta- necə dolanırıq? Bu möcüzəni mənə izah
elə. Kartoçkalarla qarnımızı doyururuq?
naraq başını aşağı salır.)
Amaliya. Neynək… Qoyun məndə Kim sənə inanar? Yalnız vicdansız adam
qalsın… Onu həmin “adama” göstərərəm. inanar… Kartoçkalarla qidalanırıq… Çoxdan
Bəlkə, kifayət elədi. bir dəri, bir sumuk qalmışdıq, çünki bütün
Rikkardo. Mən üç min beş yüz tramvaylar dayanıb… Yavaş-yavaş… Әvvəl
verməliyəm… Min beş yüz qalır. Siz onu “üçlüyü”, sonra “beşliyi” ləğv etdilər… “On
bir yerdə gizləyərsiz… altını” ləğv etdilər… (Tramvayların nömrə-
Amaliya. Әgər qalsa… (Bağlamanı lərini nəzərdə tutur.) İşdən azad olunmalar,
alıb yaxasında gizləyir.) gözləntilər… Artıq tramvay sürənlərin
Rikkardo. Әrzaqları ala bilərəmmi? yarıdan çoxu işsizdi…
Amaliya (bağlamaları məmnuniyyətlə Amaliya. Onda biz nə edək?
ona verərək). Bəs necə… Yiyəsi sizsiz… Cennaro. Qoyacaqsan sözümü deyim?
Hə, mən sabah mal əti almalıyam… bir Dedim ki, mən bir şeyi anladım… Amma
kilo sizin üçün ayıraram.. nəyi? İndi heç cür yadıma sala bilmirəm…
(Qüssələnir.) Ayın axırı gələndə havala- maları özüylə gətirdiyi dəri portfelin içində
nıram… Maaşım da elə həmin həmindi… gizləyib üstünü qəzetlə örtür.)
Dar gün üçün yığdıqlarım da bu bahalıqda Amaliya. Təzə yumurta istəmirsiz?
əriyib getdi… Siz məni başa düşərsiz… Rikkardo. Әgər varsa… Bilirsiz,
Amaliya (incimədən Rikkardonun uşaqlara görə…
əlindən bağlamaları alaraq). Amma sizin Amaliya. Çalışaram sabah tapım…
daşınmaz əmlakınız var… Rikkardo. Çox sağ olun, görüşənədək.
Rikkardo. Hə, içində yaşadığım evim (Gedir.)
var. Mən onu möhlətlə almışam, neçə illər Cennaro (öz hücrəsindən çıxır. Əyni
işləməli olmuşam, bir qarnı ac, bir qarnı geyimlidi. Şlyapasını divardakı mıxdan
tox yaşamışam. Manyokavalloda da iki alıb, ciddi surətdə nə barədəsə düşünə-
mənzilim var. (İstehza ilə.) Mənim daşınmaz düşünə dəsmalla təmizləyir). Mən anladım,
əmlakım var! Bilirsizmi, mən onları neçəyə Ama… Sən mənə nağıl danışıb özünü
kirayə verirəm? Birini ayda iki yüz, o birini yorma… Özü də bir fincan qəhvəyə görə
üç yüz lirə. Onları satım? Mən balalarımı deyil… Mən hər gün səhərdən axşamacan
202 bu bir tikə çörəkdən necə məhrum edə evimizdə yad adamları görürəm… Yağ,
bilərəm? (Əliylə alnını silib, sanki dəhşətli düyü, ağ un, lobya… Ama…
2017 bir hərəkətə özünü hazırlayır. Cibindən
Amaliya (sözünü kəsmək üçün dərhal).
papiros kağızından olan, lentlə bağlanmış Mən sənə neçə dəfə demişəm ki, bütün
xırda bir bağlama çıxarır. Onu məhrəm bunlar mənim deyil… Mənə malı gətirirlər,
baxışlarla açıb içindəkini Amaliyaya
Eduardo de Filippo. Neapol – milyonçular şəhəri göstərir.) Mən arvadımın sırğasını mən də tanış adamlara xidmət göstərirəm…
gətirmişəm. Ona beş min lir qiymət Cennaro. Elə-belə, qara gözlərinə görə,
qoyublar… hə?
Amaliya (öz laqeydliyini büruzə vermək Amaliya (qışqırır). Mənim bundan heç
üçün saçlarını düzəldir). İkisinə? bir xeyrim yoxdu!
Rikkardo (həyəcanla). Yox, yalnız Cennaro (eyni tonla). Bəs onda biz
birinə. O birini mən girov qoymuşam. (Uta- necə dolanırıq? Bu möcüzəni mənə izah
elə. Kartoçkalarla qarnımızı doyururuq?
naraq başını aşağı salır.)
Amaliya. Neynək… Qoyun məndə Kim sənə inanar? Yalnız vicdansız adam
qalsın… Onu həmin “adama” göstərərəm. inanar… Kartoçkalarla qidalanırıq… Çoxdan
Bəlkə, kifayət elədi. bir dəri, bir sumuk qalmışdıq, çünki bütün
Rikkardo. Mən üç min beş yüz tramvaylar dayanıb… Yavaş-yavaş… Әvvəl
verməliyəm… Min beş yüz qalır. Siz onu “üçlüyü”, sonra “beşliyi” ləğv etdilər… “On
bir yerdə gizləyərsiz… altını” ləğv etdilər… (Tramvayların nömrə-
Amaliya. Әgər qalsa… (Bağlamanı lərini nəzərdə tutur.) İşdən azad olunmalar,
alıb yaxasında gizləyir.) gözləntilər… Artıq tramvay sürənlərin
Rikkardo. Әrzaqları ala bilərəmmi? yarıdan çoxu işsizdi…
Amaliya (bağlamaları məmnuniyyətlə Amaliya. Onda biz nə edək?
ona verərək). Bəs necə… Yiyəsi sizsiz… Cennaro. Qoyacaqsan sözümü deyim?
Hə, mən sabah mal əti almalıyam… bir Dedim ki, mən bir şeyi anladım… Amma
kilo sizin üçün ayıraram.. nəyi? İndi heç cür yadıma sala bilmirəm…
