Page 181 - 2017-3
P. 181
am – adyö1 uşaqlıq, “this time nothing boyun qaçırdım, öz problemimi həll elə- 181
can go wrong!”2 Amma qətiyyən belə ol- məliydim. Sifətində pozğun qadın rolunu 2017
madı. Çünki İrinanın Finlandiyadan yeni- pis oynayan aktrisa ifadəsiylə məhrəbanı
cə qayıdan bacısı Adriana da evdə idi, sərib, üstündə uzandı. Mən də yanında Mirça Kerteresku. Hekayələr
bütün o uğursuz gecəni vaxtımızı qalın uzandım. Sürprizin ən maraqlı tərəfi isə
albomlara, Finlandiyanın alatoranlığı, kük- İrinanın xalatın altında tamam çılpaq ol-
nar ağacları, şimal maralları ilə dolu şə- ması idi. Xeyli yoruldum, amma kişi oldum.
killərə baxmaqla keçirdik. Bir neçə saat Di gəl ki, xəyalını qurduğum xoşbəxtlik
gözlədim ki, bəlkə, Adriana çıxıb gedər, və yüngüllük əvəzinə, məndə xatirə kimi
nəhayət, çoxdan arzusunda olduğum o tokanın iyrənc qoxusu və işin elə ilk dəqi-
şey baş verər. Amma sonda təhqir olunmuş qədəcə bitməsindən yaranmış pərtlik qal-
və qəzəbli halda özüm getməli oldum. dı. Әn əsası, məndə isə o günlə bağlı
olan hər şeyə – yanımda uzanmış mət-
Daha bir il də keçdi. Yeganə təsəllim bəx iyi verən, yöndəmsiz qadına, bu əyri-
(özü də çox cüzi) o zamanlar oxuduğum üyrü otağa, pərdədən içəri süzülən toran-
“Dahi və ilahə” kitabından Oldos Haksli- lığa qarşı nifrət hissi yarandı. Heç nə
nin (o da iyirmi altı yaşına qədər mənim haqqında fikirləşə bilmirdim. Bircə İrinanı
kimi qalmışdı) etirafı idi. Deməli, məndən bir daha görməmək şərtilə burdan mümkün
də pis vəziyyətdə olanlar varmış. Amma qədər tez çıxıb getmək istəyirdim. İrina
özümə söz verdim ki, heç vaxt onların bir qədər ayaqyoluda qalıb, yenidən ota-
gününə qalmayacam. Belə rüsvayçılıq- ğın boz, cansıxıcı mühitinə qayıtdı. Әtli-
dansa, ölüm yaxşıdı... canlı, iri sinəli idi, qalın saçları alnına
tökülmüşdü (qadınları tamam başqa cür
Bugünkü ağlımla fikirləşirəm ki, kaş təsəvvür eləyirdim), əzələli budları vardı.
onda belə bir şey üçün tələsməyəydim. Xalatı çiyninə atdı, siqareti yandırıb da-
Çünki “kişi olduğum” həmin gün indiyə- mağına qoydu.
cən yadımda ən iyrənc xatirələrimdən bi-
ri kimi qalıb. İrina zəng vurub Buxarestdə Bu yerdə hekayəmin ehtiraslı intona-
(Bu necə olur? Bəs o Ardyalda dərs de- siyasını skertso4 ilə əvəz eləmək, və da-
mirdi? İşdən çıxıb? Lap elə olsa belə, ha ciddi, bəlkə də, daha məşum, hətta
Buxarestdə nə işi var?) olduğunu, çox müəyyən mənada qəmli notlara köklə-
vacib məsələ barəsində mənimlə məslə- mək lazım gəlir. Amma heç bir kəskin
hətləşmək istədiyini dedi. Metroyla get- dönüş baş vermədi. Sadəcə, hava qaral-
məli oldum, özü də ürəkbulandırıcı dərə- dı, küçədəki kölgələr daha da sıxlaşdı.
cədə uzun-uzadı yol getdim. “Vətən qəh- Baş verənlərin məntiqi davamında çatış-
rəmanları” stansiyasında çıxdım. Evi tap- mayan bircə şey vardı ki (lap kinofilmlər-
dım, üfunət basmış, zir-zibilli pilləkənlərlə də olduğu kimi), o da oldu. Hələ də tüstülə-
yuxarı qalxdım və birotaqlı mənzilə daxil nən siqareti ilə ayaq üstdə dayanmış İri-
oldum. Evdən soğan, istiot və tokan1 iyi na dedi:
gəlirdi. Üst-başına təpədən-dırnağacan
bu iy hopmuş İrinanı öpdüm. Onun əy- – Mirça, səndən bir məsələdə kömək
nində güllü xalat vardı. Yemək təklifindən istəyirəm. Bilmirəm necə edim.
1 Adyö – əlvida (fr.)
2 This time nothing can go wrong! – Bu dəfə heç bir səhv olmamalıdır! (ing.)
3 Tokan – ətdən və tərəvəzdən bişirilən raqu
4 Skertso – sürətlə çalınan kiçik musiqi əsəri
can go wrong!”2 Amma qətiyyən belə ol- məliydim. Sifətində pozğun qadın rolunu 2017
madı. Çünki İrinanın Finlandiyadan yeni- pis oynayan aktrisa ifadəsiylə məhrəbanı
cə qayıdan bacısı Adriana da evdə idi, sərib, üstündə uzandı. Mən də yanında Mirça Kerteresku. Hekayələr
bütün o uğursuz gecəni vaxtımızı qalın uzandım. Sürprizin ən maraqlı tərəfi isə
albomlara, Finlandiyanın alatoranlığı, kük- İrinanın xalatın altında tamam çılpaq ol-
nar ağacları, şimal maralları ilə dolu şə- ması idi. Xeyli yoruldum, amma kişi oldum.
killərə baxmaqla keçirdik. Bir neçə saat Di gəl ki, xəyalını qurduğum xoşbəxtlik
gözlədim ki, bəlkə, Adriana çıxıb gedər, və yüngüllük əvəzinə, məndə xatirə kimi
nəhayət, çoxdan arzusunda olduğum o tokanın iyrənc qoxusu və işin elə ilk dəqi-
şey baş verər. Amma sonda təhqir olunmuş qədəcə bitməsindən yaranmış pərtlik qal-
və qəzəbli halda özüm getməli oldum. dı. Әn əsası, məndə isə o günlə bağlı
olan hər şeyə – yanımda uzanmış mət-
Daha bir il də keçdi. Yeganə təsəllim bəx iyi verən, yöndəmsiz qadına, bu əyri-
(özü də çox cüzi) o zamanlar oxuduğum üyrü otağa, pərdədən içəri süzülən toran-
“Dahi və ilahə” kitabından Oldos Haksli- lığa qarşı nifrət hissi yarandı. Heç nə
nin (o da iyirmi altı yaşına qədər mənim haqqında fikirləşə bilmirdim. Bircə İrinanı
kimi qalmışdı) etirafı idi. Deməli, məndən bir daha görməmək şərtilə burdan mümkün
də pis vəziyyətdə olanlar varmış. Amma qədər tez çıxıb getmək istəyirdim. İrina
özümə söz verdim ki, heç vaxt onların bir qədər ayaqyoluda qalıb, yenidən ota-
gününə qalmayacam. Belə rüsvayçılıq- ğın boz, cansıxıcı mühitinə qayıtdı. Әtli-
dansa, ölüm yaxşıdı... canlı, iri sinəli idi, qalın saçları alnına
tökülmüşdü (qadınları tamam başqa cür
Bugünkü ağlımla fikirləşirəm ki, kaş təsəvvür eləyirdim), əzələli budları vardı.
onda belə bir şey üçün tələsməyəydim. Xalatı çiyninə atdı, siqareti yandırıb da-
Çünki “kişi olduğum” həmin gün indiyə- mağına qoydu.
cən yadımda ən iyrənc xatirələrimdən bi-
ri kimi qalıb. İrina zəng vurub Buxarestdə Bu yerdə hekayəmin ehtiraslı intona-
(Bu necə olur? Bəs o Ardyalda dərs de- siyasını skertso4 ilə əvəz eləmək, və da-
mirdi? İşdən çıxıb? Lap elə olsa belə, ha ciddi, bəlkə də, daha məşum, hətta
Buxarestdə nə işi var?) olduğunu, çox müəyyən mənada qəmli notlara köklə-
vacib məsələ barəsində mənimlə məslə- mək lazım gəlir. Amma heç bir kəskin
hətləşmək istədiyini dedi. Metroyla get- dönüş baş vermədi. Sadəcə, hava qaral-
məli oldum, özü də ürəkbulandırıcı dərə- dı, küçədəki kölgələr daha da sıxlaşdı.
cədə uzun-uzadı yol getdim. “Vətən qəh- Baş verənlərin məntiqi davamında çatış-
rəmanları” stansiyasında çıxdım. Evi tap- mayan bircə şey vardı ki (lap kinofilmlər-
dım, üfunət basmış, zir-zibilli pilləkənlərlə də olduğu kimi), o da oldu. Hələ də tüstülə-
yuxarı qalxdım və birotaqlı mənzilə daxil nən siqareti ilə ayaq üstdə dayanmış İri-
oldum. Evdən soğan, istiot və tokan1 iyi na dedi:
gəlirdi. Üst-başına təpədən-dırnağacan
bu iy hopmuş İrinanı öpdüm. Onun əy- – Mirça, səndən bir məsələdə kömək
nində güllü xalat vardı. Yemək təklifindən istəyirəm. Bilmirəm necə edim.
1 Adyö – əlvida (fr.)
2 This time nothing can go wrong! – Bu dəfə heç bir səhv olmamalıdır! (ing.)
3 Tokan – ətdən və tərəvəzdən bişirilən raqu
4 Skertso – sürətlə çalınan kiçik musiqi əsəri
