Page 162 - 2017-3

Dükana soxulan əli dəyənəklilər çaş- Rut danışmağa çalışdı – xırıltılı, kal

qınlıq içində dayandılar. Rut və Diki ya- səsini özü də tanıya bilmədi.

rımdairə şəklində əhatəyə alaraq, onlar- – Deyəsən, ayılmışam.

dan hansınınsa tərpənəcəyini gözlədilər. – Söz ola bilməz, sənin üzərində yax-

Rut yaşlı yoldaşına qıyğacı nəzər saldı – şıca işləyiblər. Salamat yer qoymayıblar.

Dik diqqətlə, sınayırmış kimi ona baxırdı. Elə bilirdim, o dünyalıqsan. Burun barə-

Rut titrəyən əllərini ciblərinə apardı və sində isə haqlı narahat olmusan – ba-

özünü irəliyə addım atmağa məcbur etdi. dımcana dönüb, ancaq sən narahat ol-

– Qardaşlar! – deyə ucadan qışqırdı. ma, toya qədər sağalar.

Səsi qorxudan cingildədi. – Siz də bizim – Dik, bəs sən nə təhərsən? Zədən-

kimi adamsınız. Biz qardaşıq... zadın var?

Böyürdən nəsə ağır bir şey danqıltı – Boş şeydi, qolumu sındırıblar, bir də

və zərblə onun başına endi. O, dizləri iki-üç qabırğamı. Yadında saxla: bacar-
üstə düşdü, yıxılmamaq üçün əllərini döşə- dıqca başı aşağı əymək lazımdır ki, gözə
məyə dirədi.
xətər dəyməsin. – O susdu, ehtiyatla, qı-
Qara şlyapalılar dinməzcə ona baxır- saca nəfəs aldı. – Qabırğa sınanda nə-
dılar.
fəs almaq olmur. Hələ bəxtimiz gətirdi.
162 Rut yavaş-yavaş, çətinliklə ayağa dur- Polislər bizi vaxtında tapıb, bura sürüdülər.

2017 du. Yaralanmış qulağından qan boynuna – Dik, bəyəm biz haradayıq?
süzülürdü, yanağı şişib göyərmişdi. Nə- – Harada olacağıq, xəstəxanada.
hayət, o dikəldi. Həyəcandan güclə nəfəs Küt ağrı güc gəldiyindən Rut bir müddət
alırdı. Amma əlləri daha əsmirdi, səsi bər- kirimişcə uzandı. Sonra yenə dilləndi.
kimişdi. – Dik, sən düz deyirmişsən, qətiyyən
ağrıtmırdı. Möcüzəydi, mənə qəribə güc
– Axı siz niyə başa düşmürsünüz?! –
deyə qışqırdı. – Biz sizin üçün əlləşib-vu-
ruşuruq. Siz nə etdiyinizi də bilmirsiniz... gəlmişdi.
– Sən özünü dəyanətlə apardın, oğ-
Kimsə ucadan məsxərə ilə güldü, kim-
sə pis-pis söydü və sonra dalğa onun lan. İndiyə qədər tapşırığa birgə getdiklə-
rimin hamısından möhkəm çıxdın. Sənin
üstünə yeridi...
haqqında komitəyə məlumat verəcəm.

Rut özü üçün əhəmiyyətli olan bir şe-

Con Steynbek. Basqın IV yi axıracan düşünməyə çalışaraq gərildi.
Bir neçə dəfə huşu özünə qayıtsa da, – Onlar məni döyəndə demək istəyir-
bu, uzun sürməmişdi, yenə qara dalğa
onu qoynuna alıb harasa aparmışdı... dim ki, onlara qarşı kin saxlamıram.
Nəhayət, o, gözlərini açdı! Huşu özünə – Doğru fikirdi, oğlan. Mən elə bunu
qayıtdı. Başı tənziflə sarılmışdı. Şişmiş
göz qapaqları arasından o yalnız işıq zo- sənə başa salmaq istəyirdim. Günah bu
əli dəyənəklilərdə deyil, dəyənəyi onların
əlinə verəndədi. Buna görə onlara nifrət

lağını görürdü. Bir müddət yerində hərə- etməyə dəyməz. Onlar qanmaz uşaq ki-

kətsiz uzanıb, harada olduğunu, başına mi bir şeydi.

hansı müsibətin gəldiyini anlamağa ça- – Dik, yadındadırsa, Bibliyada təxmi-

lışdı. Sonra lap yaxında Dikin səsini eşit- nən belə bir kəlam var: “Pərvərdigara,

di. keç onların günahından, çünki onlar nə

– Ayıldınmı, oğlan? etdiklərini heç özləri də bilmirlər”...