Page 160 - 2017-3
P. 160
Rut cəld qapıya tərəf nəzər saldı. – Siz bilən məsləhətdi, mən bacardı-
– Ey! Kimsə gəlir, eşidirsən? ğımı elədim.
– Qurtar! Gələndə gələcəklər, təşviş
nəyə lazım?!
– Yaxşı. Gəl qapını örtək. Soyuqdu. III
Qulaq as! Kimsə gəlir. Dik və Rut oğlanın necə taxta səki-
Kəndarası yoldan tələsik addım səs- dən tappıltıyla keçərək, qaranlıqda qaç-
ləri gəldi, sonra həmin adam qaçmağa dığını eşitdilər. Ayaq tappıltısı uzaqlarda
başladı, ayaq tappıltısı yaxınlaşdı. Düka- sönüb, itdikdən sonra yenə otağa gecə
na kombinezonlu bir oğlan təpildi. Tənti- səsləri doldu: quru yarpaqlar xışıldayır,
yə-təntiyə:
mərkəzdən maşınların uğultusu gəlirdi.
– Uşaqlar, burdan tez əkilsəniz yaxşı-
Rut təşvişlə yaşlı yoldaşına baxdı.
dı, – dedi. – Sizə qarşı basqın hazırlanır, Sezdi ki, o, ciblərində yumruqlarını düyüb.
bir sürüdülər. Uşaqlardan heç kəs toplan- Dikin sifəti gərginlikdən donmuşdu, lakin
tıya gəlməyəcək. Qərara gəliblər ki, sizi Rutun baxışlarını hiss edib gülümsədi.
qurban versinlər, onda özləri kənarda qa-
– Nolub, körpə, qorxursan?
larlar. Mən bunu əclaflıq sayıram. Cəld
Rut istədi qabarsın, amma gücü çat-
160 şey-şüyünüzü yığın, çıxın aradan. Bütün madı, etiraf elədi:
2017 sürü indicə bura tökülüşəcək. – Hə, bir az qorxu var. Bəlkə də, mən-
Rutun rəngi qaçdı, bütün bədəni gə- dən sənə heç bir xeyir olmayacaq.
rildi. Təşvişlə Dikə baxdı. Dik üşüyürmüş – Möhkəm ol, körpə! – Dik qızğınlıqla
kimi büzüşdü, yenə əllərini döş ciblərinə dedi. – Özünü boş buraxma, onda hər
soxdu, çiyinləri sallandı. şey yaxşı olacaq. Təlimatda deyilir ki...
– Sağ ol, – dedi. – Sağ ol ki, xəbər Dik sözünün ardını gətirmədi, susub,
verdin. Sən get, bizə görə narahat olma.
– Qərara gəliblər ki, sizi qurban ver- nəyisə dinlədi. İt hürüşünün ahəngi kəs-
sinlər, hər şey sizin başınızda çatlasın. – kin dəyişmişdi. İndi onlar ucadan və qə-
zəblə hürüşürdülər.
Kombinezonlu oğlan təkrar etdi.
– Deyəsən, onlardı, – Rut dedi. – Sən-
Dik başını tərpətdi.
– Aydındı. Allah onlara ağıl versin. cə, bizi öldürə bilərlər?
– Yox, onlar nadir halda öldürürlər.
Burunlarından uzağı görə bilmirlər. İndi-
– Ancaq döyüb, təpikləyəcəklər, hə?
sə qaç, yoxsa ələ keçərsən.
– Bəs siz getmirsiniz? Gəlin, şeyləri Dəyənəklə hardan gəldi vuracaqlar: ba-
Con Steynbek. Basqın şa, üzə, dizə. Odu e, Böyük Maykın çə-
aparmağa kömək eləyim.
– Biz qalırıq, – Dik qətiyyətlə dedi. – nəsini üç yerdən sındırıblar.
Tapşırıq belədi: axıra qədər qalmaq. Nə- – Möhkəm ol, oğlan! – Dik yenə tək-
yin bahasına olursa-olsun. rar etdi: – Әsl kişi dəyənək qabağından
Oğlan qapıya sarı yönəldi. Sonra qaçmamalıdı.
döndü. – Mən qaçmaq istəmirəm, Dik. Allaha
– İstəyirsiniz, sizinlə qalım? and olsun ki, istəmirəm. İşdi, dözə bilmə-
– Yox, lazım deyil, sən mərd oğlan- səm, qaçmaq istəsəm, tut, saxla məni,
san. Ancaq sənin qalmağına ehtiyac yox- yaxşımı?
du. Ola bilsin, gələn dəfə bizə lazım olar- Dik yaxınlaşdı, əlini onun çiyninə qoy-
san. du:
– Ey! Kimsə gəlir, eşidirsən? ğımı elədim.
– Qurtar! Gələndə gələcəklər, təşviş
nəyə lazım?!
– Yaxşı. Gəl qapını örtək. Soyuqdu. III
Qulaq as! Kimsə gəlir. Dik və Rut oğlanın necə taxta səki-
Kəndarası yoldan tələsik addım səs- dən tappıltıyla keçərək, qaranlıqda qaç-
ləri gəldi, sonra həmin adam qaçmağa dığını eşitdilər. Ayaq tappıltısı uzaqlarda
başladı, ayaq tappıltısı yaxınlaşdı. Düka- sönüb, itdikdən sonra yenə otağa gecə
na kombinezonlu bir oğlan təpildi. Tənti- səsləri doldu: quru yarpaqlar xışıldayır,
yə-təntiyə:
mərkəzdən maşınların uğultusu gəlirdi.
– Uşaqlar, burdan tez əkilsəniz yaxşı-
Rut təşvişlə yaşlı yoldaşına baxdı.
dı, – dedi. – Sizə qarşı basqın hazırlanır, Sezdi ki, o, ciblərində yumruqlarını düyüb.
bir sürüdülər. Uşaqlardan heç kəs toplan- Dikin sifəti gərginlikdən donmuşdu, lakin
tıya gəlməyəcək. Qərara gəliblər ki, sizi Rutun baxışlarını hiss edib gülümsədi.
qurban versinlər, onda özləri kənarda qa-
– Nolub, körpə, qorxursan?
larlar. Mən bunu əclaflıq sayıram. Cəld
Rut istədi qabarsın, amma gücü çat-
160 şey-şüyünüzü yığın, çıxın aradan. Bütün madı, etiraf elədi:
2017 sürü indicə bura tökülüşəcək. – Hə, bir az qorxu var. Bəlkə də, mən-
Rutun rəngi qaçdı, bütün bədəni gə- dən sənə heç bir xeyir olmayacaq.
rildi. Təşvişlə Dikə baxdı. Dik üşüyürmüş – Möhkəm ol, körpə! – Dik qızğınlıqla
kimi büzüşdü, yenə əllərini döş ciblərinə dedi. – Özünü boş buraxma, onda hər
soxdu, çiyinləri sallandı. şey yaxşı olacaq. Təlimatda deyilir ki...
– Sağ ol, – dedi. – Sağ ol ki, xəbər Dik sözünün ardını gətirmədi, susub,
verdin. Sən get, bizə görə narahat olma.
– Qərara gəliblər ki, sizi qurban ver- nəyisə dinlədi. İt hürüşünün ahəngi kəs-
sinlər, hər şey sizin başınızda çatlasın. – kin dəyişmişdi. İndi onlar ucadan və qə-
zəblə hürüşürdülər.
Kombinezonlu oğlan təkrar etdi.
– Deyəsən, onlardı, – Rut dedi. – Sən-
Dik başını tərpətdi.
– Aydındı. Allah onlara ağıl versin. cə, bizi öldürə bilərlər?
– Yox, onlar nadir halda öldürürlər.
Burunlarından uzağı görə bilmirlər. İndi-
– Ancaq döyüb, təpikləyəcəklər, hə?
sə qaç, yoxsa ələ keçərsən.
– Bəs siz getmirsiniz? Gəlin, şeyləri Dəyənəklə hardan gəldi vuracaqlar: ba-
Con Steynbek. Basqın şa, üzə, dizə. Odu e, Böyük Maykın çə-
aparmağa kömək eləyim.
– Biz qalırıq, – Dik qətiyyətlə dedi. – nəsini üç yerdən sındırıblar.
Tapşırıq belədi: axıra qədər qalmaq. Nə- – Möhkəm ol, oğlan! – Dik yenə tək-
yin bahasına olursa-olsun. rar etdi: – Әsl kişi dəyənək qabağından
Oğlan qapıya sarı yönəldi. Sonra qaçmamalıdı.
döndü. – Mən qaçmaq istəmirəm, Dik. Allaha
– İstəyirsiniz, sizinlə qalım? and olsun ki, istəmirəm. İşdi, dözə bilmə-
– Yox, lazım deyil, sən mərd oğlan- səm, qaçmaq istəsəm, tut, saxla məni,
san. Ancaq sənin qalmağına ehtiyac yox- yaxşımı?
du. Ola bilsin, gələn dəfə bizə lazım olar- Dik yaxınlaşdı, əlini onun çiyninə qoy-
san. du:
