Page 121 - 2017-3
P. 121
*** qalacaq. Yaxşı ki, biz ayrı-ayrı janrlarda 121
Ryabinin axşama kimi yatağından qalx- işləyirik – müsabiqədə rəqib deyilik. Am- 2017
madı, halı özündə deyildi. Nəhayət, ev ma onun yoldaşları, yəqin ki, çox məm-
sahibəsi kirayəçinin bütün günü otaqdan nundurlar. Axır ki, rəqiblərdən biri sıradan Vsevolod Qarşin. Qırmızı çiçək
çıxmadığını görüb, əl-ayağa düşdü. Ota- çıxıb.
ğa girəndə gördü ki, zavallı gənc qan-tər
içində yataqda uzanıb, istidən qıvrılır, elə Ryabinini taleyin ümidinə qoymaq ol-
hey nəsə sayıqlayır. Fin qadın qorxudan maz; onu xəstəxanaya aparmaq lazım-
sarısını uddu, öz dilində nəsə mızıldanıb, dır.
qızını həkim çağırmağa göndərdi. Həkim
gəldi, xəstənin ora-burasını əlləşdirdi, nəb- X
zini ölçdü, stol arxasına keçib resept yaz- Ryabinin
dı və çıxıb getdi. Ryabinin isə hələ də sa-
yıqlayır, yataqda qıvrılırdı. Uzun sürən xəstəlikdən, huşsuzluq-
dan sonra özümə gəldim. Әvvəlcə hara-
IX da olduğumu kəsdirə bilmirdim. Sonra-
Dedov dan-sonraya başa düşdüm ki, gözüm
önündəki bu uzunsov bükülü mənim bə-
Dünənki ziyafətdən sonra yazıq Rya- dənimdir – adyala bükülmüş bədənim.
binin azarlayıb. Bu gün onu yoluxdum, Böyük çətinliklə başımı çevirib, sağa-so-
yatağında huşsuz uzanıb. Ona evin sahi- la boylandım, qulaqlarımda bərk uğultu
bəsi qulluq eləyir. Sahibəyə bir az pul hiss etdim. Zəif işıqlandırılmış palatada
verməli oldum, çünki Ryabininin stolunda çarpayıları iki sıraya düzmüşdülər. Xəs-
qara qəpik də yox idi. Bilmirəm, pullarını tələrin hamısı adyala bürünmüşdü. Ağ
o lənətə gəlmiş qadın götürüb, yoxsa ha- pərdə asılmış iki böyük pəncərənin ara-
mısını “Vyana”da xərcləyib? Dünən əməl- sında yaraq-əsləhəli bir cəngavər fiquru
li-başlı kef elədik, gözəl gün keçirtdik. gördüm, sən demə, bu, sadəcə mis əl-
Ryabininlə buderşaft içdik. L. ilə də iç- üzyuyan imiş. Küncə qoyulmuş qəndilin
dim. Bu L.-in gözəl qəlbi var, sənətdən öləziyən işığında Xilaskarın obrazını güclə
başı çıxır! Sonuncu məqaləsində mənim sezmək olurdu. Palatada kaşıyla üzlən-
çəkdiyim tablonu çox gözəl şərh edib, miş iki böyük soba da vardı.
ona çox minnətdaram. La Klever üslu-
bunda kiçik bir şəkil çəkib ona bağışla- Xəstələrdən bəziləri ağır-ağır nəfəs
maq pis olmazdı. Yeri gəlmişkən, adı Alek- alır, bəziləri isə mışıl-mışıl yatırdı. Gözət-
sandrdır; deyəsən, sabah onun ad çinin xorultusu dünyanı başına götürmüş-
günüdür. dü. Yəqin ki, hansısa xəstəyə göz-qulaq
olmağı tapşırmışdılar, o isə xorna çəkirdi;
Amma bədbəxt Ryabininin vəziyyəti xəstənin öldü-qaldısından xəbəri yox idi.
ürəkaçan deyil. Müsabiqə üçün çəkdiyi Xəstə, bəlkə də, çoxdan keçinmişdi, am-
tablo hələ tamamlanmayıb, vaxtsa azdır. ma buradan baxanda çarpayıda uzanmış
Bir ay xəstə yatsa, medalı ala bilməyə- dirilərdən seçilmirdi. Dirilər… Bu sözü öz-
cək. Onda xaricə getmək arzusu gözündə özümə pıçıldadım. Birdən-birə, uşaqlıq-
da olduğu kimi, qəribə bir fərəh hissi
bütün varlığımı çulğadı – fikirləşdim ki,
Ryabinin axşama kimi yatağından qalx- işləyirik – müsabiqədə rəqib deyilik. Am- 2017
madı, halı özündə deyildi. Nəhayət, ev ma onun yoldaşları, yəqin ki, çox məm-
sahibəsi kirayəçinin bütün günü otaqdan nundurlar. Axır ki, rəqiblərdən biri sıradan Vsevolod Qarşin. Qırmızı çiçək
çıxmadığını görüb, əl-ayağa düşdü. Ota- çıxıb.
ğa girəndə gördü ki, zavallı gənc qan-tər
içində yataqda uzanıb, istidən qıvrılır, elə Ryabinini taleyin ümidinə qoymaq ol-
hey nəsə sayıqlayır. Fin qadın qorxudan maz; onu xəstəxanaya aparmaq lazım-
sarısını uddu, öz dilində nəsə mızıldanıb, dır.
qızını həkim çağırmağa göndərdi. Həkim
gəldi, xəstənin ora-burasını əlləşdirdi, nəb- X
zini ölçdü, stol arxasına keçib resept yaz- Ryabinin
dı və çıxıb getdi. Ryabinin isə hələ də sa-
yıqlayır, yataqda qıvrılırdı. Uzun sürən xəstəlikdən, huşsuzluq-
dan sonra özümə gəldim. Әvvəlcə hara-
IX da olduğumu kəsdirə bilmirdim. Sonra-
Dedov dan-sonraya başa düşdüm ki, gözüm
önündəki bu uzunsov bükülü mənim bə-
Dünənki ziyafətdən sonra yazıq Rya- dənimdir – adyala bükülmüş bədənim.
binin azarlayıb. Bu gün onu yoluxdum, Böyük çətinliklə başımı çevirib, sağa-so-
yatağında huşsuz uzanıb. Ona evin sahi- la boylandım, qulaqlarımda bərk uğultu
bəsi qulluq eləyir. Sahibəyə bir az pul hiss etdim. Zəif işıqlandırılmış palatada
verməli oldum, çünki Ryabininin stolunda çarpayıları iki sıraya düzmüşdülər. Xəs-
qara qəpik də yox idi. Bilmirəm, pullarını tələrin hamısı adyala bürünmüşdü. Ağ
o lənətə gəlmiş qadın götürüb, yoxsa ha- pərdə asılmış iki böyük pəncərənin ara-
mısını “Vyana”da xərcləyib? Dünən əməl- sında yaraq-əsləhəli bir cəngavər fiquru
li-başlı kef elədik, gözəl gün keçirtdik. gördüm, sən demə, bu, sadəcə mis əl-
Ryabininlə buderşaft içdik. L. ilə də iç- üzyuyan imiş. Küncə qoyulmuş qəndilin
dim. Bu L.-in gözəl qəlbi var, sənətdən öləziyən işığında Xilaskarın obrazını güclə
başı çıxır! Sonuncu məqaləsində mənim sezmək olurdu. Palatada kaşıyla üzlən-
çəkdiyim tablonu çox gözəl şərh edib, miş iki böyük soba da vardı.
ona çox minnətdaram. La Klever üslu-
bunda kiçik bir şəkil çəkib ona bağışla- Xəstələrdən bəziləri ağır-ağır nəfəs
maq pis olmazdı. Yeri gəlmişkən, adı Alek- alır, bəziləri isə mışıl-mışıl yatırdı. Gözət-
sandrdır; deyəsən, sabah onun ad çinin xorultusu dünyanı başına götürmüş-
günüdür. dü. Yəqin ki, hansısa xəstəyə göz-qulaq
olmağı tapşırmışdılar, o isə xorna çəkirdi;
Amma bədbəxt Ryabininin vəziyyəti xəstənin öldü-qaldısından xəbəri yox idi.
ürəkaçan deyil. Müsabiqə üçün çəkdiyi Xəstə, bəlkə də, çoxdan keçinmişdi, am-
tablo hələ tamamlanmayıb, vaxtsa azdır. ma buradan baxanda çarpayıda uzanmış
Bir ay xəstə yatsa, medalı ala bilməyə- dirilərdən seçilmirdi. Dirilər… Bu sözü öz-
cək. Onda xaricə getmək arzusu gözündə özümə pıçıldadım. Birdən-birə, uşaqlıq-
da olduğu kimi, qəribə bir fərəh hissi
bütün varlığımı çulğadı – fikirləşdim ki,
