Page 114 - 2017-3

şındakı tabloda üzə çıxmağa, canlanma- Bax, Ryabinin başqa məsələ: çox is-

ğa başlayır. tedadlıdır, amma hədsiz dərəcədə tən-

– Niyə işləmirsiniz, Ryabinin? – qon- bəldir. Cavan rəssamlar ona, az qala, pə-

şum ucadan soruşdu. rəstiş edirlər, amma onun gələcəyinə inan-

O qədər fikirli idim ki, bu sualı eşi- mıram. Xüsusilə də, onun mənasız real

dəndə diksindim. Palitra tutduğum əlim süjetlərə meyil etməsi mənə qəribə gəlir:

yanıma düşdü; pencəyimin ətəyinə rəng elə hey çarıq, qaloş, yarımkürk şəkilləri

bulaşdı. Çəkdiyim etüdə baxdım; işi başa çəkir, bu əşyalar, onsuz da, gözümüzü

çatdırmışdım, etüdə söz ola bilməzdi: Ta- yağır eləyib. Həm də, demək olar, heç iş-

ras tabloda canlı kimi görünürdü. ləmir. Bəzən aylarla oturub bir rəsm çəkir;

– İşi qurtarmışam, – qonşuya de- rəssamlıq texnikasında müəyyən qü-

dim. surlar olsa da (əslində, texnikası olduqca

Dərs də qurtardı. Naturaçı yeşiyin zəifdir), hamı onun əsərini bəyənir, tərifini

üstündən enib, paltarını geyinməyə baş- göyə qaldırır. Amma bundan sonra etüd

ladı; hamı səs-küylə əşyalarını toplayırdı. çəkməyin də daşını atır, özünə qapanır,

Ağız deyəni qulaq eşitmirdi. Yaxınlaşıb, heç kimlə, hətta mənimlə də danışmır.

114 işimi təriflədilər. Doğrudur, deyəsən, məni başqalarından

– Sənə medal düşür… Bu, ən yaxşı fərqləndirir, xətrimə dəyməməyə çalışır.
2017 etüddür, – bəziləri əsəri tərifləməkdən Qəribə oğlandır! Sənətdə də rahatlıq ta-

doymurdu. Digərləri isə susurdu: rəssam- pa bilməyən bu qaraqabaq adamlara tə-

lar bir-birini çox tərifləməyi sevmirlər. əccüblənirəm. Onlar başa düşmürlər ki,

yaradıcılıq qədər insanı ucaldan heç nə

yoxdur.

III Çəkdiyim rəsmi dünən tamamladım,

Dedov satışa çıxardım, bu gün artıq qiymətini

soruşurlar. Üç yüzdən aşağı vermərəm.

Mənə elə gəlir, yoldaşlarım – tələbə- İki yüz əlli verirdilər, razılaşmadım. Mə-

lərim arasında əməlli-başlı hörmət sahi- nim fikrimcə, bir dəfə qiymət kəsdinsə,

Vsevolod Qarşin. Qırmızı çiçək biyəm. Şübhəsiz, burada yaşımın da rolu gərək dediyindən dönməyəsən. Onda

az deyil: bütün akademiyada yalnız Vols- hörmətin artır. Həm də niyə güzəştə get-

ki məndən yaşlıdır. Hə, sənətin qəribə məliyəm ki? Әsər, onsuz da, satılacaq –

cazibəsi var! Volski istefaya çıxmış zabit- yaxşı alınıb, süjetinə isə söz ola bilməz:

dir, qırx beş yaşı olar, saç-saqqalı tama- qış, qürub çağı; ön planda, al şəfəqin fo-

milə ağarıb. Bu yaşda akademiyaya gir- nunda ağacların qaralan gövdəsi. K. da

mək, təzədən oxumağa başlamaq – mə- belə şəkillər çəkir. Alıcılar bu şəkilləri

gər bu, qəhrəmanlıq deyil? Çox işləyir, öz göydə qapırlar. Deyilənə görə, təkcə bu

üzərində çalışır: yay aylarında, yağışlı- qış K. iyirmi minə yaxın pul qazanıb. Pis

küləkli havalarda belə, səhərdən axşa- deyil! Yaşamaq olar. Başa düşmürəm, ni-

macan etüd çəkir; qışda gündüzlər qeyd- yə bəzi rəssamlar sürünə-sürünə yaşa-

lər aparır, axşamlar isə yenidən oturub yırlar. Bax, K. çəkdiyi şəkillərin hamısını

çəkməyə başlayır. Böyük istedad sahibi satır, biri də qalmır. Sadəcə, öz işinə can

olmasa da, iki ildə xeyli uğur qazanıb. yandırmalısan: şəkil çəkdiyin vaxtlarda –