Page 112 - 2017-3

– Qardaş, sakit otur, tərpənmə! bu, “çox klassik pozadır”. Hər tərəfdə

O qımışdı. həmkarlarımı görürəm, onlar da mənim

– Nəyə gülürsən? kimi, əllərində palitra və fırça tutub, mol-

O, xəcalətlə gülümsünüb dedi: bertlərin qarşısında oturublar. Dedov ha-

– Nəsə mənə qəribə gəlir. mıdan irəlidə oturub, mənzərə şəkli üzrə

– Sənə qəribə gələn nədir? ixtisaslaşsa da, səylə Tarasın təsvirini çə-

– Elə bil şəkil çəkirsiniz. kir. Boya, yağ, terpentin qoxuyan sinif

– Elədir, şəkil çəkirəm, dostum. otağında milçək uçsa, vızıltısı eşidilər.

– Bu, sizin nəyinizə lazımdır ki? Hər yarım saatdan bir fasilə verirlər ki,

– Öyrənirəm. Kiçik şəkillərdən baş- Taras dincəlsin. Taras pyedestal rolunu

layıram, sonra böyüklərini çəkəcəyəm. oynayan taxta yeşiyin kənarında oturur

– Böyük şəkillər? və “naturaçı”dan adi, çılpaq qocaya çev-

– İstəsən, lap üç sajen böyüklüyündə rilir. O, uzun müddət hərəkətsiz qaldığı

çəkərəm. üçün keyimiş əllərini və ayaqlarını ovuş-

O, bir qədər susub, ciddi səslə so- durur. Şagirdlər molbertlərin qarşısına

ruşdu: cəmləşib, bir-birinin işini gözdən keçirir-

112 – Deməli, siz ikona da çəkə bilərsi- lər. Mənim molbertimin qarşısından adam-

niz? lar əskik olmur; akademiyanın ən qabiliy-
2017 – İkona da çəkərəm; amma mən yal- yətli şagirdlərindən sayılıram; tanınmış

nız şəkil çəkirəm. tənqidçi cənab V.S.-nin sözlərinə görə,

– Aydındır, – o, yenə fikrə getdi. – “bizim korifeylərdən biri” ola bilərəm. O,

Bunlar nəyə lazımdır? çoxdan deyib ki, “Ryabinindən nəsə çıxa-

– Necə yəni? caq”. Ona görə də hamı mənim işlərimlə

– Şəkilləri deyirəm… maraqlanır.

Әlbəttə, incəsənətin mənası, mahiy- Beş dəqiqə sonra hamı öz yerinə əy-

yəti haqqında ona mühazirə oxumaq fik- ləşir, Taras pyedestala qalxır, əlini başına

rində deyildim, sadəcə dedim ki, bu şəkil- qoyur, bizsə çəkirik, çəkirik…

lərə yaxşı pul verirlər: min, iki min rubl, Hər gün eyni şeylər.

Vsevolod Qarşin. Qırmızı çiçək hələ ondan da çox. Deyəsən, cavabım Darıxdırıcıdır, deyilmi? Mən də çox-

qayıqçını qane elədi, bir daha bu barədə dan belə qənaətə gəlmişəm ki, bütün bun-

söhbət salmadı. Etüd çox gözəl alındı lar çox darıxdırıcıdır. Amma buxarla işlə-

(qüruba enən günəş işığında qumaşın yən lokomotiv kimiyəm, qarşımda iki se-

rəngbərəng çalarları göz oxşayırdı). Evə çim var: ya buxar qurtarana kimi relslərin

qayıdanda özümü çox xoşbəxt hiss edir- üzərində hərəkət edəcəyəm, ya da rels-

dim. dən çıxıb qəzaya uğrayacaq, dəmir-dümür

qalağına çevriləcəyəm… İndi relslərin üzə-

II rindəyəm, onlar təkərlərimi öz məcrasın-

Ryabinin dan çıxmağa qoymur. Amma relsdən çıx-

sam, axırım necə olacaq? Nə yolla olur-

Qoca Taras – naturaçı canlı heykəl sa-olsun, özümü stansiyaya çatdırmalı-

kimi qarşımda dayanıb. Professor N. ona yam. Doğrudur, stansiyanın özü də mənə

tapşırıb ki, “əlini başına qoysun”, çünki qara dəlik kimi müəmmalı gəlir, bilmirəm,