Page 109 - 2017-3
P. 109
Üç gün sonra, qoca nəzarətçinin gözü Baş həkim fikrə getdi. 109
önündə ikinci çiçəyi də dərdi. Bu zaman – Bəlkə, morfi və ya xloral vuraq? – 2017
elə qıvraq davrandı ki, nəzarətçi ona ma- nəhayət, baş həkim dilləndi.
ne olmağa macal tapmadı və hirslənib – Dünən morfi vurmuşduq. Xeyri Vsevolod Qarşin. Qırmızı çiçək
onun arxasınca düşdü. Xəstə təntənəli yoxdur.
nidalarla qaçıb öz otağına girdi və bu bit- – Elə isə, deyin, onu bağlasınlar.
kini də köynəyinin altına soxdu. Amma çətin düzələ...

– Niyə gülləri qoparırsan? – arxasın- VI
ca içəri girən nəzarətçi soruşdu. Amma Xəstənin əl-qolunu bağladılar. Dəli
qollarını sinəsində çarpazlayıb çarpayıda köynəyi geydirilmiş xəstəni yatağa uza-
uzanan xəstə cavab vermək əvəzinə, ağ- dıb, qalın kəndirlə çarpayıya bağlamışdı-
zına gələni çərənləməyə başladı. Nəza- lar. Amma yenə də sakit dayanmır, elə
rətçi heç bir mətləb hasil olmayacağını hey çırpınır, çapalayır, buxovlardan azad
görüncə onun başındakı qırmızı papağı olmaq istəyirdi. Saatlarla belə davam et-
çıxarıb, otağı tərk etdi. di. Nəhayət, güc verib kəndiri qırdı və bir-
təhər ayağa qalxıb, otaqda dövrə vurma-
Xəyali mübarizə yenidən başladı. Xəs- ğa başladı. Hələ də dəli köynəyindəydi,
tə hiss edirdi ki, uzun, ilan kimi qıvrılan, tez-tez çığırır, anlaşılmaz ibarələrlə nəsə
sürünə-sürünə bədəninə sarılan şər qüvvə danışırdı.
onun bütün varlığına hakim olmaq, axırı- Ay səni!.. – içəri girən gözətçi qışqır-
na çıxmaq istəyir. O, göz yaşları içində dı. – Buna şeytan kömək eləyir, nədir?
gah Tanrıya yalvarır, gah da düşməninə Qritsko! İvan! Tez gəlin, xəstə açılıb.
lənətlər yağdırırdı. Axşama yaxın çiçək Üçlükdə xəstənin üstünə cumdular.
soluxdu. Xəstə rəngi qaralmaqda olan çi- Uzun-uzadı süpürləşəndən sonra nəza-
çəyi döşəməyə atıb tapdaladı və qalıqla- rətçilər yoruldu, zəifləmiş xəstə isə tama-
rını toplayıb hamama apardı. Tanınmaz milə heydən düşdü. Nəhayət, onu yatağa
hala düşmüş çiçəyi sobanın içindəki közər- uzadıb, əvvəlkindən də möhkəm sarıdı-
miş daş kömürün üstünə atdı, düşmənin lar.
fısıltıyla büzüşdüyünü, od tutub yanması- – Siz neylədiyinizi bilmirsiniz! – xəs-
nı və nəhayət, zərif ağ kül topacığına tə boğuq səslə qışqırdı. – Hamınız məhv
çevrilməsini ləzzətlə izlədi. Axırda üfürüb, olacaqsınız! Mən üçüncünü də görmüşəm,
çiçəyin külünü də dağıtdı. təzə-təzə çiçəkləyirdi. Artıq o da hazırdır.
Qoyun işimi başa çatdırım! Öldürmək la-
Ertəsi gün xəstənin halı pisləşdi. Bə- zımdır, öldürmək! Öldürmək! Yalnız onu
nizi ağarmış, ovurdları batmış, gözləri çu- öldürdükdən sonra xilas olacaqsınız. Bu-
xura düşmüşdü. Gözləri alışıb-yanan xəs- nu sizə də həvalə edə bilərdim, amma
tə səntirləyir, yeriyəndə ayaqları dolaşır- bunu yalnız mən bacararam. O, sizi bir
dı. Amma yenə də bir yerdə qərar tuta göz qırpımında öldürər.
bilmir, elə hey ora-bura qaçır, ara vermə- – Sakit olun, əzizim, danışmayın! –
dən öz-özünə danışırdı. onun yanında növbə çəkən qoca gözətçi
dedi.
– Ona qarşı güc işlətmək istəməz-
dim, – baş həkim köməkçisinə dedi.

– Amma nəsə eləməliyik. Çəkisi dox-
san üç funta düşüb. Belə getsə, bir-iki
günə öləcək.
   104   105   106   107   108   109   110   111   112   113   114