Page 152 - "Xəzər"

ağrının dözülməz olduğu yazılmışdı və nun ağ kimonosunun ətəyinə qondu. Poruçik

Reyko əzizinə necə kömək edəcəyini tiyəni qarnının sağ tərəfinə gətirib çatdıranda,

bilmirdi. Poruçikin alnında tər damcıları artıq elə də dərində deyildi, qana
parıldayırdı. Gözlərini qıydı, sonra açdı. bulaşdığından sürüşkən olmuş qəbzəsi
Baxışları hər zamankı aydınlığını itirmişdi, yaradan çölə çıxmışdı. Birdən öyüməyə
hansısa heyvanın baxışları kimi boş və başladı, batıq səslə nərildədi. Ağrı daha
mənasız olmuşdu. Ağrıdan üzünə yay dözülməz oldu, kəsiyin kənarları tamam
günəşinin işığı kimi bir nur yayılmışdı, aralandı, içalatı bayıra töküldü, elə bil qarnı
amma bunun Reykonun ürəyini paralayan da öyüyürdü. Sahibinin iztirabı bağırsaqların
dərdlə heç bir əlaqəsi yoxuydu. Ağrı sanki vecinə deyildi; elə bil sağlam içalatı
şiddətlənirdi. Poruçik artıq başqa dünyanın həyat eşqilə parıldayır, azadlığa çıxırmış
adamıydı, varlığının mahiyyəti ağrıda cəm- kimi sürüşüb çölə tökülürdü..
lənmişdi. Reykoya elə gəldi ki, əri ağrı
qəfəsinə salınmış əsirdi və ona əli çatmaz. Poruçikin başı aşağı düşmüşdü, gözləri
Axı özü ağrını hələ hiss eləməmişdi; onun qıyılmışdı, ağzından köpük gəlirdi. Ətraf

çəkdiyi əzab fiziki ağrı deyildi. Elə bil kim- qan idi, o da qan gölünün içində otur-

sə əri ilə onun arasında şüşə divar çək- muşdu. Bədəni boşalmış, əliylə döşəməyə
152 mişdi.
dayaqlanmışdı. Üfunət iyi otağı bürümüşdü;

2016 Toydan sonra Reykonun həyatının poruçik ara vermədən qaytarır, çiyinləri
bütün anlamı əri idi. Ərinin nəfəsi onun titrəyirdi. Qarnını yırtıb bağırsaqlarını çölə

nəfəsiydi, indi isə ondan ayrıydı, əri öz tökən tiyə əlində quruyub qalmışdı.

ağrılarının əsiriydi. Birdən dikəldi. Onun inanılmaz gücünü

Poruçik qarnını eninə kəsməyə çalı- nəylə müqayisə etmək olardı? Qəfil hə-

şırdı, amma qılınc içəridə ilişib qalmışdı rəkətdən arxaya gedən başı divara dəydi.

və yumşaq, elastik bir maneə ona Reyko oturduğu yerdəcə donub qal-

irəliləməyə imkan vermirdi. Başa düşdü mışdı. Qan onun dizlərinə sarı çay kimi

ki, qılıncdan ikiəlli yapışmaq və bir az da axırdı. Sərsəm kimi gözlərini qaldırdı. Gör-

dərinə itələmək lazımdı. Elə də elədi. Tiyə düyü sifət canlı insan üzünə oxşamırdı.

gözlədiyindən daha ağır yeriyirdi, sağ Gözləri çuxura düşmüş, dərisi meyit kimi

Yukio Misima. Vətənpərvərlik əlinin bütün gücünü vermək lazım gəlirdi. qurumuşdu, ağzı da, bir zamanlar çox

Ağrı sel kimi axırdı. Elə bil hər dəfə nəfəs gözəl olan almacıq sümüyü də palçıq

alanda, hər dəfə nəbzi atanda poruçikin rəngdəydi. Poruçikin sağ əli ağır qılıncı

içi, varlığını parçalayan əzəmətli bir zəng, güclə qaldırdı. Hərəkətləri yaylı kuklalarınkı

yox, minlərlə zəng kimi çalınır, uğuldayırdı. kimi ağır və qətiyyətsiz idi. Qılıncın ucunu

Artıq iniltiləri gizləmək mümkün deyildi. boğazına dirəmək istəyirdi. Reyko ərinin

Ancaq poruçik qəflətən gördü ki, tiyə həyatındakı bu sonuncu, inanılmaz dərə-

göbəyinə çatıb və cəsarətin yeni dalğasını cədə çətin hərəkətləri dalğıncasına izləyirdi.

məmnunluqla hiss elədi. Yarasından Boğazına dirəmək istədiyi sürüşkən tiyə

getdikcə daha çox qan axırdı, döşəmə hədəfdən yayınır, poruçikin gücü getdikcə

qıpqırmızı olmuşdu. Xaki rəngli şalvarından tükənirdi. Tiyə baftanın sərt tikişinə

qan çay kimi şoruldayırdı. Bir damla qan dirənmişdi. Köynəyinin düyməsi açılmışdı,

quş olub uçdu və yaxında oturmuş Reyko- amma yaxalığı hələ də boynunu örtürdü.