Page 150 - "Xəzər"
P. 150
– Eybi yox. Tezliklə onlarla yenidən altına keçirdi. Əllərində vida məktubu

görüşəcəyik. Səni də özümlə gətirdiyimə mehraba yaxınlaşdılar, baş əyib səssizcə

görə mənimlə əylənəcəklər. dua elədilər. İşıqları söndürüb ikinci

Aşağı enməzdən qabaq poruçik dönüb mərtəbəyə qalxdılar. Pilləkənin ortasında

səliqəli, işıqlı otağa baxdı. Dostları – gənc geri döndü, ağ kimonoda arxasınca gələn

zabitlərin simaları, onların söhbətləri yenə arvadının gözəlliyinə heyran oldu.
gözünün önündə canlandı. O gözəl za-
Məktubu qonaq otağında yanlarına
manlarda heç ağlına da gətirməzdi ki, qoydular. Poruçik divardan kakedziki1
günlərin bir günü bu otaqda qarnını yırta- çıxarmaq istədi, amma fikrini dəyişdi. Orda
caq. müqəddəs bir söz yazılmışdı: “Sədaqət”.
Pilləkənlə aşağı enib hazırlığa başla- Fikirləşdi ki, əgər üstünə qan sıçrasa, bu
dılar. Poruçik vanna otağına keçdi, Reyko heroqlifləri yazmış general-leytenant Odze-
onun hamam xalatını, hərbi formasını və ki onu bağışlayar.
nişastalanmış qurşağını gətirdi. Masanın
Poruçik yerə oturub qılıncı dizinin
üstünə ölümqabağı məktub yazmaqçün üstünə qoydu. Reyko yaxındakı tataminin2
kağız qoydu, qələmin ucunu çərtməyə üstündə oturdu. Kimonosu ağ olduğundan
başladı. Artıq nə yazacağını bilirdi. Bar-
150 maqları qələmi güclə hərəkətə gətirirdi, dodağındakı al boya daha parlaq görü-
2016 mürəkkəbqabındakı su da tündləşmişdi. nürdü. Ər-arvad yanaşı oturub bir-birinin
Reyko barmaqların rəvan hərəkəti ilə gözünə baxırdı. Ərinin dizləri üstündəki
kağızın yeknəsəq xışıltısının bir məqsədə qılınca baxdıqca ilk gecələrini xatırladı və
– ölümün yaxınlaşmasına xidmət eləməsi dözülməz bir ağrı hiss elədi. Poruçik səsini
haqda düşünməyi özünə qadağan elədi. qısıb dedi:
Yox, bu, gündəlik ev işlərindəndi, sadəcə,
ölümlə görüşə qədər qalan vaxtı keçirmək – Mənim sekundantım yoxdu, ona
vasitəsidir. Yüngülcə sürüşən qələmin görə dərin kəsəcəm. Yəqin ki, ağır səhnə
olacaq, amma qorxma. İstənilən ölümü

üzüyolalığı, mürəkkəb qoxusunun daha kənardan müşahidə eləmək ağırdı. Bu,
kəskin yayılması – bütün bunlar sözlə sənin cəsarətini azaltmasın, yaxşımı?
– Yaxşı, – deyə Reyko başını aşağı
ifadə olunmayacaq dərəcədə məşum
əydi.
görünürdü.
Ağappaq geyinmiş arvadının gözəl
Poruçik vanna otağından çıxdı, mundiri
çılpaq bədəninə geyindi. Dinməzcə oturub, qamətinə baxan poruçik qəribə bir məstlik
Yukio Misima. Vətənpərvərlik qələmi əlinə götürdü, qarşısındakı təmiz hiss elədi. İndi arvadı əsgər andını yerinə
yetirən ərini başqa keyfiyyətdə görəcək.
vərəqə baxdı.
Reyko ağ kimonosunu geyinməyə get- Çünki onu gözləyən ölüm heç də döyüş-
di. Geri qayıdanda poruçik vida məktubunu dəki ölümdən əskik deyil. O, arvadına

bitirmişdi: “İmperator ordusuna eşq olsun! göstərəcək ki, hərb meydanında özünü

Poruçuk Sindzi Takeyama”. necə aparardı.

Reyko ərinin qarşısında oturub vida Bir anlığa poruçikin təxəyyülünü ma-

məktubu yazdı. Poruçik arvadının ağ bar- raqlı fantaziyalar bürüdü. Döyüşdə həlak

maqlarının kağız üzərində cızdığı he- olmaq və gözəl arvadının gözləri qarşısında

roqliflərə diqqətlə baxırdı. Sonra qılıncını intihar eləmək – o, sanki hər iki ölümlə

belinə bağladı, Reyko isə xəncəri kəmərin eyni zamanda ölməyə hazırlaşmışdı və

1 kakedziki – kağız, və ya ipək üzərində yazılmış kalliqrafik yazı.
2 tatami – Yaponiyada döşəməyə salınan ayaqaltı.
   145   146   147   148   149   150   151   152   153   154   155