Page 146 - "Xəzər"

Bu sözlər o qədər sakit, o qədər rahat işə adi vaxtlarda olduğundan daha yaxşı

deyildi ki, poruçik bir anlığa baş verənlərin yatırdı. Amma hərdən köksündə qəribə

öz təxəyyülünün məhsulu olduğunu dü- çırpıntı hiss edirdi; nəsə sinəsinin altında

şündü. bir anlıq ildırım kimi çaxıb tez də yox

– Yemək, yəqin ki, lazım deyil. Amma olurdu, qalan hər şey öz həmişəki axarıyla

sake içmək pis olmaz. gedirdi.

– Yaxşı. Vanna otağında üzünü təraş edən

Paltar dolabından ərinin xalatını gö- poruçik isinmiş bədənindən yorğunluğun

türmək üçün ayağa qalxan Reyko ondan çıxdığını hiss eləyirdi. Ölümün onu göz-

dolabın içinə baxmasını xahiş elədi. ləməsinə baxmayaraq, bütün varlığını

Poruçik yaxınlaşdı, paltar bükülüsünün sevinc qarışıq bir intizar bürümüşdü. Otaq-

üzərində Reykonun rəfiqələrinin ünvanlarını da vurnuxan arvadının ayaq səsləri eşi-

dinməzcə oxudu. Arvadının qərarlı olma- dilirdi. Bu səslər onda son iki gündə haq-

sına dair daha bir sübut gördü, ürəyində qında fikirləşməyi belə unutduğu cismani

zərrəcə kədər qalmadı. Bu anda Reyko bir yaxınlıq hissi oyatdı. Poruçik şübhə

aldığı mənasız xırda-xuruşu ərinə göstərib eləmirdi ki, onların sevərək qəbul etdikləri

146 qürrələnən gənc qadına bənzəyirdi. ölüm qərarı ürəkdəndi. Həmin anda özləri

Sevgisini gizlətmək gücündə olmayan bu barədə düşünməsələr də, hər ikisi hiss
2016 poruçik arxadan onu qucaqlayıb öpdü. edirdi ki, onların hamıdan gizli olan bu

Üzünün tükü Reykonun boynunu daladı. xoşbəxtliyi ilahi ədalətin, iradənin və əxlaqın

Amma həyatının mənası olan bu toxunuş etibarlı qanadları altındadır. Bir-birinin gö-

Reykoya yeni duyğular yaşatdı – axı bir zündən ləyaqətli ölümə hazır olduqlarını

azdan hər şey bitəcəkdi. Duyğularla dop- oxuyan poruçiklə arvadı ətraflarında onları

dolu anlar bütün bədənini gizildətdi. Ayaq qoruyan bir əzəmətli polad divarın varlığını

barmaqlarının ucuna qalxıb boynunu ərinin duyub, gerçəyin və gözəlliyin möhkəm

dodaqlarına sarı əydi. sipər çəkdiyini yenidən dərk elədilər. Elə

– Əvvəl vanna, sonra sake, sonra buna görə də poruçik inanırdı ki, şəhvətlə

da... Yuxarıda, yataqda.... – poruçik vətənpərvərlik arasında heç bir ziddiyyət

yavaşca qulağına pıçıldadı. Reyko astaca yoxdur, əksinə, ondan ötrü hər iki ehtiras

Yukio Misima. Vətənpərvərlik başını tərpətdi. təbii şəkildə birləşmişdi.

O, cəld mundirini çiynindən atdı, vanna Buxardan dumanlanmış güzgüyə

otağına keçdi. Suyun şırıltısına qulaq asdı. diqqətlə baxan poruçik ülgücü pörtmüş

Reyko qonaq otağında kürəni yandırıb sifətində ehtiyatla gəzdirirdi. Tezliklə bu

sakeni qızdırırdı. Sonra ərinin xalatını, sifətdə ölüm maskası donub qalacaqdı,

paltarlarını gətirdi, suyun isti olub-olma- buna görə də onu kəsiklərlə eybəcərləş-

dığını soruşdu. dirmək gərək deyildi. Səliqə ilə qırxılıb

Poruçik buxarın içində dayanıb üzünü cavanlaşmış sifət sanki şəfəq saçdı, zi-

qırxırdı. Əlləri hərəkət etdikcə kürəyinin yasından elə bil köhnə güzgü də işıqlandı.

möhkəm əzələləri dərisinin altında Nur saçan gəncliklə ölümün bu ittifaqında

tərpənirdi. Hər şey adi günlərdəki kimi idi. sözlə ifadə olunmayan bir zəriflik vardı.

Reyko evdə əlinə keçən ərzaqdan Doğrudanmı bu gözəl cizgilərin üzərinə

qəlyanaltı hazırladı. Əlləri əsmirdi, əksinə, tezliklə ölüm kölgəsi düşəcək?! Artıq