Page 121 - "Xəzər"
P. 121
– Yavaş-yavaş sağalırsınız, ancaq, dedi- sütunları heç bir memarlıq üslubuna aid 121
yim kimi, siz hәlә tam sağalmamısınız. etmәk olmazdı, sütunları başdan-ayağa boz 2015
mamır basmışdı. Divarların aşağı hissәsi
Daş divardakı kiçik, tağlı qapıya küknar ağacından qoparılmış budaqlarla Korifeylәr. Vicdan әzabı
yaxınlaşdılar. Sanitarların müşayiәt etdiyi örtülmüş, yuxarıları isә bağamburc, pirkal
xәstәlәr qapıdan keçib, harasa tәlәsirdilәr. vә dәfnә yarpaqları ilә naxışlanmışdı.
Divarların naxışını da hansısa memarlıq
– Bunlar hara gedir? – leytenant soruşdu. üslubuna aid etmәk mümkün deyildi;
– Onların arxasınca gedin, özünüz yarpaqların bәzilәri әyilib-büzüşüb, hәrf
görәcәksiniz, – hәkim dedi, – mәn etiraz şәklini almışdı, bәzilәri isә öz әcaib
etmirәm. formasıyla Rafaelin arabesklәrini xatırladırdı.
Cәnab fon Blayxroden qapıdan içәri Pәncәrәnin önünә böyük gül dәstәlәri
girdi. Hәkim isә işarәylә sanitarı yanına qoyulmuşdu. Divarın yuxarısından naxışlı
çağırdı. haşiyә keçirdi.
– Frau fon Blayxroden “Fason” otelindә-
dir, – sanitara dedi, – salamımı çatdırın, Cәnab fon Blayxroden әtrafına boylanıb
deyin ki, әri yaxşılaşıb, amma hәlә onun gördü ki, otaqda skamyalar qoyulub,
barәsindә heç nә soruşmur. Deyin ki, ley- müalicәxananın pasiyentlәri sakitcә oturub,
tenant onu soruşsa, demәli, tamamilә seyrә dalıblar. O, boş skamyalardan birinә
sağalıb. әylәşdi. Yanında oturmuş ortayaşlı kişi, әlini
Sanitar getdi, hәkim isә çatma tağlı üzünә tutub, hönkürtüylә ağlayırdı. Kişinin
qapıdan içәri girib, himayәyә götürdüyü sivri burnu, uzunsov saqqalı, eşmә bığı
xәstәnin ardınca yollandı. fransız sikkәlәrinin üzәrindәki profili
Cәnab fon Blayxroden әvvәllәr gördüyü xatırladırdı. Böyük ehtimalla fransızdır.
mәkanlardan heç birinә bәnzәmәyәn böyük Demәli, iki düşmәn yanaşı oturub, öz gününә
bir otağa gәlib çıxdı. Nә kilsә, nә teatr zalı, ağlayır. Sakit musiqi eşidildi. Birdәn-birә
nә sinif otağı, nә dә inzibati kontora oxşayırdı. tәlaşlanan cәnab fon Blayxroden musiqi
Otağın o başında yarımqövs şәkilli bir çıxıntı, sәsini eşidib sakitlәşdi. Orqanda xoral
onun yanında isә rәngli şüşәlәri olan üçqat çalınırdı. Bu, nә lüteran, katolik, kalvinist,
pәncәrә gözә dәyirdi. Pәncәrә şüşәlәrinin nә dә yunanların musiqisinә bәnzәyirdi…
yumşaq rәnglәri bir-birilә elә yaxşı uyuşurdu Leytenant, adama tәskinlik verәn, insanın
ki, elә bil onları әsl sәnәtkar-kolorist seçmişdi. qәlbinә ümid qığılcımları sәpәn xorun
Pәncәrәdәn içәriyә sızan işıq müxtәlif sözlәrini hәzzlә dinlәyirdi. Elә bu vaxt ön
rәnglәrә çalır, adamda xoş ovqat yaradırdı. sırada kimsә ayağa qalxdı. Stalaqmitin
Xәstә gördüyü mәnzәrәdәn tәsirlәndi. arxasından bәdәninin yarısı görünürdü.
Sanki Qaydnın “Yaradılış” oratoriyasında Görәsәn, kimdir? Keşiş deyil ki? Yox, o,
Xaosun zülmәtini yaran do-major akkordunu açıq-boz pencәkdәydi, açıq-mavi boyun
dinlәyirdi. Elә bil ağır zәhmәt hesabına yaylığı bağlamışdı, jiletinin altından
tәbiәtin kortәbii qüvvәlәri ram edildikdәn nişastalanmış yaxalığı görünürdü. Əlindә
sonra xor oxuyur: “Qoy dünya nurlansın” dua kitabı da gözә dәymirdi. Kişi danışmağa
vә mәleykәlәr dә xorun sәsinә sәs verir. başladı. O, dostlarıyla söhbәt edirmiş kimi,
Pәncәrәnin altından sallanan stalaqmit sakit sәslә danışırdı. Yaxınlarını özün kimi
tağ әmәlә gәtirmişdi. Stalaqmitdәn süzülәn sevmәk, sәbirli vә mәrhәmәtli olmaq,
su aşağıdakı hovuza tökülürdü. Hovuzda düşmәnlәri bağışlamaq – kişi xristianlığın
açılmış güllәrin lәçәyi mәlәk qanadlarını mәlum postulatlarını tәkrarlayırdı; deyirdi
xatırladırdı. Apsidanın kәnarlarındakı ki, İsa Mәsih bәşәriyyәti bütöv bir xalq kimi
yim kimi, siz hәlә tam sağalmamısınız. etmәk olmazdı, sütunları başdan-ayağa boz 2015
mamır basmışdı. Divarların aşağı hissәsi
Daş divardakı kiçik, tağlı qapıya küknar ağacından qoparılmış budaqlarla Korifeylәr. Vicdan әzabı
yaxınlaşdılar. Sanitarların müşayiәt etdiyi örtülmüş, yuxarıları isә bağamburc, pirkal
xәstәlәr qapıdan keçib, harasa tәlәsirdilәr. vә dәfnә yarpaqları ilә naxışlanmışdı.
Divarların naxışını da hansısa memarlıq
– Bunlar hara gedir? – leytenant soruşdu. üslubuna aid etmәk mümkün deyildi;
– Onların arxasınca gedin, özünüz yarpaqların bәzilәri әyilib-büzüşüb, hәrf
görәcәksiniz, – hәkim dedi, – mәn etiraz şәklini almışdı, bәzilәri isә öz әcaib
etmirәm. formasıyla Rafaelin arabesklәrini xatırladırdı.
Cәnab fon Blayxroden qapıdan içәri Pәncәrәnin önünә böyük gül dәstәlәri
girdi. Hәkim isә işarәylә sanitarı yanına qoyulmuşdu. Divarın yuxarısından naxışlı
çağırdı. haşiyә keçirdi.
– Frau fon Blayxroden “Fason” otelindә-
dir, – sanitara dedi, – salamımı çatdırın, Cәnab fon Blayxroden әtrafına boylanıb
deyin ki, әri yaxşılaşıb, amma hәlә onun gördü ki, otaqda skamyalar qoyulub,
barәsindә heç nә soruşmur. Deyin ki, ley- müalicәxananın pasiyentlәri sakitcә oturub,
tenant onu soruşsa, demәli, tamamilә seyrә dalıblar. O, boş skamyalardan birinә
sağalıb. әylәşdi. Yanında oturmuş ortayaşlı kişi, әlini
Sanitar getdi, hәkim isә çatma tağlı üzünә tutub, hönkürtüylә ağlayırdı. Kişinin
qapıdan içәri girib, himayәyә götürdüyü sivri burnu, uzunsov saqqalı, eşmә bığı
xәstәnin ardınca yollandı. fransız sikkәlәrinin üzәrindәki profili
Cәnab fon Blayxroden әvvәllәr gördüyü xatırladırdı. Böyük ehtimalla fransızdır.
mәkanlardan heç birinә bәnzәmәyәn böyük Demәli, iki düşmәn yanaşı oturub, öz gününә
bir otağa gәlib çıxdı. Nә kilsә, nә teatr zalı, ağlayır. Sakit musiqi eşidildi. Birdәn-birә
nә sinif otağı, nә dә inzibati kontora oxşayırdı. tәlaşlanan cәnab fon Blayxroden musiqi
Otağın o başında yarımqövs şәkilli bir çıxıntı, sәsini eşidib sakitlәşdi. Orqanda xoral
onun yanında isә rәngli şüşәlәri olan üçqat çalınırdı. Bu, nә lüteran, katolik, kalvinist,
pәncәrә gözә dәyirdi. Pәncәrә şüşәlәrinin nә dә yunanların musiqisinә bәnzәyirdi…
yumşaq rәnglәri bir-birilә elә yaxşı uyuşurdu Leytenant, adama tәskinlik verәn, insanın
ki, elә bil onları әsl sәnәtkar-kolorist seçmişdi. qәlbinә ümid qığılcımları sәpәn xorun
Pәncәrәdәn içәriyә sızan işıq müxtәlif sözlәrini hәzzlә dinlәyirdi. Elә bu vaxt ön
rәnglәrә çalır, adamda xoş ovqat yaradırdı. sırada kimsә ayağa qalxdı. Stalaqmitin
Xәstә gördüyü mәnzәrәdәn tәsirlәndi. arxasından bәdәninin yarısı görünürdü.
Sanki Qaydnın “Yaradılış” oratoriyasında Görәsәn, kimdir? Keşiş deyil ki? Yox, o,
Xaosun zülmәtini yaran do-major akkordunu açıq-boz pencәkdәydi, açıq-mavi boyun
dinlәyirdi. Elә bil ağır zәhmәt hesabına yaylığı bağlamışdı, jiletinin altından
tәbiәtin kortәbii qüvvәlәri ram edildikdәn nişastalanmış yaxalığı görünürdü. Əlindә
sonra xor oxuyur: “Qoy dünya nurlansın” dua kitabı da gözә dәymirdi. Kişi danışmağa
vә mәleykәlәr dә xorun sәsinә sәs verir. başladı. O, dostlarıyla söhbәt edirmiş kimi,
Pәncәrәnin altından sallanan stalaqmit sakit sәslә danışırdı. Yaxınlarını özün kimi
tağ әmәlә gәtirmişdi. Stalaqmitdәn süzülәn sevmәk, sәbirli vә mәrhәmәtli olmaq,
su aşağıdakı hovuza tökülürdü. Hovuzda düşmәnlәri bağışlamaq – kişi xristianlığın
açılmış güllәrin lәçәyi mәlәk qanadlarını mәlum postulatlarını tәkrarlayırdı; deyirdi
xatırladırdı. Apsidanın kәnarlarındakı ki, İsa Mәsih bәşәriyyәti bütöv bir xalq kimi
