Page 124 - "Xəzər"

nununu pozub, subay qalmağı ağlına da Cәnab fon Blayxrodenlә arvadı psixiatriya

gәtirmirdi. Fon Blayxroden ümid edirdi ki, müalicәxanasında tanış olduğumuz kәdәrli

arvadı onun köhnә, hәssas “mәn”ini hәyata fransız, iki rus, әr-arvad iki alman, ispan

qaytaracaq vә öz dünyasını tәrk etmәsinә ailәsi vә Tirollu iki qızla eyni stolda

ehtiyac qalmayacaq. Tezliklә, başa düşdü әylәşmişdilәr. Hәmişәki kimi söhbәtә

ki, gәlәcәk hәyatı iki tәmәl daşının üzәrindә başladılar. Günün vacib mәsәlәlәrindәn

intişar tapa bilәr – bunlardan biri özünün әn danışırdılar, lakin heç kәs qızışıb özündәn

mәhrәm hisslәrini belә etibar etdiyi qadınıdır; çıxmır, bir-birinin sözünü kәsmirdi.

bu qadın olmasa, özü dә, qurduğu dünya – Heç ağlıma da gәlmәzdi ki, yer üzündә

da mәhv olmağa mәhkumdur. Bir neçә aylıq bu cür gözәlliklәr ola bilәr, – cәnab fon

evlilikdәn sonra ondan ayrılmalı oldu… Bu, Blayxroden eyvanın açıq qapısından çölә

ona baha başa gәldi – sanki bir gözündәn baxa-baxa dedi.

olmuş, bir ciyәrini vә әlinin birini itirmişdi; – Tәbiәt hәr yerdә gözәldir, – alman

odur ki, azacıq çәtinә düşәn kimi başını sәslәndi, – sadәcә, әvvәllәr kor kimi

itirdi. olmuşuq.

Qızını ilk dәfә görәndә cәnab fon – Düzdür, – ingilis sözә qarışdı, – ancaq

Blayxrodenin içindә sanki nәsә canlandı, buralar daha gözәldir. Cәnablar, barbarların

124 özü bunu “tәbii qәlb” adlandırır vә tәlim- başına gәlәnlәri eşitmiş olarsınız. Den-

2015 tәrbiyәnin mәhsulu olan “ictimai qәlb”dәn Camanın zirvәsinә qalxıb, oradan Lak-Le-
fәrqlәndirirdi. O, hiss etdi ki, ailәsinә çox mana baxan barbarlara elә gәlib ki, sәma

bağlıdır, artıq ölmәyәcәk, çünki ölsә dә, yerә yapışıb, yerlә göy birlәşib. Barbarların

ruhu övladında yaşayacaq; birdәn-birә başa canına vәlvәlә düşüb, qorxub geri qayıdıblar.

düşdü ki, bәdәni fiziki proseslәrin nәticәsindә Bunları bәlәdçi kitabçasından da oxumaq

ölüb getsә dә, ruhu әbәdi olaraq yaşayacaq. olar.

Odur ki, yaşamağa vә ümid etmәyә borc- – Mәnә elә gәlir – ruslardan biri sözә

ludur. Ancaq sonra, vәcdә gәlmiş insanlar başladı, – nәfәs aldığımız bu hava yalan-

qәlәbәni faytonda oturub, döyüş meydanını palanla çirklәnmәdiyi üçün buralar bizә belә

müşahidә borusu ilә izlәyәn şәxslәrin gözәl görünür. Ancaq onu da inkar etmirәm

ayağına yazanda, yenidәn bәdbinliyә qapıldı. ki, tәbiәtin gözәlliyi bizim hissiyyat

Baxmayaraq ki, nikbin olmaq onun bir növ orqanlarımıza tәsir edir vә yanlış fikirlәrә

әsgәri borcu idi. Leytenant vәtәnә qayıtmağa düşmәyә qoymur. Qoy bir müddәt keçsin,

ürәk elәmirdi – tamamilә ruhdan düşüb, Müqәddәs ittifaqın varislәri ölüb qurtarandan
hәyatın dibinә yuvarlanmaqdan qorxurdu. vә hündür ağacların başı kәsilәndәn sonra,
Odur ki, istefa verib, kiçik sәrvәtini yerbәyer bizim çәmәnliyә dә gün düşәcәk.
Korifeylәr. Vicdan әzabı elәyәndәn sonra hәmişәlik İsveçrәdә
– Haqlısınız, – cәnab fon Blayxroden
mәskunlaşdı.
dedi, – ancaq ağacların başını kәsmәyә

ehtiyac yoxdur. Daha insani üsullar var. Bir

*** müәllif tanıyıram, onun miyanә bir pyesi

1872-ci il. Vevedә gözәl bir payız günü vardı. O, çox istәyirdi ki, pyesdә qadın

idi. “Sidr” adlanan kiçik pansionda yeddi rolunu tanınmış aktrisa oynasın, çünki başqa

dәfә dalbadal vuran zәng hamını ümumi cür uğur qazanmaq mümkün deyildi. O,

süfrәyә sәslәdi. Süfrә arxasına әylәşib, bir- teatrın primadonnasına yaxınlaşıb, xahiş-

biri ilә hal-әhval tutmağa başladılar – neytral minnәtlә rolu ona sırımaq istәmişdi. Pri-

torpaqdaydılar deyә, canbirqәlb yaşayırdılar. madonna nәm-nüm elәyәndә isә qadına