Page 180 - "Xəzər"
P. 180
lərimin ən azı yarısından çoxu hiss olunmasın. uçurdu. Özü də daha çox iki füzelyajlı, pərli
2016 Niyə bu qərara gəldiyimi indi heç xatırlamıram amerikan təyyarələri olurdu.
– amma bir neçə il bu qaydaya əməl elədim.
Haruki Murakami. Küləyin nəğməsini dinlə Sonra isə birdən anladım ki, düşündüklərimin – P 38?
yarısından çoxunu sözlə ifadə etməyi – Yox, sərnişin. Nəhəng. P 38 nədi onun
yadırğamışam. Bunun soyuqqanlılıqla nə yanında... Bir ara lap aşağıdan uçurdular,
əlaqəsi ola biləcəyi mənə o qədər də aydın hərbi nişanlarını görmək olurdu. Hələ DC 6,
deyil. İngilis dilində buna “cool” deyirlər, DC 7 də yadımdadı, bir dəfə “Seyber” də
tərcümədə “sərin” alınır – əgər elə o görmüşdüm!
mənadadırsa, onda məni düz bir il buzu – E-e, bu çoxdan olub...
əridilməmiş köhnə soyuducu ilə müqayisə – Hə, Eyzenhauerin vaxtında. Onda bizim
etmək olar. körfəzə kreyser də girmişdi. Şəhərdə ayaq
basmağa yer qalmamışdı, hər yerdə dənizçilər
Mən vaxt bataqlığında çapalayıram, yuxu- idi. Patrul yadındadı?
layan beynimi tütün və pivə ilə qıcıqlandırıb – Aha.
bu sətirləri yazmaqda davam edirəm. Bir neçə – İndi hamısı yoxa çıxıb... Ancaq bu o
dəfə isti duş qəbul edirəm. Gündə iki dəfə demək deyil ki, mənim hərbçilərdən xoşum
üzümü qırxır, dayanmadan köhnə vallara qulaq gəlir.
asıram. Bax indi arxa tərəfdən çoxdan Mən başımla təsdiqlədim.
unudulmuş Piter, Pol və Merinin səsləri gəlir: – Amma “Seyber” əla təyyarə idi! Napalm
atmayana qədər. Sən nə vaxtsa napalm
"Don't think twice, it's all right." atılmasını görmüsən?
– Görmüşəm, müharibə filmlərində.
31 – Adamlar daha nə icad eləmirlər! Amma
Sabahı gün Siçovulla şəhərin kənarındakı bunu çox yaxşı fikirləşib tapıblar. Kim bilir,
hotellərdən birinin hovuzunda görüşməyi bəlkə bir on ildən sonra kimsə napalmı
qərarlaşdırdıq. Yay sona çatırdı, ora gedib xatırlayıb nostalji hisslər keçirəcək.
çatmaq da elə asan deyildi – ona görə hovuzda Mən güldüm və ikinci siqareti yandırdım.
çox adam yox idi, haradasa bir on nəfər. – Təyyarələri xoşlayırsan, eləmi?
Yarısı hoteldə qalan amerikalılar idi – hovuzda – Nə vaxtsa pilot olmaq istəyirdim. Sonra
üzmək əvəzinə fədakarcasına qaralırdılar. gözlərimi xarab elədim və fikrimi dəyişdim.
Hotel zadəgan mülkü üslubunda tikilmişdi. – Aydındır...
Otluqla örtülmüş həyətində hovuzu əsas bi- – Göy üzünü sevirəm. Nə qədər istəsəm,
nadan ayıran xətt boyu çəhrayı kollar əkilmişdi. ona baxa bilərəm – bezdirmir. Baxmaq
Bu xətt o qədər də hündür olmayan, üstündən istəməyəndə isə, sadəcə, baxmıram.
dəniz, körfəz və şəhərə gözəl mənzərə açılan Siçovul beş dəqiqəyə yaxın susub,
təpəyə qədər uzanırdı. sonra birdən yenə danışmağa başladı:
Siçovulla 25 metrlik hovuzda bir neçə – Hərdən lap adamın ürəyi partlayır. Varlı
dəfə ötüşdük, sonra yanaşı qoyulmuş olduğunu və buna oxşar nələrisə dərk
şezlonqlara oturub soyuq kola açdıq. Nəfəsimi eləyəsən... Elə olur ki, qaçmaq istəyirsən.
dərib siqaret yandırdım. Siçovul isə sakit Başa düşürsən?
nəzərlərlə hovuzda üzən amerikalı cavan qıza – Necə yəni “qaçmaq”? – mən
tamaşa edirdi. təəccübləndim. – Ancaq... Əgər, doğrudan
Buludsuz səma ilə özlərindən sonra ağ, da, istəyirsənsə, qaç ...
elə bil donmuş izlər buraxan bir neçə reaktiv – Yəqin, bu daha yaxşı olardı. Tanımadığın
təyyarə uçdu. bir şəhərə gedib hər şeyi sıfırdan başlamaq...
– Adama elə gəlir, – Siçovul yuxarı baxıb Bunun nəyi pisdir ki?
dedi, – biz balaca olanda daha çox təyyarə
   175   176   177   178   179   180   181   182   183   184   185