Page 174 - "Xəzər"
P. 174
– Amma mənim vaxtım çox olsaydı, təcrübələrdir!” – mən yalan deyirdim, iki aya
2016 səhərdən axşamacan baxardım. Hər şeyə. balaları ilə birlikdə otuz altı pişik öldürmüşdüm),
Bax, məsələn, dünən bioloqla kimyaçı arasında nümayişlər və tətillər haqqında... Polis qıran
Haruki Murakami. Küləyin nəğməsini dinlə disput göstərirdilər. Baxmadın? dişimi də göstərdim.
– Yox. – Ondan qisas almaq istəmirsən?
Çaxırdan bir qurtum alıb, başını silkələdi, – İşim-gücüm qurtarıb...
elə bil yadına salırdı. – Niyə ki? Sənin yerinə olsaydım, onu
– Orada Paster haqqında danışırdılar. O, axtarıb tapardım və çəkiclə bütün dişlərini
elmi intuisiya gücünə malik imiş. qırardım.
– Elmi İntuisiya Gücü? – Birincisi, mən – elə mənəm. İkincisi isə,
– Hə də... Alimlər, adətən, belə fikirləşirlər: hər şey onsuz da qurtarıb. Üçüncüsü,
A bərabərdi B-yə, B bərabərdi C-yə – deməli, hamısının sifəti bir-birinə oxşayır; onu necə
A bərabərdi C-yə. Bunu sübut etmək tələb tapa bilərəm?
olunurdu. Doğrudumu? – Belə çıxır ki, heç bir mənası olmadı?
Mən təsdiqlədim. – Nəyin mənası?
– Amma Paster belə olmayıb. Onun – Sənin dişinin sındırılmasının.
beynində A birbaşa C-yə bərabər olub. Sübut- – Belə çıxır ki, yox.
suz-filansız. Tarix onun haqlı olduğunu artıq O, məyusluq bildirən iniltili səs çıxartdı və
təsdiq edib. O, ömrü boyu saysız-hesabsız, soyutma əti ağzına ötürdü.
çox qiymətli elmi kəşflər edib.
– Hə, məsələn, çiçək xəstəliyinə qarşı ***
peyvənd... Qəhvədən sonra biz darısqal mətbəxdə
O, stəkanını stola qoyub qəzəblə mənə qabları yuduq, stolun yanına qayıtdıq və Man-
baxdı. hetten Caz Kvartetinin sədaları altında siqaret
– Çiçəyə qarşı peyvənd – Cennerindir! yandırdıq.
Sən universitetə necə qəbul olunmusan? Onun əynində geniş, qısa şalvar və
– Hə, yadıma düşdü, anticismlər! Bir də, döşünün gilələrini açıq-aydın göstərən nazik
aşağı temperaturlu sterilizasiya. parçadan köynək vardı. Üstəlik, bir neçə dəfə
– Doğrudur. ayaqlarımız stolun altında bir-birinə toxunmuşdu
O, qalib görkəmlə güldü, amma dişlərini – hər dəfə də mən bir az qızarmışdım.
göstərmədi. Çaxırı içib, yenisini süzdü. – Şam yeməyi necə, xoşuna gəldi?
– Disputda bunu elmi intuisiya adlan- – Çox.
dırırdılar. Səndə bu hissiyyat var? O, yüngülcə alt dodağını dişlədi.
– Praktiki olaraq, yox. – Səndən nəsə soruşmayanadək özün
– Bəs olsaydı? niyə heç nə demirsən?
– Olsaydı, yəqin, nədəsə istifadə eləmək – Nə bilim...Vərdiş eləmişəm... Həmişə
olardı. Məsələn, qızla yatan vaxtı lazım ola ən vacib şeyi deməyi unuduram.
bilərdi. – Sənə bir məsləhət vermək olar?
Gülüb, mətbəxə keçdi, geriyə bir qazan – De gəlsin.
soyutma ət, bir qab salat və doğranmış çörəklə – Bu vərdişdən canını qurtarmalısan. O
qayıtdı. Açıq pəncərədən, nəhayət ki, sərin sənə baha başa gələ bilər.
gəldi. Biz tələsmədən valın musiqisi altında – Hə, bəlkə də. Amma bu, ölüxanadan
şam yeməyinə başladıq. O, çoxlu sual verirdi aldığın maşın kimidir: bir yerini düzəldirsən,
– əsasən universitet və Tokiodakı həyat dərhal başqa yeri gözünə sataşır.
barəsində. O qədər də tutumlu söhbət deyildi. O güldü və başqa val qoydu – indi Marvin
Pişiklər üzərində eksperimentlər (“Yox, nə Qey oxumağa başladı. Saatın əqrəbləri səkkizə
danışırsan? Biz onları öldürmürük! Bu, psixoloji yaxınlaşırdı.
2016 səhərdən axşamacan baxardım. Hər şeyə. balaları ilə birlikdə otuz altı pişik öldürmüşdüm),
Bax, məsələn, dünən bioloqla kimyaçı arasında nümayişlər və tətillər haqqında... Polis qıran
Haruki Murakami. Küləyin nəğməsini dinlə disput göstərirdilər. Baxmadın? dişimi də göstərdim.
– Yox. – Ondan qisas almaq istəmirsən?
Çaxırdan bir qurtum alıb, başını silkələdi, – İşim-gücüm qurtarıb...
elə bil yadına salırdı. – Niyə ki? Sənin yerinə olsaydım, onu
– Orada Paster haqqında danışırdılar. O, axtarıb tapardım və çəkiclə bütün dişlərini
elmi intuisiya gücünə malik imiş. qırardım.
– Elmi İntuisiya Gücü? – Birincisi, mən – elə mənəm. İkincisi isə,
– Hə də... Alimlər, adətən, belə fikirləşirlər: hər şey onsuz da qurtarıb. Üçüncüsü,
A bərabərdi B-yə, B bərabərdi C-yə – deməli, hamısının sifəti bir-birinə oxşayır; onu necə
A bərabərdi C-yə. Bunu sübut etmək tələb tapa bilərəm?
olunurdu. Doğrudumu? – Belə çıxır ki, heç bir mənası olmadı?
Mən təsdiqlədim. – Nəyin mənası?
– Amma Paster belə olmayıb. Onun – Sənin dişinin sındırılmasının.
beynində A birbaşa C-yə bərabər olub. Sübut- – Belə çıxır ki, yox.
suz-filansız. Tarix onun haqlı olduğunu artıq O, məyusluq bildirən iniltili səs çıxartdı və
təsdiq edib. O, ömrü boyu saysız-hesabsız, soyutma əti ağzına ötürdü.
çox qiymətli elmi kəşflər edib.
– Hə, məsələn, çiçək xəstəliyinə qarşı ***
peyvənd... Qəhvədən sonra biz darısqal mətbəxdə
O, stəkanını stola qoyub qəzəblə mənə qabları yuduq, stolun yanına qayıtdıq və Man-
baxdı. hetten Caz Kvartetinin sədaları altında siqaret
– Çiçəyə qarşı peyvənd – Cennerindir! yandırdıq.
Sən universitetə necə qəbul olunmusan? Onun əynində geniş, qısa şalvar və
– Hə, yadıma düşdü, anticismlər! Bir də, döşünün gilələrini açıq-aydın göstərən nazik
aşağı temperaturlu sterilizasiya. parçadan köynək vardı. Üstəlik, bir neçə dəfə
– Doğrudur. ayaqlarımız stolun altında bir-birinə toxunmuşdu
O, qalib görkəmlə güldü, amma dişlərini – hər dəfə də mən bir az qızarmışdım.
göstərmədi. Çaxırı içib, yenisini süzdü. – Şam yeməyi necə, xoşuna gəldi?
– Disputda bunu elmi intuisiya adlan- – Çox.
dırırdılar. Səndə bu hissiyyat var? O, yüngülcə alt dodağını dişlədi.
– Praktiki olaraq, yox. – Səndən nəsə soruşmayanadək özün
– Bəs olsaydı? niyə heç nə demirsən?
– Olsaydı, yəqin, nədəsə istifadə eləmək – Nə bilim...Vərdiş eləmişəm... Həmişə
olardı. Məsələn, qızla yatan vaxtı lazım ola ən vacib şeyi deməyi unuduram.
bilərdi. – Sənə bir məsləhət vermək olar?
Gülüb, mətbəxə keçdi, geriyə bir qazan – De gəlsin.
soyutma ət, bir qab salat və doğranmış çörəklə – Bu vərdişdən canını qurtarmalısan. O
qayıtdı. Açıq pəncərədən, nəhayət ki, sərin sənə baha başa gələ bilər.
gəldi. Biz tələsmədən valın musiqisi altında – Hə, bəlkə də. Amma bu, ölüxanadan
şam yeməyinə başladıq. O, çoxlu sual verirdi aldığın maşın kimidir: bir yerini düzəldirsən,
– əsasən universitet və Tokiodakı həyat dərhal başqa yeri gözünə sataşır.
barəsində. O qədər də tutumlu söhbət deyildi. O güldü və başqa val qoydu – indi Marvin
Pişiklər üzərində eksperimentlər (“Yox, nə Qey oxumağa başladı. Saatın əqrəbləri səkkizə
danışırsan? Biz onları öldürmürük! Bu, psixoloji yaxınlaşırdı.
