Page 170 - "Xəzər"
P. 170
– Pis... Böhran... Heç kim vala qulaq olaraq, bazar gününü gözləyib, Empayr Steyt
2016 asmır. Bildinqin damından özümü aşağı ata bilərəm.
Haruki Murakami. Küləyin nəğməsini dinlə – Aha. Böyük Depressiya haqqında çəkilən
O, dırnaqları ilə dəstəyi döyəclədi. filmlərin birində belə bir zarafat eşitmişdim:
– Sənin nömrəni tapana qədər, az qala,
başım xarab olmuşdu. “Mən Empayr Steyt Bildinqin yanından
– Doğrudan?.. keçəndə həmişə çətirimi açıram. Yuxarıdan
– “Ceyz Bar”da soruşdum. Barmen sənin hey adam tökülür”.
dostundan soruşdu. Uzun, bir az da qəribə
oğlandan. Molyeri oxuyurdu. Mənim iyirmi bir yaşım var və ən azından,
– Aydındır. hələ ölməyə hazırlaşmıram. İndiyə qədər üç
Sükut. qızla yatmışam.
– Hamı soruşurdu ki, hara yoxa çıxmısan.
Bir həftədir gəlmirsən, onlar artıq fikirləşirlər Birincisi mənimlə bir sinifdə oxuyurdu. On
ki, yəqin, xəstələnmisən. yeddi yaşımız vardı və elə bilirdik bir-birimizi
– Heç bilmirdim məni belə çox istəyirlər... sevirik. Qaranlıq kolluqların arasında o, qəhvəyi
– Hələ də mənə acıqlanırsan? rəngli ayaqqabılarını, ağ corablarını, açıq-
– Nəyə görə? yaşıl rəngli donunu və böyük ölçülü gülməli
– Sənə çoxlu axmaq sözlər demişəm. tumanını soyunardı. Bir az tərəddüddən sonra
Üzrxahlıq etmək istəyirdim. isə saatını çıxarardı. Bütün bunlardan sonra
– Məndən narahat olma. Amma bu səni biz “Asaxi Simbun” qəzetinin bazar nömrəsinin
belə üzürsə, bir yerdə parka gedib göyərçinləri üstündə bir-birimizin qoynuna girərdik.
yemləyə bilərik.
O, köks ötürdü və mən alışqanın şıqqıltısını Məktəbi bitirəndən bir-iki ay sonra isə
eşitdim. Arxa planda Bob Dilan “Neşvill Skay- gözlənilmədən ayrıldıq. Səbəbini unutmuşam
layn” oxuyurdu. Zəng, yəqin, mağazadan – elə bir səbəb idi ki, indi heç yadıma da
edilmişdi. düşmür. O vaxtdan onu bir dəfə də olsun
– Yox, əslinə qalsa, məsələ səndə deyil. görmədim. Hərdənbir, yuxum gəlməyəndə
Sadəcə olaraq, mən belə danışmamalıydım, yadıma düşür, vəssalam.
– o, tez-tələsik dedi.
– Sən özünə qarşı çox tələbkarsan! İkinci qız – hippi idi. On altı yaşında,
– Belə də, çalışıram. cibində bir qəpiyi yox, başının üstündə dam
O susdu. yox, üstəlik, döşləri də kiçik – amma ağıllı və
– Bu gün görüşə bilərik? gözəl gözləri vardı. Ona “Sindzyuku” metro
– Olar. stansiyasının yanında rast gəlmişdim, həmin
– Axşam səkkizdə “Ceyz Bar”da. vaxt orada nümayiş vardı, bütün nəqliyyat
– Yaxşı. buna görə dayanmışdı.
– Mən, sadəcə... işə düşmüşəm.
– Anladım. – Burda çox qalsan, polis səni tutacaq,–
– Minnətdaram. ona dedim. O, bağlı turniketin qabağında
O, dəstəyi asdı. çömbəlib oturmuşdu, zibil yeşiyindən götürdüyü
idman qəzetini oxuyurdu.
19
Mənim iyirmi bir yaşım var. Bu haqda çox – Nə olsun, – dedi. – Orada, heç olmasa,
danışmaq olar. yemək verirlər.
Kifayət qədər cavanam, amma əvvəl daha
cavan idim. Bu xoşuma gəlməsə, sadəcə – Ey, ora pis yerdir!
– Öyrəşərəm!
Siqaret yandırıb, birini də ona verdim.
Gözlərimiz gözyaşardıcı qazdan qızarmışdı.
– Bu gün bir şey yemisən?
– Səhər...
– Bura bax, mən sənə yemək alaram.
Gedək çıxış tərəfə.
2016 asmır. Bildinqin damından özümü aşağı ata bilərəm.
Haruki Murakami. Küləyin nəğməsini dinlə – Aha. Böyük Depressiya haqqında çəkilən
O, dırnaqları ilə dəstəyi döyəclədi. filmlərin birində belə bir zarafat eşitmişdim:
– Sənin nömrəni tapana qədər, az qala,
başım xarab olmuşdu. “Mən Empayr Steyt Bildinqin yanından
– Doğrudan?.. keçəndə həmişə çətirimi açıram. Yuxarıdan
– “Ceyz Bar”da soruşdum. Barmen sənin hey adam tökülür”.
dostundan soruşdu. Uzun, bir az da qəribə
oğlandan. Molyeri oxuyurdu. Mənim iyirmi bir yaşım var və ən azından,
– Aydındır. hələ ölməyə hazırlaşmıram. İndiyə qədər üç
Sükut. qızla yatmışam.
– Hamı soruşurdu ki, hara yoxa çıxmısan.
Bir həftədir gəlmirsən, onlar artıq fikirləşirlər Birincisi mənimlə bir sinifdə oxuyurdu. On
ki, yəqin, xəstələnmisən. yeddi yaşımız vardı və elə bilirdik bir-birimizi
– Heç bilmirdim məni belə çox istəyirlər... sevirik. Qaranlıq kolluqların arasında o, qəhvəyi
– Hələ də mənə acıqlanırsan? rəngli ayaqqabılarını, ağ corablarını, açıq-
– Nəyə görə? yaşıl rəngli donunu və böyük ölçülü gülməli
– Sənə çoxlu axmaq sözlər demişəm. tumanını soyunardı. Bir az tərəddüddən sonra
Üzrxahlıq etmək istəyirdim. isə saatını çıxarardı. Bütün bunlardan sonra
– Məndən narahat olma. Amma bu səni biz “Asaxi Simbun” qəzetinin bazar nömrəsinin
belə üzürsə, bir yerdə parka gedib göyərçinləri üstündə bir-birimizin qoynuna girərdik.
yemləyə bilərik.
O, köks ötürdü və mən alışqanın şıqqıltısını Məktəbi bitirəndən bir-iki ay sonra isə
eşitdim. Arxa planda Bob Dilan “Neşvill Skay- gözlənilmədən ayrıldıq. Səbəbini unutmuşam
layn” oxuyurdu. Zəng, yəqin, mağazadan – elə bir səbəb idi ki, indi heç yadıma da
edilmişdi. düşmür. O vaxtdan onu bir dəfə də olsun
– Yox, əslinə qalsa, məsələ səndə deyil. görmədim. Hərdənbir, yuxum gəlməyəndə
Sadəcə olaraq, mən belə danışmamalıydım, yadıma düşür, vəssalam.
– o, tez-tələsik dedi.
– Sən özünə qarşı çox tələbkarsan! İkinci qız – hippi idi. On altı yaşında,
– Belə də, çalışıram. cibində bir qəpiyi yox, başının üstündə dam
O susdu. yox, üstəlik, döşləri də kiçik – amma ağıllı və
– Bu gün görüşə bilərik? gözəl gözləri vardı. Ona “Sindzyuku” metro
– Olar. stansiyasının yanında rast gəlmişdim, həmin
– Axşam səkkizdə “Ceyz Bar”da. vaxt orada nümayiş vardı, bütün nəqliyyat
– Yaxşı. buna görə dayanmışdı.
– Mən, sadəcə... işə düşmüşəm.
– Anladım. – Burda çox qalsan, polis səni tutacaq,–
– Minnətdaram. ona dedim. O, bağlı turniketin qabağında
O, dəstəyi asdı. çömbəlib oturmuşdu, zibil yeşiyindən götürdüyü
idman qəzetini oxuyurdu.
19
Mənim iyirmi bir yaşım var. Bu haqda çox – Nə olsun, – dedi. – Orada, heç olmasa,
danışmaq olar. yemək verirlər.
Kifayət qədər cavanam, amma əvvəl daha
cavan idim. Bu xoşuma gəlməsə, sadəcə – Ey, ora pis yerdir!
– Öyrəşərəm!
Siqaret yandırıb, birini də ona verdim.
Gözlərimiz gözyaşardıcı qazdan qızarmışdı.
– Bu gün bir şey yemisən?
– Səhər...
– Bura bax, mən sənə yemək alaram.
Gedək çıxış tərəfə.
