Page 159 - "Xəzər"
P. 159
ışırıq. Haradan gəlmişik, hara gedirik, nə – Mən o adaya üzüb çatana kimi qollarım, 159
ilə maraqlanırıq, əvvəl kimlə yatmışıq, televi- az qala, qırılıb düşmüşdü! Elə bilirdim 2016
zorda nəyə baxırıq, dünən nə yuxu görmüşük öləcəyəm, halım o qədər pis idi. Beynimdə
və sairə. Sonra pivə içirik. bircə fikir dolaşırdı: sən haqlısan, mənsə yox? Haruki Murakami. Küləyin nəğməsini dinlə
Mən nəyə görə əziyyət çəkməliydim, sənsə
– Dayan bir... Pivə haradan çıxdı? suda yırğalanıb kefə baxmalıydın?
Siçovul bir az fikirləşdi.
– Pivə də suda üzürdü. Bankalarda. Qadın əsəbi halda gülüb, bədbin görkəmlə
Gəminin yeməkxanası vardı, oradan gözlərini əlləri ilə qapadı. Özünü itirmiş Siçovul
tökülmüşdü suya. Yağda sardin balığı da. boş-boşuna ciblərini eşələyirdi. Üç ildə birinci
Mən bilən, pis deyil? dəfə idi ki, siqaret çəkmək istəyirdi.
– Aha.
– Və bu an hava işıqlaşmağa başlayır. – Sən istəyirdin ki, mən ölüm?
Nə edəcəyik? – o, məndən soruşur. Deyir, – Belə də... Bir az.
mən ada olan yerə üzmək istəyirəm. Mənsə – Dəqiq “bir az”?
ona deyirəm: bəlkə heç yaxınlıqda ada yoxdur! – Xatırlamıram...
Hamısından yaxşısı elə burda üzə-üzə pivə Sükut uzandı. Siçovul onun pozulmasının
içməkdir, bir də gördün xilasedici təyyarə uçub vacibliyini duydu.
gəldi. Amma o, mənə qulaq asmır və tək – Bilirsən, adamlar oxşar doğulmurlar.
üzüb gedir. – Bunu kim deyib?
Siçovul ah çəkib pivədən qurtuldadır. – Con F. Kennedi.
– Qadın iki gün, iki gecədən sonra öz
adasına çatır. Məni, kefli vəziyyətdə təyyarə 7
ilə xilas edirlər. Bir neçə ildən sonra biz Uşaqlıqda çox qaradinməz olmuşam. O
təsadüfən haradasa yeni tikilən binaların qədər qaradinməz ki, valideynlərim narahat
arasındakı kiçik barda rastlaşırıq. olub, məni tanış psixiatrın yanına apardılar.
– Pivə içirsiz, düzdür? Həkim təpədə, üzü dənizə baxan evdə
– Qəmli əhvalatdır, elə deyilmi? yaşayırdı. Mən bol gün işığı düşən qəbul
– Bundan qəmlisini eşitməmişəm... otağındakı divanda oturdum. İncə davranışlı,
ortayaşlı ev sahibəsi mənə soyuq portağal
6 şirəsi ilə iki kökə gətirdi. Üstünün şəkər to-
Siçovulun romanında iki müsbət cəhəti zunu yerə tökməməyə çalışaraq, bir kökənin
qeyd edərdim. Birincisi, orada seks səhnələri yarısını yeyib, portağal şirəsinin hamısını
yoxdur, ikincisi, heç kim ölmür. Adamları içdim.
ölməyə və qadınlarla yatmağa məcbur eləmək – Yenə içirsən? – həkim soruşdu. Mən
lazım deyil – onsuz da elə hamısı bununla başımı buladım. Qəbul otağında ikimiz idik.
məşğuldur. Cinsləri belədir. Divardakı portretdən ürkək pişiyə oxşayan
Motsart tənə ilə mənə baxırdı.
*** – Çox-çox qədimlərdə, – həkim sözə
– Sənin fikrincə, mən haqlı deyildim? – başladı, – xeyirxah bir keçi yaşayırdı...
qadın soruşdu. Sən bir girişə bax! Mən gözlərimi yumdum
Siçovul pivədən içib, astaca başını yellədi. və xeyirxah keçini təsəvvür etməyə çalışdım.
– Ümumiyyətlə desək, hamı haqsızdır. – Keçinin boynundan ağır metal saat
– Niyə elə fikirləşirsən? asılmışdı. O da hər yerdə həmin saatla gəzirdi.
Siçovul mızıldayıb üst dodağını yaladı. Gəzirdi və təngnəfəs olurdu. Özü də ağırlıq
Cavab gəlmədi. bir tərəfə qalsın, saat heç işləmirdi də. Bir
dəfə keçinin yanına tanış dovşan gəlib dedi:
“Bura bax, keçi! Sən niyə bu xarab saatı boy-
ilə maraqlanırıq, əvvəl kimlə yatmışıq, televi- az qala, qırılıb düşmüşdü! Elə bilirdim 2016
zorda nəyə baxırıq, dünən nə yuxu görmüşük öləcəyəm, halım o qədər pis idi. Beynimdə
və sairə. Sonra pivə içirik. bircə fikir dolaşırdı: sən haqlısan, mənsə yox? Haruki Murakami. Küləyin nəğməsini dinlə
Mən nəyə görə əziyyət çəkməliydim, sənsə
– Dayan bir... Pivə haradan çıxdı? suda yırğalanıb kefə baxmalıydın?
Siçovul bir az fikirləşdi.
– Pivə də suda üzürdü. Bankalarda. Qadın əsəbi halda gülüb, bədbin görkəmlə
Gəminin yeməkxanası vardı, oradan gözlərini əlləri ilə qapadı. Özünü itirmiş Siçovul
tökülmüşdü suya. Yağda sardin balığı da. boş-boşuna ciblərini eşələyirdi. Üç ildə birinci
Mən bilən, pis deyil? dəfə idi ki, siqaret çəkmək istəyirdi.
– Aha.
– Və bu an hava işıqlaşmağa başlayır. – Sən istəyirdin ki, mən ölüm?
Nə edəcəyik? – o, məndən soruşur. Deyir, – Belə də... Bir az.
mən ada olan yerə üzmək istəyirəm. Mənsə – Dəqiq “bir az”?
ona deyirəm: bəlkə heç yaxınlıqda ada yoxdur! – Xatırlamıram...
Hamısından yaxşısı elə burda üzə-üzə pivə Sükut uzandı. Siçovul onun pozulmasının
içməkdir, bir də gördün xilasedici təyyarə uçub vacibliyini duydu.
gəldi. Amma o, mənə qulaq asmır və tək – Bilirsən, adamlar oxşar doğulmurlar.
üzüb gedir. – Bunu kim deyib?
Siçovul ah çəkib pivədən qurtuldadır. – Con F. Kennedi.
– Qadın iki gün, iki gecədən sonra öz
adasına çatır. Məni, kefli vəziyyətdə təyyarə 7
ilə xilas edirlər. Bir neçə ildən sonra biz Uşaqlıqda çox qaradinməz olmuşam. O
təsadüfən haradasa yeni tikilən binaların qədər qaradinməz ki, valideynlərim narahat
arasındakı kiçik barda rastlaşırıq. olub, məni tanış psixiatrın yanına apardılar.
– Pivə içirsiz, düzdür? Həkim təpədə, üzü dənizə baxan evdə
– Qəmli əhvalatdır, elə deyilmi? yaşayırdı. Mən bol gün işığı düşən qəbul
– Bundan qəmlisini eşitməmişəm... otağındakı divanda oturdum. İncə davranışlı,
ortayaşlı ev sahibəsi mənə soyuq portağal
6 şirəsi ilə iki kökə gətirdi. Üstünün şəkər to-
Siçovulun romanında iki müsbət cəhəti zunu yerə tökməməyə çalışaraq, bir kökənin
qeyd edərdim. Birincisi, orada seks səhnələri yarısını yeyib, portağal şirəsinin hamısını
yoxdur, ikincisi, heç kim ölmür. Adamları içdim.
ölməyə və qadınlarla yatmağa məcbur eləmək – Yenə içirsən? – həkim soruşdu. Mən
lazım deyil – onsuz da elə hamısı bununla başımı buladım. Qəbul otağında ikimiz idik.
məşğuldur. Cinsləri belədir. Divardakı portretdən ürkək pişiyə oxşayan
Motsart tənə ilə mənə baxırdı.
*** – Çox-çox qədimlərdə, – həkim sözə
– Sənin fikrincə, mən haqlı deyildim? – başladı, – xeyirxah bir keçi yaşayırdı...
qadın soruşdu. Sən bir girişə bax! Mən gözlərimi yumdum
Siçovul pivədən içib, astaca başını yellədi. və xeyirxah keçini təsəvvür etməyə çalışdım.
– Ümumiyyətlə desək, hamı haqsızdır. – Keçinin boynundan ağır metal saat
– Niyə elə fikirləşirsən? asılmışdı. O da hər yerdə həmin saatla gəzirdi.
Siçovul mızıldayıb üst dodağını yaladı. Gəzirdi və təngnəfəs olurdu. Özü də ağırlıq
Cavab gəlmədi. bir tərəfə qalsın, saat heç işləmirdi də. Bir
dəfə keçinin yanına tanış dovşan gəlib dedi:
“Bura bax, keçi! Sən niyə bu xarab saatı boy-
