Page 162 - "Xəzər"
P. 162
səslədim. Fikirləşirəm ki, pulunu verim, evə – Niyə?
2016 gedim, beysbolun nəticələrini öyrənim və – Düşündüm ki, bütün bunları sənə
yıxılıb yatım. Cey mənə deyir: get üzünü yu. danışmaq lazımdır.
Haruki Murakami. Küləyin nəğməsini dinlə Onun fikrincə, istəyirsən lap bir yeşik pivə iç, – Ağlım getdi lap, alicənablığa bir bax!
sonra üzünü yudunsa, maşın sürə bilərsən. Çiynimi qısdım ki, onun zəhər dolu sözləri
Daha neynəyim, getdim tualetə. Düzünü yanımdan ötüb keçsin. Sonra gözümü buludlara
desəm, əl-üzümü yumaq istəmirdim. Yalandan zillədim.
getdim. O əlüzyuyanın su axan yeri xarabdır, – Mən dünən... nəsə danışırdım?
su qalır, getmir. Ləzzət eləmir. Amma dünən – Bir az.
nəyə görəsə su axırdı. Əvəzində isə sən – Nədən?
yerdə uzanmışdın. – Hər şeydən...Yadımda deyil. Ciddi bir
şey yox idi.
Qız köks ötürüb, gözlərini yumdu. Qız gözlərini yumub, boğazını arıtladı.
– Bəs sonra? – Bəs açıqça?
– Səni qaldırdım, tualetdən çıxartdım, – Çantandadı.
hamıdan soruşdum ki, kim səni tanıyır. Heç – Onu oxumusan?
kim tanımırdı. Sonra Ceylə mən sənin yaranla – İşim-gücüm qurtarıb.
məşğul olduq. – Dəqiq oxumamısan?
– Yaramla? – Niyə oxumalıydım ki?
– Sən yıxılanda başın nəyinsə küncünə Bunu hirslə dedim. Onun sözlərində nəsə
dəymişdi. Fikir vermə, qorxulu bir şey yoxdur. məni haldan çıxarırdı. Amma onları bir tərəfə
Qız başını yırğaladı, əlini örtüyün altından qoysaq, etiraf etməliyəm ki, qız məndə hansısa
çıxartdı və yüngülcə alnındakı yaraya toxun- uzaq xatirələri oyadırdı. Əgər bizi daha təbii
du. hadisələr bir araya gətirsəydi, vaxtımızı çox
– Biz Ceylə müzakirə elədik ki, səninlə nə yaxşı keçirə bilərdik. Mənə elə gəlirdi. Amma
edək. Sonda belə qərara gəldik ki, mən səni hansı vəziyyəti təbii hesab etmək olar?
maşınla evinə aparım. Çantanda eşələndik, Təxəyyülüm pis işləyirdi.
portmanat, bir dəstə açar, sənin adına yazılmış – Saat neçədir?
açıqça tapdıq. Portmanatından pul götürüb Tələsmədən durub, stolun üstündəki saata
borcunu ödədim, açıqçada yazılmış ünvana baxdım, bir stəkan su süzüb, qayıtdım.
gətirdim. Açarınla qapını açıb, yatağa – Doqquz.
uzandırdım. Vəssalam. Hesab portmanatın Qız başını zorla tərpətdi, divara söykənib
içindədir. oturdu, stəkanı birnəfəsə boşaltdı.
Qız dərindən nəfəs aldı. – Mən dünən çox içmişdim?
– Bəs sən niyə burada qaldın? – Sənin yerində olsaydım, ölərdim.
–? – Ölürəm elə.
– Niyə məni uzandıran kimi yoxa çıxmadın? Qız siqaret yandırdı, tüstünü ah qarışıq
– Mənim bir tanışım kəskin alkoqol buraxıb, kibrit dənəsini gözlənilmədən açıq
zəhərlənməsindən ölüb. Viski içib, hamı ilə pəncərədən körfəz tərəfə atdı.
xudahafizləşib, gümrah vəziyyətdə evə gedib, – Paltarımı ver.
dişlərini fırçalayıb, pijamasını geyinib və yatıb. – Hansını?
Səhər isə bumbuz imiş. Dəfnini çox dəbdəbəli – Fərqi yoxdur. Ancaq yalvarıram, heç nə
keçirdilər. soruşma.
– Sən elə buna görə bütün gecəni mənim Mən şkafın qapısını açdım, bir az
yanımda oturmusan? eşələndim, qolsuz mavi donu seçib, ona
– Əslinə qalsa, saat dördə yaxın getmək uzatdım. O, donu birbaşa çılpaq bədəninə
istəyirdim. Yatdım qaldım. Səhər ayıldım, yenə
getmək istədim. Amma getmədim.
   157   158   159   160   161   162   163   164   165   166   167