Page 158 - "Xəzər"
P. 158
Biz boş bankaları dənizə atdıq, dalğaqırana bağışlaya bilərsən? Yəqin ki, bağışlamazsan...
2016 sığınıb, paltolarımızı başımıza çəkərək bir Cey yaxınlaşıb, qarşımıza hərəmiz üçün
saat mürgülədik. Ayılanda hiss elədim ki,
Haruki Murakami. Küləyin nəğməsini dinlə bədənim qəribə, izaholunmaz bir həyat enerjisi bir şüşə də pivə qoydu.
ilə dolur. Ecazkar duyğu idi. – Bağışlamayıb neyləyəcəksən ki?
– Başımı balışa basıb yatacağam.
– Yüz kilometr qaça bilərəm, – Siçovula Siçovul çaşqınlıqla başını yellədi.
dedim. – Qəribədir... O qədər də başa düşmürəm...
Ona pivə süzdüm. Büzüşüb fikrə dalmışdı.
– Mən də, – Siçovul dedi.
Amma bələdiyyəyə parkın təmiri üçün pul Sonra dilləndi:
ödəməli olduq – üç il möhlət və üstəgəl faizlə. – Axırıncı dəfə keçən yay kitab oxumuşam.
5 Nə adı, nə müəllifi yadımda deyil. Niyə oxu-
Siçovulun heç nə oxumaması məni yurdum, o da yadımda deyil. Nəsə bir roman
təəccübləndirmişdi. İdman qəzetlərini və reklam idi, qadın yazmışdı. Qəhrəmanı da qadın idi,
vərəqlərini saymasaq, hər hansı çap mətnini təqribən otuz yaşlı məşhur modelyer. Qısası,
oxuduğunu görməmişdim. Vaxt öldürmək üçün bu qadın özünü inandırıb ki, sağalmaz xəstədir.
bir kitab götürəndə, milçək milçəköldürənə
baxan kimi, o da mənim oxuduğuma baxırdı. – Xəstəliyi nə idi?
– Sən niyə kitab oxuyursan? – Yadımda deyil. Yəqin, xərçəng. Özgə
– Bəs sən niyə pivə içirsən? daha hansı sağalmaz xəstəlik var ki? Kəsəsi,
Birlikdə stavrida marinadı və tərəvəz salatı qadın dənizə kurorta gedir və bütün yolu mas-
yeyirdik. Mən suala sualla cavab verəndə, turbasiya ilə məşğul olur; vannada, meşədə,
heç Siçovula tərəf baxmırdım da. yataqda, dənizdə – bir sözlə, hər yerdə.
O, dərin fikrə getdi. Beş dəqiqədən sonra – Dənizdə də?
dilləndi: – Aha. Təsəvvür eləyirsən? Hələ həvəsləri
– Pivənin nəyi yaxşıdı? Büsbütün sidiyə də var belə şeydən yazmağa. Guya məşğul
çıxır, heç nə qalmır. Elə bil kimisə kartda son olmağa başqa heç nə yoxdur.
qəpiyinə qədər udmusan. – Bunu deyib gözünü – Demə da...
mənə zillədi, mənsə hələ də çeynəyirdim. – – Məni bağışla, amma belə kitablara
Bəs sən niyə kitab oxuyursan? qusmağım gəlir.
Mən stavridanın axırıncı tikəsini pivə ilə Başımla təsdiqlədim.
udub, boşqabı yığışdırdım. Yanımda oxuyub – Onun yerinə olsaydım, başqa cür roman
başa çatdırmadığım “Hisslərin tərbiyəsi” kitabı yazardım.
vardı. Götürüb vərəqlədim. – Məsələn, nə cür?
– Ona görə ki, Flober artıq ölüb! Siçovul barmağını fincanın kənarında
– Diriləri oxumursan ki? gəzdirdi.
– Diriləri oxumağın xeyri yoxdur. – Yaxşı, tutalım, bu cür. Mən gəmidə
– Niyə? gedirəm, o da Sakit okeanın ortasında batır.
– Çünki ölülərə hər şeyi bağışlamaq olar. Mən xilasedici halqadan yapışıb, gecə okeanda
Mən barın üstündəki kiçik televizora tərəf ulduzlara baxa-baxa yırğalanıram. Sakit, gözəl
döndüm – “Yol 66” mahnısını oxuyurdular. gecədir. Birdən haradansa mən tərəfə gənc
Siçovul yenə fikrə getdi. bir qadın üzüb yaxınlaşır, onun da xilasedici
– Bəs dirilərə hər şeyi bağışlamaq ol- halqası var.
maz? – Heç olmasa, gözəldir?
– Dirilərə? Bu barədə fikirləşməmişəm... – Aydın məsələdir.
Axı sənin başına oyun açsalar, onları necə Pivədən bir qurtum alıb, başımı yellədim.
– Nəsə axmaq şeyə oxşayır.
– Yox, sən dalına qulaq as. Deməli, biz
okeanda yırğalana-yırğalana həyatımızdan
2016 sığınıb, paltolarımızı başımıza çəkərək bir Cey yaxınlaşıb, qarşımıza hərəmiz üçün
saat mürgülədik. Ayılanda hiss elədim ki,
Haruki Murakami. Küləyin nəğməsini dinlə bədənim qəribə, izaholunmaz bir həyat enerjisi bir şüşə də pivə qoydu.
ilə dolur. Ecazkar duyğu idi. – Bağışlamayıb neyləyəcəksən ki?
– Başımı balışa basıb yatacağam.
– Yüz kilometr qaça bilərəm, – Siçovula Siçovul çaşqınlıqla başını yellədi.
dedim. – Qəribədir... O qədər də başa düşmürəm...
Ona pivə süzdüm. Büzüşüb fikrə dalmışdı.
– Mən də, – Siçovul dedi.
Amma bələdiyyəyə parkın təmiri üçün pul Sonra dilləndi:
ödəməli olduq – üç il möhlət və üstəgəl faizlə. – Axırıncı dəfə keçən yay kitab oxumuşam.
5 Nə adı, nə müəllifi yadımda deyil. Niyə oxu-
Siçovulun heç nə oxumaması məni yurdum, o da yadımda deyil. Nəsə bir roman
təəccübləndirmişdi. İdman qəzetlərini və reklam idi, qadın yazmışdı. Qəhrəmanı da qadın idi,
vərəqlərini saymasaq, hər hansı çap mətnini təqribən otuz yaşlı məşhur modelyer. Qısası,
oxuduğunu görməmişdim. Vaxt öldürmək üçün bu qadın özünü inandırıb ki, sağalmaz xəstədir.
bir kitab götürəndə, milçək milçəköldürənə
baxan kimi, o da mənim oxuduğuma baxırdı. – Xəstəliyi nə idi?
– Sən niyə kitab oxuyursan? – Yadımda deyil. Yəqin, xərçəng. Özgə
– Bəs sən niyə pivə içirsən? daha hansı sağalmaz xəstəlik var ki? Kəsəsi,
Birlikdə stavrida marinadı və tərəvəz salatı qadın dənizə kurorta gedir və bütün yolu mas-
yeyirdik. Mən suala sualla cavab verəndə, turbasiya ilə məşğul olur; vannada, meşədə,
heç Siçovula tərəf baxmırdım da. yataqda, dənizdə – bir sözlə, hər yerdə.
O, dərin fikrə getdi. Beş dəqiqədən sonra – Dənizdə də?
dilləndi: – Aha. Təsəvvür eləyirsən? Hələ həvəsləri
– Pivənin nəyi yaxşıdı? Büsbütün sidiyə də var belə şeydən yazmağa. Guya məşğul
çıxır, heç nə qalmır. Elə bil kimisə kartda son olmağa başqa heç nə yoxdur.
qəpiyinə qədər udmusan. – Bunu deyib gözünü – Demə da...
mənə zillədi, mənsə hələ də çeynəyirdim. – – Məni bağışla, amma belə kitablara
Bəs sən niyə kitab oxuyursan? qusmağım gəlir.
Mən stavridanın axırıncı tikəsini pivə ilə Başımla təsdiqlədim.
udub, boşqabı yığışdırdım. Yanımda oxuyub – Onun yerinə olsaydım, başqa cür roman
başa çatdırmadığım “Hisslərin tərbiyəsi” kitabı yazardım.
vardı. Götürüb vərəqlədim. – Məsələn, nə cür?
– Ona görə ki, Flober artıq ölüb! Siçovul barmağını fincanın kənarında
– Diriləri oxumursan ki? gəzdirdi.
– Diriləri oxumağın xeyri yoxdur. – Yaxşı, tutalım, bu cür. Mən gəmidə
– Niyə? gedirəm, o da Sakit okeanın ortasında batır.
– Çünki ölülərə hər şeyi bağışlamaq olar. Mən xilasedici halqadan yapışıb, gecə okeanda
Mən barın üstündəki kiçik televizora tərəf ulduzlara baxa-baxa yırğalanıram. Sakit, gözəl
döndüm – “Yol 66” mahnısını oxuyurdular. gecədir. Birdən haradansa mən tərəfə gənc
Siçovul yenə fikrə getdi. bir qadın üzüb yaxınlaşır, onun da xilasedici
– Bəs dirilərə hər şeyi bağışlamaq ol- halqası var.
maz? – Heç olmasa, gözəldir?
– Dirilərə? Bu barədə fikirləşməmişəm... – Aydın məsələdir.
Axı sənin başına oyun açsalar, onları necə Pivədən bir qurtum alıb, başımı yellədim.
– Nəsə axmaq şeyə oxşayır.
– Yox, sən dalına qulaq as. Deməli, biz
okeanda yırğalana-yırğalana həyatımızdan
