Page 157 - "Xəzər"
P. 157
iləm, sən də elə deyilsən. Yaşamaqdan – Pis deyiləm... Bir az çox içmişəm. 157
ötrü biz hər şey haqqında fikirləşməliyik. Qusuram... 2016
Sabahkı havadan tutmuş, vanna tıxacının
ölçüsünədək. Düzdümü? – Çıxa bilərsən? Haruki Murakami. Küləyin nəğməsini dinlə
– Dartsan, hə.
– Aha. Siçovul mühərriki söndürdü, paneldən
– Bax belə. siqaret qutusunu götürüb cibinə soxdu. Sonra
İstədiklərinin hamısını deyəndən sonra, ehmalca mənim əlimdən yapışıb bayıra çıxdı.
Siçovul cibindən salfet kağızı çıxardıb darıxan Biz “Fiat”ın damında oturub artıq ağarmağa
adam görkəmi ilə fınxırıb burnunu sildi. Heç başlayan göy üzünə baxa-baxa bir neçə siqaret
vaxt bilməmişəm, o, nə vaxt ciddi danışır, nə çəkdik. Yadıma nəyə görəsə Riçard Bertonun
vaxt yox. baş rolda çəkildiyi tankçılar haqqında film
– Amma əvvəl-axır hamı öləcək, – qarmaq düşmüşdü. Bilmirəm Siçovul nə barədə
atdım. düşünürdü.
– Hə, o heç. Hamı nə vaxtsa öləcək. – Hə-ə-ə... – beş dəqiqədən sonra o dedi.
Amma bundan ötrü ən azı əlli il yaşamaq – Bəxtimiz gətirdi. Fikir ver, cızıq da yoxdur.
lazımdır. Düşünərək əlli il yaşamaq, Belə şey mümkündürmü?
düşünmədən beş min il yaşamaqdan daha – Heç demə mümkündür, – mızıldadım. –
üzücüdür. Dəqiq elədir. Amma, yəqin, maşın ələ gəlməz?
Hə, düz deyir... – Cəhənnəm olsun. Maşını təzədən almaq
olar. Amma bəxti satın almaq olmaz!
4 Mən təəccüblə ona baxdım.
Siçovulla üç il əvvəl yazda, hər ikimiz – Nədi, sən varlısan?
universitetə qəbul vaxtı tanış olmuşuq. İkimiz – Oxşayıram, hə?
də möhkəm vurmuşduq, indi heç yadımda – Bu əladır ki...
da deyil ki, səhər saat beşdə onun “Fiat-600”- Siçovul cavab vermədi, ancaq narazılıqla
nə niyə minmişdik. Ola bilsin, hansısa ümumi başını buladı. Sonra yenə dedi:
tanışımızın yanına getmək istəmişik. – Hər halda, bizim bəxtimiz gətirdi.
Hər halda, kefimiz ala buludda idi. – Bu dəqiqdir...
Sürətölçənin əqrəbi isə saatda 80 km. Siçovul krossovkasının dabanı ilə siqareti
göstərirdi. Parkın hasarını aşırıb, rododen- söndürdü, kötüyünü iki barmağının arasından
dronların ləklərini şumlayıb, var-gücümüzlə çırtma ilə meymunların qəfəsinə vızıldatdı.
daş sütuna çırpılıb bir zədə də almamağımızı – Qulaq as, – o dedi, – bəlkə bir koman-
ancaq taleyin üzümüzə gülməsi ilə izah etmək dada birləşək? Biz nə eləyiriksə, çox gözəl
olar. alınır!
Mən şokdan özümə gəlib sınmış qapını – Nədən başlayırıq?
ayağımla itələyərək bayıra çıxdım. Kapot on – Gəl pivədən başlayaq.
metr qabağa uçub meymunların qəfəsinin Biz yaxınlıqdakı avtomatdan yarım
yanına düşmüşdü, “Fiat”ın qabağı isə sütunun bağlama pivə aldıq, dəniz sahilinə getdik.
formasında əyilmişdi. Yuxudan kobudcasına Çimərlikdə uzanıb hamısını içdik və dənizə
oyadılmış meymunlar qəzəblənmişdilər. Siçovul baxmağa başladıq. Hava əla idi.
iki əli ilə sükandan yapışıb yerindən tərpənmirdi, – Mənə “Siçovul” de, – o dedi.
ona görə yox ki, harasısa zədələnmişdi, ona – Niyə “Siçovul”? – təəccübləndim.
görə ki, bir saat bundan qabaq yediyi pitsanı – Artıq yadımda deyil. Çoxdan belə deyirlər.
cihaz panelinin üstünə qusurdu. Mən maşının Əvvəl dəhşətli dərəcədə xoşuma gəlmirdi,
damına çıxıb lyukdan içəri baxdım. indi öyrəşmişəm. Hər şeyə öyrəşirsən.
– Necəsən?
   152   153   154   155   156   157   158   159   160   161   162