Page 131 - "Xəzər"
P. 131
ə, xəbər eləmədən, saqqızını diliylə ağzıma – Xoşuna gəlir? 131
dürtüşdürdü. Təəccübdən özümü itirdim, – Aha. Yatmaq istəyirəm. 2016
saqqızı uddum. Bərk hirsləndim. Başa düşdülər ki, getmək vaxtıdır. Əməlli-
başlı qorxuya düşmüşdülər. Ayaqlarını qaldırıb- Erik-Emmanuel Şmitt. Oskar və Çəhrayı xanım
Elə bu an kiminsə əli çiynimə qondu. Hə, salırdılar. Hiss etdim ki, mənə nəsə demək
dərd gələndə batmanla gəlir: atamla anam istəyirlər, ancaq ürək eləmirlər. Onların iztirab
gəlmişdi. Bazar günü olduğunu tamam çəkdiyini görmək xoş idi.
unutmuşdum. Sonra anam yanaşıb, məni bərk-bərk
qucaqladı və titrək səslə dedi:
– Oskar, bizi rəfiqənlə tanış elə. – Səni sevirəm, mənim balaca Oskarım,
– Bu mənim rəfiqəm deyil. səni elə çox istəyirəm ki!
– Eybi yoxdur, tanış elə. Anamın qolları arasından sivişib çıxmaq
– Sandrina. Atam, anam. Sandrina. istədim, ancaq fikrimi dəyişdim. Onun məni
– Tanışlığıma şadam, – Çinli qız işvəylə oxşayıb-əzizlədiyi vaxtlar yadıma düşdü, onda
gülümsədi. “Səni çox istəyirəm, Oskar!” sözləri elə isti
Onu boğub öldürməyim gəlirdi. səslənirdi ki…
– Oskar, istəyirsənsə, Sandrina da bizimlə Sonra yenidən yuxuladım.
sənin palatana gəlsin. Roza Nənə – yuxudan ayıltmaq üzrə çem-
– Yox. Sandrina burada qalacaq. piondur. Həmişə gözümü açanda onu başımın
Yatağa uzananda hiss etdim ki, üstündə görürəm. Həmişə də gülümsəyir.
yorulmuşam, mürgüləməyə başladım. Onsuz – Valideynlərin gəlmişdilər? Görüş necə
da, onlarla danışmaq həvəsim yox idi. keçdi?
Ayılanda gördüm ki, mənə bir qucaq – Həmişəki kimi. Mənə “Şelkunçik” diskini
hədiyyə gətiriblər. Xəstəxanaya düşəndən bağışladılar.
sonra valideynlərim mənimlə danışmağa – “Şelkunçik”? Pis deyil. Mənim “Şelkunçik”
çətinlik çəkirlər, ona görə də hər gələndə adlı bir rəfiqəm vardı, əsl çempion idi. İstəsə,
çoxlu hədiyyələr gətirirlər. Bütün günü oturub, ayaqları ilə rəqibin boynunu sındıra bilərdi.
oyun qaydalarını öyrənməli oluruq. Atam Bəs, Peqqi Blyu ilə görüşdün?
oyunların istifadə təlimatını oxumaqdan həzz – Ondan danışmayın. O, Popkornun sevgili-
alır. Təlimatlar türk və ya yapon dilində olsa sidir.
belə, vecinə deyil. Yemək-içmək vermə, qoy – Bunu Peqqinin özü dedi?
bütün günü sxemləri çək-çevir eləsin! Bazar – Yox, Popkorn dedi.
günlərini məhv eləmək üzrə əsl dünya çempi- – Gopa basır!
onudur. – Məncə, yox. Əminəm ki, onu məndən
Bu gün mənə CD-pleyer gətirib. Şıltaqlıq çox istəyir. Güclü olduğuna görə ona etibar
eləməyin yeri deyildi, istəsəm də, narazılıq eləyir.
edə bilməzdim. – Sənə deyirəm, gopa basır! Kənardan
– Dünən xəstəxanaya gəlməmişdiniz ki? baxanda mən siçan boyda görünürəm, amma
– Dünən? Niyə soruşursan? Biz ancaq balina və ya begemot böyüklükdə olan
bazar günləri gələ bilirik. Özün bilirsən. idmançıları məğlub etmişəm. Gavalı Kökəsini
– Sizin maşını dayanacaqda görüblər. götürək – bu irlandiyalı idmançı yüz əlli kilo
– Məgər qırmızı cip dünyada bircə dənədir? idi. Acqarına, paltarsız çəkisini deyirəm. Çiyinləri
Maşınların hamısı bir-birinə oxşayır da. mənim ombalarımdan böyük idi, qolları donuz
– Hə də. Valideynlərdən fərqli olaraq. Çox budu boyda, ayaqları qucağa gəlmirdi. Beli o
heyif. qədər enliydi ki, tutmaq olmurdu. Bir sözlə,
Donub qaldılar. Pleyeri götürüb, onların məğlubedilməz idi.
gözü önündə iki dəfə dalbadal “Şelkunçik”
diskinə qulaq asdım. Atamla anam düz iki
saat kirimişcə oturmalı oldular. Onlara bu da
azdı.
dürtüşdürdü. Təəccübdən özümü itirdim, – Aha. Yatmaq istəyirəm. 2016
saqqızı uddum. Bərk hirsləndim. Başa düşdülər ki, getmək vaxtıdır. Əməlli-
başlı qorxuya düşmüşdülər. Ayaqlarını qaldırıb- Erik-Emmanuel Şmitt. Oskar və Çəhrayı xanım
Elə bu an kiminsə əli çiynimə qondu. Hə, salırdılar. Hiss etdim ki, mənə nəsə demək
dərd gələndə batmanla gəlir: atamla anam istəyirlər, ancaq ürək eləmirlər. Onların iztirab
gəlmişdi. Bazar günü olduğunu tamam çəkdiyini görmək xoş idi.
unutmuşdum. Sonra anam yanaşıb, məni bərk-bərk
qucaqladı və titrək səslə dedi:
– Oskar, bizi rəfiqənlə tanış elə. – Səni sevirəm, mənim balaca Oskarım,
– Bu mənim rəfiqəm deyil. səni elə çox istəyirəm ki!
– Eybi yoxdur, tanış elə. Anamın qolları arasından sivişib çıxmaq
– Sandrina. Atam, anam. Sandrina. istədim, ancaq fikrimi dəyişdim. Onun məni
– Tanışlığıma şadam, – Çinli qız işvəylə oxşayıb-əzizlədiyi vaxtlar yadıma düşdü, onda
gülümsədi. “Səni çox istəyirəm, Oskar!” sözləri elə isti
Onu boğub öldürməyim gəlirdi. səslənirdi ki…
– Oskar, istəyirsənsə, Sandrina da bizimlə Sonra yenidən yuxuladım.
sənin palatana gəlsin. Roza Nənə – yuxudan ayıltmaq üzrə çem-
– Yox. Sandrina burada qalacaq. piondur. Həmişə gözümü açanda onu başımın
Yatağa uzananda hiss etdim ki, üstündə görürəm. Həmişə də gülümsəyir.
yorulmuşam, mürgüləməyə başladım. Onsuz – Valideynlərin gəlmişdilər? Görüş necə
da, onlarla danışmaq həvəsim yox idi. keçdi?
Ayılanda gördüm ki, mənə bir qucaq – Həmişəki kimi. Mənə “Şelkunçik” diskini
hədiyyə gətiriblər. Xəstəxanaya düşəndən bağışladılar.
sonra valideynlərim mənimlə danışmağa – “Şelkunçik”? Pis deyil. Mənim “Şelkunçik”
çətinlik çəkirlər, ona görə də hər gələndə adlı bir rəfiqəm vardı, əsl çempion idi. İstəsə,
çoxlu hədiyyələr gətirirlər. Bütün günü oturub, ayaqları ilə rəqibin boynunu sındıra bilərdi.
oyun qaydalarını öyrənməli oluruq. Atam Bəs, Peqqi Blyu ilə görüşdün?
oyunların istifadə təlimatını oxumaqdan həzz – Ondan danışmayın. O, Popkornun sevgili-
alır. Təlimatlar türk və ya yapon dilində olsa sidir.
belə, vecinə deyil. Yemək-içmək vermə, qoy – Bunu Peqqinin özü dedi?
bütün günü sxemləri çək-çevir eləsin! Bazar – Yox, Popkorn dedi.
günlərini məhv eləmək üzrə əsl dünya çempi- – Gopa basır!
onudur. – Məncə, yox. Əminəm ki, onu məndən
Bu gün mənə CD-pleyer gətirib. Şıltaqlıq çox istəyir. Güclü olduğuna görə ona etibar
eləməyin yeri deyildi, istəsəm də, narazılıq eləyir.
edə bilməzdim. – Sənə deyirəm, gopa basır! Kənardan
– Dünən xəstəxanaya gəlməmişdiniz ki? baxanda mən siçan boyda görünürəm, amma
– Dünən? Niyə soruşursan? Biz ancaq balina və ya begemot böyüklükdə olan
bazar günləri gələ bilirik. Özün bilirsən. idmançıları məğlub etmişəm. Gavalı Kökəsini
– Sizin maşını dayanacaqda görüblər. götürək – bu irlandiyalı idmançı yüz əlli kilo
– Məgər qırmızı cip dünyada bircə dənədir? idi. Acqarına, paltarsız çəkisini deyirəm. Çiyinləri
Maşınların hamısı bir-birinə oxşayır da. mənim ombalarımdan böyük idi, qolları donuz
– Hə də. Valideynlərdən fərqli olaraq. Çox budu boyda, ayaqları qucağa gəlmirdi. Beli o
heyif. qədər enliydi ki, tutmaq olmurdu. Bir sözlə,
Donub qaldılar. Pleyeri götürüb, onların məğlubedilməz idi.
gözü önündə iki dəfə dalbadal “Şelkunçik”
diskinə qulaq asdım. Atamla anam düz iki
saat kirimişcə oturmalı oldular. Onlara bu da
azdı.
