Page 127 - "Xəzər"
P. 127
cünü göstərdin. Ancaq nəticədə indi onlar düşəcəksən ki, buna dəyməzmiş. Öz 127
mənə paxıllıq edirlər. məktubunda bütün bunları Tanrıya danış, 2016
ondan xahiş elə, qoy sənə baş çəksin.
– Eləsinlər də. Erik-Emmanuel Şmitt. Oskar və Çəhrayı xanım
– Onlar yaxşı adamlardır, Oskar. Çox – Bəyəm, o, hərəkət eləyə bilir?
yaxşı adamlardır. – Özü bildiyi kimi. Az-az hərəkət eləyir.
– Mənə nə… Yəni, nadir hallarda.
– Oraya necə gedib düşmüşdün? – Niyə? O da mənim kimi xəstədir?
– Doktor Düsseldorf atamla anama dedi Roza Nənə ah çəkdi, deyəsən, Tanrı ola-
ki, mən tezliklə öləcəyəm. Onlar da quyruqlarını ola, sənin də xəstəhal olduğunu etiraf etmək
qısıb qaçdılar. Onlardan zəhləm gedir. istəmirdi.
Tanrı, ona hər şeyi açıb danışdım, bu – Oskar, məgər ata-anan sənə Tanrıdan
məktubda sənə yazdığım kimi. heç nə danışmayıblar?
– M-m-m, – Roza nənə mızıldandı, – – Ata-anam, sadəcə, qanmaz adamlardı.
bilirsən, bu mənə nəyi xatırlatdı? Bədəninə – Yəni, Tanrı haqqında, ümumiyyətlə, heç
həmişə yağ sürtən atlet Sara Ap-i-Şmyakla danışmayıblar?
Betyunda görüşümüzü. O, diribaş, ilan kimi – Danışıblar. Bircə dəfə. Dedilər ki, ona
sürüşkən idmançı idi, demək olar, çılpaq inanmırlar. Onlar yalnız Şaxta babaya inanırlar.
güləşirdi, üstəlik, bədəninə yağ çəkirdi. Onu – Balaca, onlar bu qədər axmaqdı?
tutmaq olmurdu, elə hey əlindən sürüşüb – Heç təsəvvürünüzə də gətirə bilməzsiniz!
çıxırdı. Sara yalnız Betyunda rinqə çıxır, hər il Bir dəfə məktəbdən qayıdanda onlara dedim
kuboku qazanırdı. Ancaq Betyun kubokunu ki, məni axmaq yerinə qoymayın, mən də,
mən də qazanmaq istəyirdim! dostlarım da bilirik ki, Şaxta baba yoxdur və
– Bəs neylədiniz, Roza Nənə? heç vaxt olmayıb. Çaşıb qaldılar. Çox
– Sara rinqə qalxanda dostlarım onun hirslənmişdim. Mənim sözlərimdən sonra onlar
üstünə un səpdilər. Üzərinə un səpilmiş yağ – and-aman elədilər ki, məni aldatmaq niyyətində
əla mənzərədir. Bir göz qırpımında Ap-i- olmayıblar, Şaxta babaya özləri də inanıblar.
Şmyakın kürəyini yerə vurdum. Bu görüşdən Onlar bunun yalan olduğunu biləndə çox
sonra onu Rinq Anqvillası yox, Unlanmış məyus oldular, qanları qaraldı. Deyirəm axı,
Treska deyə çağırmağa başladılar. Roza Nənə, qanmaz, kütbeyin adamlardır!
– Roza Nənə, bağışlayın, ancaq bunların – Deməli, Tanrıya inanmırlar, hə?
məsələyə nə dəxli var? – Hə.
– Necə yəni nə dəxli var? Oskar, bütün – Bu də sənin xətrinə dəyir, eləmi?
vəziyyətlərdən çıxış yolu tapmaq olar, bizim – Axmaqların nə fikirləşdiyi vecimə də
unla elədiyimiz tryuk kimi. Sadəcə, bir az deyil, onlara məhəl qoysaydım, ağıllı adamların
fikirləşmək lazımdır. Yaxşısı budur, Tanrıya fikirlərini öyrənməyə vaxtım qalmazdı.
yazasan. Hər halda, o, məndən güclüdür. – Düz deyirsən. Ancaq, dediyin kimi, ata-
– Rinqdə də? anan axmaqdırlarsa…
– Hə, rinqdə də. Hər şey onun əlindədir. – Hə də. Doğrudan da, axmaqdırlar, Roza
Cəhd elə, balaca. Sənə ən çox əziyyət verən Nənə!
nədir? – Elə isə, özləri bilər, inanmırlar inanmasınlar,
– Ata-anama nifrət edirəm, onlardan ancaq bu, sənin inanmağına mane olmur axı.
zəhləm gedir. Tanrıya inanıb, sənə baş çəkməyi xahiş etsən,
– Onda onlara lap çox nifrət elə. heç də pis olmazdı.
– Bunu siz deyirsiniz, Roza Nənə? – Yaxşı. Deməli, o, yataq xəstəsi deyil, hə?
– Hə. Onlara ürəkdən nifrət elə. Nifrət – Yox. O, tamam başqa üsulla insanlara
sümük kimi bir şeydir. Onu gəmirdikcə başa baş çəkir. O, sənin fikirlərinə gələcək, sənə
həyan olacaq.
mənə paxıllıq edirlər. məktubunda bütün bunları Tanrıya danış, 2016
ondan xahiş elə, qoy sənə baş çəksin.
– Eləsinlər də. Erik-Emmanuel Şmitt. Oskar və Çəhrayı xanım
– Onlar yaxşı adamlardır, Oskar. Çox – Bəyəm, o, hərəkət eləyə bilir?
yaxşı adamlardır. – Özü bildiyi kimi. Az-az hərəkət eləyir.
– Mənə nə… Yəni, nadir hallarda.
– Oraya necə gedib düşmüşdün? – Niyə? O da mənim kimi xəstədir?
– Doktor Düsseldorf atamla anama dedi Roza Nənə ah çəkdi, deyəsən, Tanrı ola-
ki, mən tezliklə öləcəyəm. Onlar da quyruqlarını ola, sənin də xəstəhal olduğunu etiraf etmək
qısıb qaçdılar. Onlardan zəhləm gedir. istəmirdi.
Tanrı, ona hər şeyi açıb danışdım, bu – Oskar, məgər ata-anan sənə Tanrıdan
məktubda sənə yazdığım kimi. heç nə danışmayıblar?
– M-m-m, – Roza nənə mızıldandı, – – Ata-anam, sadəcə, qanmaz adamlardı.
bilirsən, bu mənə nəyi xatırlatdı? Bədəninə – Yəni, Tanrı haqqında, ümumiyyətlə, heç
həmişə yağ sürtən atlet Sara Ap-i-Şmyakla danışmayıblar?
Betyunda görüşümüzü. O, diribaş, ilan kimi – Danışıblar. Bircə dəfə. Dedilər ki, ona
sürüşkən idmançı idi, demək olar, çılpaq inanmırlar. Onlar yalnız Şaxta babaya inanırlar.
güləşirdi, üstəlik, bədəninə yağ çəkirdi. Onu – Balaca, onlar bu qədər axmaqdı?
tutmaq olmurdu, elə hey əlindən sürüşüb – Heç təsəvvürünüzə də gətirə bilməzsiniz!
çıxırdı. Sara yalnız Betyunda rinqə çıxır, hər il Bir dəfə məktəbdən qayıdanda onlara dedim
kuboku qazanırdı. Ancaq Betyun kubokunu ki, məni axmaq yerinə qoymayın, mən də,
mən də qazanmaq istəyirdim! dostlarım da bilirik ki, Şaxta baba yoxdur və
– Bəs neylədiniz, Roza Nənə? heç vaxt olmayıb. Çaşıb qaldılar. Çox
– Sara rinqə qalxanda dostlarım onun hirslənmişdim. Mənim sözlərimdən sonra onlar
üstünə un səpdilər. Üzərinə un səpilmiş yağ – and-aman elədilər ki, məni aldatmaq niyyətində
əla mənzərədir. Bir göz qırpımında Ap-i- olmayıblar, Şaxta babaya özləri də inanıblar.
Şmyakın kürəyini yerə vurdum. Bu görüşdən Onlar bunun yalan olduğunu biləndə çox
sonra onu Rinq Anqvillası yox, Unlanmış məyus oldular, qanları qaraldı. Deyirəm axı,
Treska deyə çağırmağa başladılar. Roza Nənə, qanmaz, kütbeyin adamlardır!
– Roza Nənə, bağışlayın, ancaq bunların – Deməli, Tanrıya inanmırlar, hə?
məsələyə nə dəxli var? – Hə.
– Necə yəni nə dəxli var? Oskar, bütün – Bu də sənin xətrinə dəyir, eləmi?
vəziyyətlərdən çıxış yolu tapmaq olar, bizim – Axmaqların nə fikirləşdiyi vecimə də
unla elədiyimiz tryuk kimi. Sadəcə, bir az deyil, onlara məhəl qoysaydım, ağıllı adamların
fikirləşmək lazımdır. Yaxşısı budur, Tanrıya fikirlərini öyrənməyə vaxtım qalmazdı.
yazasan. Hər halda, o, məndən güclüdür. – Düz deyirsən. Ancaq, dediyin kimi, ata-
– Rinqdə də? anan axmaqdırlarsa…
– Hə, rinqdə də. Hər şey onun əlindədir. – Hə də. Doğrudan da, axmaqdırlar, Roza
Cəhd elə, balaca. Sənə ən çox əziyyət verən Nənə!
nədir? – Elə isə, özləri bilər, inanmırlar inanmasınlar,
– Ata-anama nifrət edirəm, onlardan ancaq bu, sənin inanmağına mane olmur axı.
zəhləm gedir. Tanrıya inanıb, sənə baş çəkməyi xahiş etsən,
– Onda onlara lap çox nifrət elə. heç də pis olmazdı.
– Bunu siz deyirsiniz, Roza Nənə? – Yaxşı. Deməli, o, yataq xəstəsi deyil, hə?
– Hə. Onlara ürəkdən nifrət elə. Nifrət – Yox. O, tamam başqa üsulla insanlara
sümük kimi bir şeydir. Onu gəmirdikcə başa baş çəkir. O, sənin fikirlərinə gələcək, sənə
həyan olacaq.
