Page 192 - "Xəzər"

çən adamlar dönüb ona baxmır, havalan- dı; bəlkə də, o, artıq paltarını bürüyən

dığını duymurlar. O, müqəddəs Maqdali- alovun qaçmağa vadar etdiyi dəliliyə bo-

na kilsəsiylə üzbəüzdəki skamyada otu- yun əymiş insan həddinə çatmışdı.

rur. Qadına yenidən rast gəlməsi çox ağ- Mariya Krossun heç vaxt onun olma-

rılıydı, onu bir daha görmək lazım deyildi. yacağına, əli ona çatmadan öləcəyinə

Ötən bu on yeddi ildə aludə olduğu hər inanmaq dözülməz idi. Malik olduqlarının

şey qeyri-ixtiyari Mariyaya qarşı bir atəş dəyəri yoxuyudu, qiymətli olan – heç vaxt

saçırdı – meşə yanğınlarını dayandırmaq yiyələnə bilməyəcəyi bir şey idi.

məqsədilə alovun qarşısını elə alovla da Ah, bu Mariya! O, heyrət edirdi ki, is-

kəsmək üçün kəndlilərin landalarda yan- təmədiyi halda, bir adam başqasının ta-

dırdıqları tonqallar kimi... Amma yenə onu leyinə bu cür yük ola bilər. Raymon insa-

görəndən sonra qarşısını almağa məc- nın, öz iradəsindən asılı olmayaraq, baş-

bur olduğu atəş daha da artmışdı. Onun qasının qəlbinə kənardan təsiri haqda

hissiyyatı, vərdişləri, əxlaqsızlıqla bağlı heç vaxt fikirləşməmişdi. İndi Tüilriylə Se-

mənimsəyib artırdığı ustalığı kükrəyib ge- na arasındakı səkiylə addımladıqca, izti-

nişlənən, hər yanı bürüyən bu yanğına rabları bu vaxta qədər düşünmədiyi şey-

192 kömək edirdi. lərə qapılmağa vadar edirdi. Şübhə yox-

“Qaxıl otur yerində, – öz-özünə dedi – du: məhz bu gün sübhçağı hiss etdi ki,

2017 keçəcək, hələlik ağrılarını narkotiklə kirit, daha planı, arzusu, sevinci tükənib, artıq

arxası üstə üz getsin”. Amma atası ölə- onu ötən həyatdan heç nə yayındıra bil-

nəcən iztirab çəkəcək, həyatı da sən de- mir. Gələcəyini itirərkən bütün keçmişi

yən bir şey deyildi! Әsas odu, bilsin: əx- ələk-vələk olmuşdu. Onunla görüşməyi

laqsızlıq sevgidən qurtulmağa kömək edər- tale yazısı sayan nə qədər insan vardı!

dimi? Hər şey eşqə xidmət edir: aclıq O, hələ bilmir ki, neçəsinin həyatını düz

onu qıcıqlandırır, toxluq gücləndirir; fəzi- istiqamətə, neçəsininkini səhv yola yönəl-

lətimiz həvəsə, ehtirasa gətirir. Sevgi bizi dib; bir qadının ondan ötrü bətnindəkini

qorxudur, tilsimləyir, amma bircə yol güzəşt tələf etdiyini, cavan bir qızın öldüyünü,

eləyən kimi hamımız onun hökmünə qə- hansısa yoldaşının ruhani seminariyası-

dərindən çox boyun əyirik. Hə, o, qəzəb- na daxil olduğunu və bu hadisələrdən hər

Fransua Moriak. Sevgi səhrası lidi. Atadan soruşmaq lazımdı ki, bu şişlə birinin öz arxasınca başqasını çəkib gə-

necə yaşaya bilib. Öz ləyaqətli həyatının tirdiyini bilmirdi. Mariyasız qaldığı və dəh-

əvəzində mahiyyətcə nə qazanıb? Hansı şətli uçuruma çevrilmiş bu günün başlan-

təsəllini tapıb? Tanrının lütfü nədi? ğıcında – arxasınca bir-birinə zəncir kimi

Raymon pnevmatik saatın sferblatın- bağlı başqa belə günlər də gələcək. Həm

da böyük əqrəbin hara irəlilədiyinə bax- yalqızlığını, həm də ondan asılı olduğunu

maq istədi; düşündü ki, yəqin, atası artıq dərk elədi: həyat onun qarşısına elə bir

hoteli tərk edib. Onda qocanı bir də öpmək qadın çıxarıb ki, ömrü boyu əlçatmaz ola-

arzusu oyanmışdı – bu, təbii bir oğul istəyi caq (buna əmin idi). Necə deyərlər, onun

idi. Onu atasıyla həm də başqa bir şey – işıqlığa çıxması kifayət edirdi ki, Raymon

sirli bir ruh əlaqəsi birləşdirirdi: onlar Mari- zülmətə qərq olsun. Bəs haçanacan? Bəs

ya Kross vasitəsilə doğmalaşmışdılar. Ray- nəyin bahasına olursa-olsun, zülmətdən

mon tələsik Senaya sarı endi, hərçənd çıxmaq istəsə, bu gərgin meydandan qur-

qatarın getməsinə kifayət qədər vaxt var- tulmağa can atsa, onun üçün süstləşib