Page 30 - "Xəzər" 4/2016
P. 30
bir rus İngiltərənin kralı ola bilər? Onun Әgər belə olmasaydı, o zaman ordu
gö.ünə ağac soxarlar, çünki onlar – ingilis- geri çağırılmasaydı, indi İblis ruhlu bu
lər, fransızlar, almanlar bizim kimi sadə- gürcü çarlarından və knyazlarından, bu
lövh, bizim kimi axmaq deyillər, onların məlun Azərbaycan xanlarından əsər-
xaça məhəbbəti də, özlərinə sevgilərindən əlamət də qalmamışdı və bu torpaqlar
sonradır. artıq ana Rusiyanın quberniyalarına
Bütün bunlar ürəyi dərdlə, ağrı-acı ilə çevrilmişdi, bu qədər rus gənclərinin də
dolu olan bir adamın, sadə bir rus solda- həyatı Rusiya üçün qorunub saxlanardı.
tının fikrindən keçirdi və kapitan Suxaryov
vicdan əzabı çəkirdi ki, bəzən özü öz Bu gün Rusiyaya qanı ilə, canı ilə rus
xalqını söyür, ancaq bu söyüş, əslində, olan öz yeni İvan Qroznısı lazım idi və
həmin xalqa sonsuz bir məhəbbətin ifadəsi kapitan Suxaryov qəti bu fikirdə idi ki,
idi – təmənnasız bir məhəbbətin, qanla belə bir adam, yəni bütün nəsil-nəcabəti
gələn bir məhəbbətin, onun içində şiddətlə ilə rus olan, damarlarında zərrə qədər də
nəbz kimi vuran məhəbbətin. bulaşmamış rus qanı axan bir nəfər Rusiya
taxt-tacına sahib çıxmasa, o zaman bax,
O zaman – elə indinin özündə də – Sisianov kimi yabançılar tərəfindən rus
xalqın arasında belə bir şayiə gəzirdi ki,
30 guya Pyotr cavan yaşlarında gizlincə soldatına “donuz” deyiləcək, veteran rus
Rusiyadan çıxıb, sadə bir rus kimi “Böyük soldatı beləcə təhqir olunacaq, fon qren…
2016 səfirliyin” tərkibində Avropaya gedəndə, qren…qrend-fald-lar da bığlarının altından
onu orada dəyişdirmişdilər və yalnız iki beləcə gülümsəyib ləzzət alacaqlar.
ildən sonra Rusiyaya qayıdan Pyotr rus
deyildi. Әlbəttə, kapitan Suxaryov bu Yemelyan Puqaçov, aydın məsələdir,
şayiəyə inanmırdı, hərçənd Avropadan III Pyotr deyildi, ancaq o, əsl pravoslav
nə desən, gözləmək olardı, ancaq məsələ idi, əsl Don kazakı, rus mujiki idi, türklərlə
bunda deyildi, məsələ onda idi ki, Pyotr müharibədə igidlik göstərmişdi, ancaq
rus ruhunu rus torpağından zor ilə süpürüb onun səhvi onda idi ki, tatarları, qazaxları,
çıxarmaq istəyirdi, buna görə də sadə başqırdları, kalmıkları, mordavları, çuvaş-
rus xalqı arasında belə şayiələr yaranırdı, ları, daha kimləri – iti-qurdu öz ətrafına
Pavelin anasından zəhləsi gedirdi, yığırdı və qara camaata işgəncə verən,
anasının elədiklərinin əksini edirdi və taxta onu incidən də elə Puqaçovun ətrafındakı
çıxan kimi də ordunu Cənubi Qafqazdan o yaramazlar idi. Yemelyan İvanoviç gərək
Elçin. Baş geri çəkdi. yalnız rus pravoslav vətənpərvərlərindən
Kapitan Suxaryov tamam əmin idi ki, ibarət ordu yaradaydı, peşəkar rus
hərbçilərini, zabitlərini dəvət edəydi və
on il bundan əvvəl – Pavel ordunu geri yalnız harın dvoryanlara, rüşvətxor mə-
çağırarkən Cənubi Qafqaz İmperator murlara, rus xalqının canına darışmış
sarayındakı ailə intriqasının qurbanına cürbəcür “fon”lara divan tutaydı. Yemelyan
çevrildi və Suxaryov o vaxt da, indi də Puqaçovun savadı yox idi – sadə Don
yanıb-yaxılırdı: gərək öz dövlətinin taleyinə kazakı savadı harda alaydı? – adını da
nə qədər səthi münasibət bəsləyəsən ki, yaza bilmirdi, ancaq onun övladı təmiz və
Cənubi Qafqaz kimi varlı bir diyardan, savadlı rus olacaqdı və damarlarından
bərəkətli bir torpaqdan imtina edəsən, ən
əlverişli bir şəraitdə bu yerləri ailə intriqa-
sına görə ana Rusiyanın əlindən çıxara- axan qan onu Rusiyaya xidmət etməyə
san!? çağıracaqdı, ancaq Romanovlarda mər-
gö.ünə ağac soxarlar, çünki onlar – ingilis- geri çağırılmasaydı, indi İblis ruhlu bu
lər, fransızlar, almanlar bizim kimi sadə- gürcü çarlarından və knyazlarından, bu
lövh, bizim kimi axmaq deyillər, onların məlun Azərbaycan xanlarından əsər-
xaça məhəbbəti də, özlərinə sevgilərindən əlamət də qalmamışdı və bu torpaqlar
sonradır. artıq ana Rusiyanın quberniyalarına
Bütün bunlar ürəyi dərdlə, ağrı-acı ilə çevrilmişdi, bu qədər rus gənclərinin də
dolu olan bir adamın, sadə bir rus solda- həyatı Rusiya üçün qorunub saxlanardı.
tının fikrindən keçirdi və kapitan Suxaryov
vicdan əzabı çəkirdi ki, bəzən özü öz Bu gün Rusiyaya qanı ilə, canı ilə rus
xalqını söyür, ancaq bu söyüş, əslində, olan öz yeni İvan Qroznısı lazım idi və
həmin xalqa sonsuz bir məhəbbətin ifadəsi kapitan Suxaryov qəti bu fikirdə idi ki,
idi – təmənnasız bir məhəbbətin, qanla belə bir adam, yəni bütün nəsil-nəcabəti
gələn bir məhəbbətin, onun içində şiddətlə ilə rus olan, damarlarında zərrə qədər də
nəbz kimi vuran məhəbbətin. bulaşmamış rus qanı axan bir nəfər Rusiya
taxt-tacına sahib çıxmasa, o zaman bax,
O zaman – elə indinin özündə də – Sisianov kimi yabançılar tərəfindən rus
xalqın arasında belə bir şayiə gəzirdi ki,
30 guya Pyotr cavan yaşlarında gizlincə soldatına “donuz” deyiləcək, veteran rus
Rusiyadan çıxıb, sadə bir rus kimi “Böyük soldatı beləcə təhqir olunacaq, fon qren…
2016 səfirliyin” tərkibində Avropaya gedəndə, qren…qrend-fald-lar da bığlarının altından
onu orada dəyişdirmişdilər və yalnız iki beləcə gülümsəyib ləzzət alacaqlar.
ildən sonra Rusiyaya qayıdan Pyotr rus
deyildi. Әlbəttə, kapitan Suxaryov bu Yemelyan Puqaçov, aydın məsələdir,
şayiəyə inanmırdı, hərçənd Avropadan III Pyotr deyildi, ancaq o, əsl pravoslav
nə desən, gözləmək olardı, ancaq məsələ idi, əsl Don kazakı, rus mujiki idi, türklərlə
bunda deyildi, məsələ onda idi ki, Pyotr müharibədə igidlik göstərmişdi, ancaq
rus ruhunu rus torpağından zor ilə süpürüb onun səhvi onda idi ki, tatarları, qazaxları,
çıxarmaq istəyirdi, buna görə də sadə başqırdları, kalmıkları, mordavları, çuvaş-
rus xalqı arasında belə şayiələr yaranırdı, ları, daha kimləri – iti-qurdu öz ətrafına
Pavelin anasından zəhləsi gedirdi, yığırdı və qara camaata işgəncə verən,
anasının elədiklərinin əksini edirdi və taxta onu incidən də elə Puqaçovun ətrafındakı
çıxan kimi də ordunu Cənubi Qafqazdan o yaramazlar idi. Yemelyan İvanoviç gərək
Elçin. Baş geri çəkdi. yalnız rus pravoslav vətənpərvərlərindən
Kapitan Suxaryov tamam əmin idi ki, ibarət ordu yaradaydı, peşəkar rus
hərbçilərini, zabitlərini dəvət edəydi və
on il bundan əvvəl – Pavel ordunu geri yalnız harın dvoryanlara, rüşvətxor mə-
çağırarkən Cənubi Qafqaz İmperator murlara, rus xalqının canına darışmış
sarayındakı ailə intriqasının qurbanına cürbəcür “fon”lara divan tutaydı. Yemelyan
çevrildi və Suxaryov o vaxt da, indi də Puqaçovun savadı yox idi – sadə Don
yanıb-yaxılırdı: gərək öz dövlətinin taleyinə kazakı savadı harda alaydı? – adını da
nə qədər səthi münasibət bəsləyəsən ki, yaza bilmirdi, ancaq onun övladı təmiz və
Cənubi Qafqaz kimi varlı bir diyardan, savadlı rus olacaqdı və damarlarından
bərəkətli bir torpaqdan imtina edəsən, ən
əlverişli bir şəraitdə bu yerləri ailə intriqa-
sına görə ana Rusiyanın əlindən çıxara- axan qan onu Rusiyaya xidmət etməyə
san!? çağıracaqdı, ancaq Romanovlarda mər-
