Page 34 - "Xəzər" 4/2016

başa düşmək olar, taun orduya da keçə Ancaq onu o cür biabır etmək rus

bilərdi, ancaq Rusiyada yollar biabırçı generalına yaraşmazdı.

vəziyyətdədir, elə bir vəziyyətdədir ki, ordu Kapitan Suxaryov qalxıb səyyar

azuqəsini daşıyan arabalar heç yüz verst çarpayıda oturdu və o dəmir yaylar yenə

getməmiş, təkərləri sıradan çıxır, ancaq cırıldadı.

Sisianov burada, öz ata-baba yurdunda

yolları təmir elətdirməyə başladı, Suram ***

qalasından İmeretiyanın paytaxtı Kutaisə …Birdən-birə görünən Qafqaz dağları

Avropasayağı yol çəkdirdi, Tiflisdə gim- ONUN yaddaşında, elə bil bir külək əsdirdi,

naziya açdı – guya bütün bunları Rusiyanın çılğınlıq yaratdı və hətta ONUN şəffaf və

və Aleksandrın nüfuzunu qaldırmaq üçün çəkisiz varlığı da elə bil o çılğınlıqdan diksindi,

edir, əslində isə onun qanı dinc durmur, elə bil o varlıqdan bir bulaşıqlıq ötüb-keçdi

çünki Rusiyada nə qədər yaşasa da, rus və ONUN o çəkisizliyinə də elə bil çox kiçik,

çörəyini nə qədər yesə də, nə qədər dö- ancaq dərhal hiss olunan maddi bir nəsə

şünə döysə də ki, mən rus generalıyam – (ləkə?) düşmək istədi.

mənası yoxdur, rus ruhu ona yaddır, çünki Ancaq bütün bunlar tamam ani oldu və

34 onun damarlarından tuzem qanı axır və elə o anilikdə də yox olub getdi.

bu, təbiətin qanunudur. İllər ötmüşdü, Qafqaz dağlarında isə
2016 Kapitan Suxaryov bütün bu fikirlərdən müharibə gedirdi və saçı-saqqalı ağarmış

yorulub, əlini yelləyərək pıçıldadı: kapitan Suxaryov və gənc bir soldat yağış

– Sən nə edə bilərsən?.. kimi yağan güllələrdən qorunmaq üçün iri

Və o, eləcə əlini yelləyəndə səyyar bir qaya parçasının arxasında daldalanmış-

çarpayının dəmir yayları yenə yüngülcə dılar və o gənc soldat qəflətən iri qaya par-

cırıldadı və Suxaryov fikirləşdi ki, onun – çasının arxasından sıçrayıb ayağa qalxdı və

rus soldatının ömrünün böyük hissəsi bu belini dikəldərək: “– Qıracağam bu Qafqaz

səyyar çarpayıların cırıltısı ilə keçib. vəhşilərini!.. Alın!.. Alın!..” – çığıra-çığıra

O at oğrusu isə azərbaycanlı idi və tüfəngdən güllə atmağa başladı.

hələ kal olan, yetişməmiş poruçik Qluşkov Kapitan Suxaryov atılan güllələrin, part-

Baş komandanın bilavasitə ona verdiyi layan top mərmilərinin arasından güclə eşidilən

əmri yerinə yetirmək şərəfindən vəcdə səslə: “– Sən nə edirsən? Әyil aşağı!.. – qış-

gələrək, qotur bir eşşək tapdırıb, o qırdı. – Axmaqsan, nəsən?! Özünü fikirləşmir-

azərbaycanlını qurşaqdan aşağı çılpaq sən, cəhənnəmə fikirləş! Bəs sənin anan yox-

soyundurtdu, onu eşşəyin belinə sarıtdırdı, dur? Neçə yaşın var sənin?”

eşşəyin də dalına bir təpik vurub Gənc soldat döşünə sıxdığı tüfəngdən elə-

qərargahdan qovdu və əmrin yerinə ye- cə bir ehtiras və şövq ilə güllə ata-ata: “– On

Elçin. Baş tirildiyi barədə Baş komandana şəxsən yeddi!.. – dedi. – Qıracağam!.. Qıracağam

raport verməyə qaçdı – Baş komandanın bu Qafqaz vəhşilərinin hamısını!.. Hamısını

şəxsən özü ilə ünsiyyətdə olmaq hər qıracağam!..”

poruçikin bəxtinə düşən fürsət deyildi. Və həmin anda kapitan Suxaryov vıyıltı

Qərargahın qarşısında dar ağacı eşidib: “– Әyil, axmağın biri!.. Әyil!..” – qış-

qaldırıb o azərbaycanlını oradan asmaq qırdı, sonra qaya parçasının qarşısına düşən

lazım idi. top mərmisinin partlamasını bircə an qabaq-