Page 195 - "Xəzər" 4/2016
P. 195
“Bağışla, – yalnız bunu deyə bildim, – Georq, kaş qadının üzündəki ifadəni 195
bağışla!” özün görəydin! Başa düşürdüm ki, 2016
nəsə demək lazımdır, ona görə də bu
Və bu dünyanın adamı saymadığım kiçik hədiyyəni uşaq üçün qəbul et- Yusteyn Qorder. Portağal qız
Portağal Qıza çaşqın nəzərlərlə baxıb, məsini acizanə xahiş etdim; dedim,
başımı yellədim, o isə portağalın birini payızın axırlarıdır, uşaqların lazımi qədər
dartıb əlimdən aldı. Bu vaxt tramvay C vitamini alması vacibdir. Xatircəmlik
artıq Froqnerdəki Möllhausen şirniyyat üçün onu da əlavə elədim ki, bəs mən
dükanının yanında dayanmış, qapılar bunu dəqiq bilirəm, çünki hazırda tibb
açılmışdı; qız da nağıllardakı pərilər sahəsini öyrənirəm.
kimi bir anda küçədə gözdən itib yoxa
çıxdı. Şübhəsiz, qadın mənim hərəkətimi
qanacaqsızlıq saydı, bəlkə də, fikirləşdi
“Bəlkə, mənə, heç olmasa, bir porta- ki, sərxoşam, hər halda, gələcəkdə
ğal verəsən?” həkim olacağıma inanmadı; mənsə
dabanıma tüpürüb götürülmüşdüm,
Georq! Axı portağallar onun idi; iki- artıq Froqnerveyenlə şütüyürdüm.
sini cibimə soxmuşdum, qalanları da Başımda yeganə bir fikir fırlanırdı:
tramvayın döşəməsində diyirlənirdi. Portağal Qızı hökmən tapmaq! Onu
İndi mən özgənin malını bərk-bərk mümkün qədər tez tapıb üzr istəmə-
sinəmə sıxıb durmuşdum. liydim.
“Alçaq portağal oğrusu”, – sərnişin- Bilmirəm, sən şəhərin həmin hissə-
lərdən kimsə ünvanıma bu xoşagəlməz sini yaxşı tanıyırsan, ya yox, mənsə
ifadəni söyləməkdən özünü saxlaya parovoz kimi tövşüyə-tövşüyə bir azdan
bilmədi; yadımda deyil, nə barədə dü- artıq Froqnerveyen, Fredrik Stanqsqate,
şünürdüm, amma növbəti dayanacaqda, Elisenberqveyen və Lövenşoldsqaten
Froqner-plassda tramvaydan düşdüm. küçələrinin kəsişməsində idim – o yerdə
ki, Portağal Qız əlindəki yeganə porta-
Başımda yalnız bir fikir fırlanırdı: ğalla tramvaydan düşmüşdü. Eyni
portağallardan qurtulmalı! Kəndirbaz- uğurla mən Fransa paytaxtındakı Etual
sayağı tarazlığımı pozmurdum ki, onları meydanında da ola bilərdim, yəni burda
əlimdən salmayım, amma biri yerə düzgün istiqamət götürmək imkanım
düşüb səki boyunca diyirləndi, mənim- oradakından çox olmazdı, Portağal Qız
sə onu götürmək üçün aşağı əyilmək isə bu arada itmiş, sanki havada əriyib
imkanım yox idi. yoxa çıxmışdı.
Tezliklə balıq dükanının yanında Həmin axşam Froqnerdə bir xeyli
(yəqin ki, Froqner-plassdakı həmin dolaşdım. Briskebyüdəki yanğın depo-
dükanı tanıyırsan; amma kim bilir, sunda oldum, Qırmızı Xaçın köhnə xəs-
görəsən, o, öz yerində dururmu?) uşaq təxanasına baş çəkdim, hər dəfə də
arabası ilə gedən bir qadın gördüm. gözümə narıncı anoraka oxşayan nəsə
Astaca yaxınlaşdım, arabanın yanından sataşanda, ürəyimin necə çırpındığını
ötəndə zirək tərpənib, portağalların hiss etdim, axtardığım isə yoxdu, elə
hamısını çəhrayı uşaq balışının böyrünə bil yer yarılıb, yerə girmişdi.
tökdüm, o cümlədən, cibimdəki iki
portağalı da. Bunu ikicə saniyəyə et-
dim.
bağışla!” özün görəydin! Başa düşürdüm ki, 2016
nəsə demək lazımdır, ona görə də bu
Və bu dünyanın adamı saymadığım kiçik hədiyyəni uşaq üçün qəbul et- Yusteyn Qorder. Portağal qız
Portağal Qıza çaşqın nəzərlərlə baxıb, məsini acizanə xahiş etdim; dedim,
başımı yellədim, o isə portağalın birini payızın axırlarıdır, uşaqların lazımi qədər
dartıb əlimdən aldı. Bu vaxt tramvay C vitamini alması vacibdir. Xatircəmlik
artıq Froqnerdəki Möllhausen şirniyyat üçün onu da əlavə elədim ki, bəs mən
dükanının yanında dayanmış, qapılar bunu dəqiq bilirəm, çünki hazırda tibb
açılmışdı; qız da nağıllardakı pərilər sahəsini öyrənirəm.
kimi bir anda küçədə gözdən itib yoxa
çıxdı. Şübhəsiz, qadın mənim hərəkətimi
qanacaqsızlıq saydı, bəlkə də, fikirləşdi
“Bəlkə, mənə, heç olmasa, bir porta- ki, sərxoşam, hər halda, gələcəkdə
ğal verəsən?” həkim olacağıma inanmadı; mənsə
dabanıma tüpürüb götürülmüşdüm,
Georq! Axı portağallar onun idi; iki- artıq Froqnerveyenlə şütüyürdüm.
sini cibimə soxmuşdum, qalanları da Başımda yeganə bir fikir fırlanırdı:
tramvayın döşəməsində diyirlənirdi. Portağal Qızı hökmən tapmaq! Onu
İndi mən özgənin malını bərk-bərk mümkün qədər tez tapıb üzr istəmə-
sinəmə sıxıb durmuşdum. liydim.
“Alçaq portağal oğrusu”, – sərnişin- Bilmirəm, sən şəhərin həmin hissə-
lərdən kimsə ünvanıma bu xoşagəlməz sini yaxşı tanıyırsan, ya yox, mənsə
ifadəni söyləməkdən özünü saxlaya parovoz kimi tövşüyə-tövşüyə bir azdan
bilmədi; yadımda deyil, nə barədə dü- artıq Froqnerveyen, Fredrik Stanqsqate,
şünürdüm, amma növbəti dayanacaqda, Elisenberqveyen və Lövenşoldsqaten
Froqner-plassda tramvaydan düşdüm. küçələrinin kəsişməsində idim – o yerdə
ki, Portağal Qız əlindəki yeganə porta-
Başımda yalnız bir fikir fırlanırdı: ğalla tramvaydan düşmüşdü. Eyni
portağallardan qurtulmalı! Kəndirbaz- uğurla mən Fransa paytaxtındakı Etual
sayağı tarazlığımı pozmurdum ki, onları meydanında da ola bilərdim, yəni burda
əlimdən salmayım, amma biri yerə düzgün istiqamət götürmək imkanım
düşüb səki boyunca diyirləndi, mənim- oradakından çox olmazdı, Portağal Qız
sə onu götürmək üçün aşağı əyilmək isə bu arada itmiş, sanki havada əriyib
imkanım yox idi. yoxa çıxmışdı.
Tezliklə balıq dükanının yanında Həmin axşam Froqnerdə bir xeyli
(yəqin ki, Froqner-plassdakı həmin dolaşdım. Briskebyüdəki yanğın depo-
dükanı tanıyırsan; amma kim bilir, sunda oldum, Qırmızı Xaçın köhnə xəs-
görəsən, o, öz yerində dururmu?) uşaq təxanasına baş çəkdim, hər dəfə də
arabası ilə gedən bir qadın gördüm. gözümə narıncı anoraka oxşayan nəsə
Astaca yaxınlaşdım, arabanın yanından sataşanda, ürəyimin necə çırpındığını
ötəndə zirək tərpənib, portağalların hiss etdim, axtardığım isə yoxdu, elə
hamısını çəhrayı uşaq balışının böyrünə bil yer yarılıb, yerə girmişdi.
tökdüm, o cümlədən, cibimdəki iki
portağalı da. Bunu ikicə saniyəyə et-
dim.
