Page 104 - "Xəzər" 4/2016

haqqında xəbərlərini verməyə başladı, Sərnişinlər atama tez bağlanırdılar və

mənsə barmaqlarımın ucunda artırmadan gəzintidən sonra onu bir ağızdan yanlarına,

düşüb, valideynlərim eşitsin deyə, ayaq- öz yeknəsəq həyatını yaşayan, kefcil

larımı yerə bərk-bərk vura-vura yenə ar- gəlmələrə anlaşılmaz və yad olan qəsə-

tırmaya qalxıb, mətbəxə keçdim. Anam bənin üstündə, yaşıl təpədə tikilmiş dəniz

qeyzlə qazançaları bir-birinə vururdu. Mən sahilindəki mehmanxananın tərtəmiz otaq-

əlimdəki skumbriyaları hay-küylə ləyənə larına çağırırdılar. Mehmanxanada atam

atdım, ancaq o, başını qaldırmadı. Atama həmişə sərxoş olana qədər içirdi – o,

tərəf baxdım – o, çarpayıda uzanıb papiros yavaş-yavaş keflənirdi, ancaq spirtli içkilər

çəkir və dalğın halda hava haqqında çox idi, turistlərlə danışmağı isə atam ba-

xəbərlərə qulaq asırdı. Diktor bir anlığa carmırdı. Və saat dörddə oxumağa baş-

susanda, mən soruşdum: “Qayıqda nə layırdı.

var, nə yox?” Turistlər atamın səsini maqnitofona

– Hər şey qaydasındadı, – atam dedi. yazırdılar – o, hərdən dörd saat dalbadal

Bacılarım restoranda pis qazanmırdılar. oxuyurdu, – mahnılar limana, qəsəbəyə

Onlar atama elektrik üzqırxanı almışdılar yayılır, balıqçıların yaş torla əlləşdikləri

104 və bir neçə təzə jurnala yazılmışdılar. evlərin arasında get-gedə qeyb olurdu.

Anama isə tikməli don hədiyyə eləmişdilər, Atam keltlərin Köhnə Dünyadan gə-
2016 xoşuna çox gəlsə də, donu sandığa qoyub, tirdiyi çoxlu qədim mahnı bilirdi, – o, Şi-

heç vaxt, hətta bayramlarda da geymədi. mali Atlantikaya suiti ovuna gedən ov-

Bacılarım hərdən onların mehmanxana çuların dərdli balladalarını, balina ovla-

tanışlarını qayıqda gəzdirməyi atamdan yanların kədərli nəğmələrini, şimal-şərq

xahiş eləyirdilər. Turistlər dəstəylə dalğa- sahillərdə balıq tutan amerikalı və kana-

qırana yığışıb, yöndəmsiz hərəkətlə nər- dalıların mahnılarını oxuyurdu; ovla bağlı

divanı enib qayığa minirdilər – atam aşa- olanlardan sonra şimal qış gecələri kimi

ğıda dayanıb onların əlindən tuturdu və uzun başlanğıcı, hər kupletdən sonra

dalğalarda yırğalanan “Cenni Linn”i saxla- bitmək bilməyən təkrarları, nəqəratları bol

yırdı. Sərnişinlər özlərini dartsalar da, təc- məclis mahnılarına keçirdi, onlarınsa iyirmi,

rübəli dənizçilərə bənzəməyə çalışırdılar – otuz kupleti olurdu. Qəsəbədə bu kelt

ehmalca saçlarına əl gəzdirib, ciddi gör- mahnılarına qulaq asıb gülümsəyirdilər –

kəmlə dənizi süzürdülər. Amerikalıların axı onlar ədəbsiz idilər, babalarımızın

Alister Makleod. Qayıq pepsi-kola reklamına oxşayırdı: küləyin dilini bilməyən turistlər isə mahnını həvəslə

azca qarışdırdığı sığallı saçlar, gözoxşayan lentə yazırdılar ki, öz ədəbli şəhərlərinə

palar, qara eynək. Turistlər çalışırdılar aparsınlar. Axşama yaxın atam hərbi

otursunlar və hökmən bir tərəfə yığışırdılar, himnlər və qədim kelt ağıları oxuyurdu,

ona görə də qayıq əyilməyə başlayırdı. onda səsi, nəhayət, həzinləşirdi, qədim

Bir-birlərini milçək kimi vızıltı salan kino- mahnılarla canlanan keçmiş yuxulu-yuxulu

kamera ilə çəkirdilər – ənənəvi şəkil: ma- ləpələnən dənizin başı üstündə dayanırdı,

vi körfəz, şəffaf suya tərəf əyilmiş adam, qüssə dolu şər qarışırdı və səksəkəli

təsadüfən suya salınmış əl və dalğın ba- qaranlıq balıqçıları, komaları, körfəzi, kör-

xışlar. pünün yanında donub-qalmış qayıqları

yırğalayırdı.