Page 41 - "Xəzər" 2017
P. 41
Әlləriylə ağzını tutdu. Sonra soruşdu: «Әlbəttə, başa düşürəm», – dedim. 41
«Sancağı da yazıb?» Kəlmə kəsmədən xeyli oturduq. 2017
Azından bir saat. Mən sarsılmışdım.
Cavab əvəzinə gündoğan tərəfdə gö- Anamın hirsi həmişə tez soyuyurdu. Təzə Yusteyn Qorder. Portağal Qız
rünən iri planeti göstərdim. Onun hansı ulduzu, yaxud planeti görəndə onu anama
planet olması sözsüz də aydın idi, mən göstərirdim, amma bir azdan ulduzlar
doxsan faiz əmin idim ki, başqa ulduzlar ağardı, hava işıqlaşanda isə əriyib yoxa
kimi sayrışmayan bu planet Venera çıxdılar.
olmalıdır. Evə keçməzdən qabaq səmanı bir də
ona göstərib dedim: «Orada, ən yuxarıda
«O planeti görürsənmi? – soruşdum. – böyük bir göz hərlənir. Çəkisi on bir tondur,
Veneradır, adına Dan Ulduzu da deyirlər. paravoz kimi iridir, onu iki qanad saxlayır».
Atam hər dəfə ona baxanda səni düşü- Anam diksinsə də, nəyi nəzərdə tut-
nürmüş». duğumu anlamadı.
Onu qorxutmaq fikrində deyildim, kabus
Adam ağır fikirlərlə yüklənəndə, ürəyi barədə nəsə danışmaq da qəti ağlıma
dolanda, adətən danışmaq istəyir, bəzən gəlmirdi. Sakitləşsin deyə tez dedim: «Bu,
də susmağa üstünlük verir. Anam susmağa Habbl teleskopudur. Kainatın Gözü».
üstünlük vermişdi. Doğma ana nəvazişiylə gülümsünüb,
əlini irəli uzatdı ki, saçımı sığallasın.
Amma mən bu sükutu yarımçıq qoy- Başımı yana qaçıra bildim. O, hələ də
dum: «Xəstəxanaya getməzdən qabaqkı məni uşaq sayırdı. «Bütün bunların sirrini
gecə atamla biz burada oturmuşduq. biz nə vaxtsa tapacağıq», – dedim.
Məktubu oxuyanda qalanlarını özün bilə- Ertəsi gün mənə icazə verildi ki,
cəksən. İndi isə burada biz ikimiz otur- məktəbə getməyim.
muşuq». «Amma müəllimə hamısını olduğu kimi
demək lazımdır», – nənəm belə hesab
«Georq, – nəhayət, anam dilləndi. – edirdi.
Mən məktubu nə vaxt oxuyacağımı göz- Yəni mən deməliydim ki, on bir il qa-
ləyirəm, həm də qorxuram. İstəyirəm, mək- baq ölmüş atamdan məktub almışıq.
tubu oxuyanda evdə olasan. Söz ver ki, «Bu cür vəziyyətlərdə həmişə nəfəs
məni tək qoymayacaqsan». dərmək lazımdır», – nənəm zəruri əlavəsini
də elədi.
Onun əlini sıxdım. Fikirləşdim ki, doğru «Bu cür vəziyyətlərdə», – düşündüm.
deyir, anamın yanında olmağım vacibdir. Heç ağlıma da gəlməzdi ki, günlərin
Düzgün çıxmazdı ki, Yan Ulavın məktu- bir günü çoxdan ölmüş atadan məktub
bunu oxuyanda Portağal Qıza Yorgen tə- gəlməsinə bənzər vəziyyətlər mövcuddur.
səlli versin. Yorgen canını belə asanlıqla Babamla nənəm Tönsberqə məktubu
qurtara bilməz. oxumadan qayıtmalı oldular. Söz verdim
ki, ən geci bir həftədən sonra oxuyacaqlar,
«Həmin gecə, bax elə buradaca atam bundan o yana qalmaz. Bu qədər çox
dedi ki, bizi tərk etməlidir». gözləyəcəkləri nənəmin bir az xətrinə
Anam cəld mənə sarı döndü: «Bax
görürsənmi, Georq... Ortada bir məsələ
var ki, ona hörmətlə, sayğıyla yanaşma-
lısan. Sən köhnə yaranı təzələdiyini başa
düşürsən? Yoxsa bunu başa düşmürsən?»
Deyəsən, hirslənmişdi. Hə, hirslən-
mişdi.
«Sancağı da yazıb?» Kəlmə kəsmədən xeyli oturduq. 2017
Azından bir saat. Mən sarsılmışdım.
Cavab əvəzinə gündoğan tərəfdə gö- Anamın hirsi həmişə tez soyuyurdu. Təzə Yusteyn Qorder. Portağal Qız
rünən iri planeti göstərdim. Onun hansı ulduzu, yaxud planeti görəndə onu anama
planet olması sözsüz də aydın idi, mən göstərirdim, amma bir azdan ulduzlar
doxsan faiz əmin idim ki, başqa ulduzlar ağardı, hava işıqlaşanda isə əriyib yoxa
kimi sayrışmayan bu planet Venera çıxdılar.
olmalıdır. Evə keçməzdən qabaq səmanı bir də
ona göstərib dedim: «Orada, ən yuxarıda
«O planeti görürsənmi? – soruşdum. – böyük bir göz hərlənir. Çəkisi on bir tondur,
Veneradır, adına Dan Ulduzu da deyirlər. paravoz kimi iridir, onu iki qanad saxlayır».
Atam hər dəfə ona baxanda səni düşü- Anam diksinsə də, nəyi nəzərdə tut-
nürmüş». duğumu anlamadı.
Onu qorxutmaq fikrində deyildim, kabus
Adam ağır fikirlərlə yüklənəndə, ürəyi barədə nəsə danışmaq da qəti ağlıma
dolanda, adətən danışmaq istəyir, bəzən gəlmirdi. Sakitləşsin deyə tez dedim: «Bu,
də susmağa üstünlük verir. Anam susmağa Habbl teleskopudur. Kainatın Gözü».
üstünlük vermişdi. Doğma ana nəvazişiylə gülümsünüb,
əlini irəli uzatdı ki, saçımı sığallasın.
Amma mən bu sükutu yarımçıq qoy- Başımı yana qaçıra bildim. O, hələ də
dum: «Xəstəxanaya getməzdən qabaqkı məni uşaq sayırdı. «Bütün bunların sirrini
gecə atamla biz burada oturmuşduq. biz nə vaxtsa tapacağıq», – dedim.
Məktubu oxuyanda qalanlarını özün bilə- Ertəsi gün mənə icazə verildi ki,
cəksən. İndi isə burada biz ikimiz otur- məktəbə getməyim.
muşuq». «Amma müəllimə hamısını olduğu kimi
demək lazımdır», – nənəm belə hesab
«Georq, – nəhayət, anam dilləndi. – edirdi.
Mən məktubu nə vaxt oxuyacağımı göz- Yəni mən deməliydim ki, on bir il qa-
ləyirəm, həm də qorxuram. İstəyirəm, mək- baq ölmüş atamdan məktub almışıq.
tubu oxuyanda evdə olasan. Söz ver ki, «Bu cür vəziyyətlərdə həmişə nəfəs
məni tək qoymayacaqsan». dərmək lazımdır», – nənəm zəruri əlavəsini
də elədi.
Onun əlini sıxdım. Fikirləşdim ki, doğru «Bu cür vəziyyətlərdə», – düşündüm.
deyir, anamın yanında olmağım vacibdir. Heç ağlıma da gəlməzdi ki, günlərin
Düzgün çıxmazdı ki, Yan Ulavın məktu- bir günü çoxdan ölmüş atadan məktub
bunu oxuyanda Portağal Qıza Yorgen tə- gəlməsinə bənzər vəziyyətlər mövcuddur.
səlli versin. Yorgen canını belə asanlıqla Babamla nənəm Tönsberqə məktubu
qurtara bilməz. oxumadan qayıtmalı oldular. Söz verdim
ki, ən geci bir həftədən sonra oxuyacaqlar,
«Həmin gecə, bax elə buradaca atam bundan o yana qalmaz. Bu qədər çox
dedi ki, bizi tərk etməlidir». gözləyəcəkləri nənəmin bir az xətrinə
Anam cəld mənə sarı döndü: «Bax
görürsənmi, Georq... Ortada bir məsələ
var ki, ona hörmətlə, sayğıyla yanaşma-
lısan. Sən köhnə yaranı təzələdiyini başa
düşürsən? Yoxsa bunu başa düşmürsən?»
Deyəsən, hirslənmişdi. Hə, hirslən-
mişdi.
