Page 38 - "Xəzər" 2017
P. 38
bilməz. Günlərin bir günü biz onları tərk Gözlərimin yaşla dolmasından utanır-
edirik. Kosmosu dolaşdığımız vaxt atam dım. Amma atamla təzə-təzə görüşərkən
qəfildən ağlayanda isə başa düşdüm ki, elə anamın da gözləri yaşarıbmış. Bu
dünyada, ümumiyyətlə, heç nəyə güvən- dəfə atamla mən görüşmüşdüm.
mək olmaz. Portağal Qızın boynunu qucaqlayıb
Məktubun son səhifələrini oxuyanda pıçıldadım: «Atam bizi tərk edib...
kosmosun məni niyə həmişə maraqlandır- Anam məni sinəsinə sıxdı. O da ağladı.
dığını anladım. Heç demə, gözümü buna Çarpayının qırağında oturduq. Atamın nə
atam açıbmış, hamısını mənə o öyrə- yazdığını soruşdu, tez də əlavə elədi:
dibmiş. Mən astronomluğa meylimin səbə- «Georq, axı özün bilirsən ki, bu, mənimçün
bini anlamazdan xeyli qabaq artıq həvəskar necə maraqlıdır. Düzü, bir az qorxudur
astronom olmuşdum.
da. Onun məktubunu oxumaq mənə dəh-
Habbl teleskopunun bizim hər ikimizi şətli görünür».
bu qədər maraqlandırmasında təəccüblü
Dedim ki, atam uzun bir sevgi məktubu
nəsə yoxdur. Bu, mənə atamdan keçmişdi! yazıb.
Mən sadəcə onun dayandığı yerdən baş-
Anam elə düşündü ki, bu sevgi mənə
lamışdım. Bir növ irsilik. Amma həmişəmi ünvanlanıb, onun nəzərində başqa cür
38 məhz bu cür olur? Habbl teleskopuna ilk ola da bilməzdi. Başa saldım ki, atam öz
2017 hazırlıq hələ daş əsrində başlanmışdı. sevgi məktubunu ona yazıb – Portağal
Amma yox: ilk işlər Böyük Partlayışdan
sonrakı bir neçə mikrosaniyədə, məkan Qıza!
və zaman yarananda görülmüşdü. Və məktubdakı cümləni dedim: «Mən
Belə bir ifadə var: «dən cücərtmək». atamın ən əziz dostuydum, sən isə ən
Atam öləcəyini bilsə də, buna qədər öz sevimli qadını. Bunlar ayrı-ayrı şeylərdir».
buğdasını cücərtməyə imkan tapmışdı. Dinmədi, çarpayının qırağında xeyli
Yəni belə demək düz olar ki, ev tapşırığı müddət kirimişcə oturub qaldı.
Anam hələ də cavan görsənir, Portağal
üçün mövzunu o, mənə ötürmüşdü. Atamın
ingilis futboluna maraq göstərdiyinə Qızın hekayəsini oxuyanda isə necə gözəl
inanmıram. Xoşbəxtlikdən, «Spice Girl» olduğunu bir daha gördüm. O, həqiqətən
barədə eşitməyə də macal tapmamışdı, də, bir az dələyə oxşayır, amma indi daha
Yusteyn Qorder. Portağal Qız Roald Dala münasibətindən isə xəbərim çox dimdiyi titrəyən iri quşa bənzəyirdi.
Soruşdum: «Atam kim idi?»
yoxdur, olsaydı, bilərdim.
Diksindi. Axı mənim bu bir neçə saatda
Məktubun axırına çatdım, son cümləni
oxuyub, təzəcə fikrə getmişdim ki, bu vaxt nə oxuduğumu bilmirdi.
anam yenə qapını döyüb çağırdı: «Sən bilirsən, – dedi. – Onun adı Yan
«Georq!» Ulav idi».
Ona məktubu oxuyub qurtardığımı «Hə, bunu bilirəm. Amma o kim idi?
bildirdim. Soruşuram ki, necə adam idi?»
«Deməli, indi gəlirsən?» «Hə-ə…»
Dedim, yaxşı olar, özün içəri gələsən. Yavaş-yavaş dodağında Mona Lizanın
Qapını açıb anamı otağa buraxdım. təbəssümü canlandı. İndi mənə dumanlı
Xoşbəxtlikdən, içəri keçən kimi, tez qapını nəzərlərlə baxırdı. Atamın bir neçə dəfə
arxadan kilidlədi. xatırlatdığı incəliyi yalnız indi sezdim:
edirik. Kosmosu dolaşdığımız vaxt atam dım. Amma atamla təzə-təzə görüşərkən
qəfildən ağlayanda isə başa düşdüm ki, elə anamın da gözləri yaşarıbmış. Bu
dünyada, ümumiyyətlə, heç nəyə güvən- dəfə atamla mən görüşmüşdüm.
mək olmaz. Portağal Qızın boynunu qucaqlayıb
Məktubun son səhifələrini oxuyanda pıçıldadım: «Atam bizi tərk edib...
kosmosun məni niyə həmişə maraqlandır- Anam məni sinəsinə sıxdı. O da ağladı.
dığını anladım. Heç demə, gözümü buna Çarpayının qırağında oturduq. Atamın nə
atam açıbmış, hamısını mənə o öyrə- yazdığını soruşdu, tez də əlavə elədi:
dibmiş. Mən astronomluğa meylimin səbə- «Georq, axı özün bilirsən ki, bu, mənimçün
bini anlamazdan xeyli qabaq artıq həvəskar necə maraqlıdır. Düzü, bir az qorxudur
astronom olmuşdum.
da. Onun məktubunu oxumaq mənə dəh-
Habbl teleskopunun bizim hər ikimizi şətli görünür».
bu qədər maraqlandırmasında təəccüblü
Dedim ki, atam uzun bir sevgi məktubu
nəsə yoxdur. Bu, mənə atamdan keçmişdi! yazıb.
Mən sadəcə onun dayandığı yerdən baş-
Anam elə düşündü ki, bu sevgi mənə
lamışdım. Bir növ irsilik. Amma həmişəmi ünvanlanıb, onun nəzərində başqa cür
38 məhz bu cür olur? Habbl teleskopuna ilk ola da bilməzdi. Başa saldım ki, atam öz
2017 hazırlıq hələ daş əsrində başlanmışdı. sevgi məktubunu ona yazıb – Portağal
Amma yox: ilk işlər Böyük Partlayışdan
sonrakı bir neçə mikrosaniyədə, məkan Qıza!
və zaman yarananda görülmüşdü. Və məktubdakı cümləni dedim: «Mən
Belə bir ifadə var: «dən cücərtmək». atamın ən əziz dostuydum, sən isə ən
Atam öləcəyini bilsə də, buna qədər öz sevimli qadını. Bunlar ayrı-ayrı şeylərdir».
buğdasını cücərtməyə imkan tapmışdı. Dinmədi, çarpayının qırağında xeyli
Yəni belə demək düz olar ki, ev tapşırığı müddət kirimişcə oturub qaldı.
Anam hələ də cavan görsənir, Portağal
üçün mövzunu o, mənə ötürmüşdü. Atamın
ingilis futboluna maraq göstərdiyinə Qızın hekayəsini oxuyanda isə necə gözəl
inanmıram. Xoşbəxtlikdən, «Spice Girl» olduğunu bir daha gördüm. O, həqiqətən
barədə eşitməyə də macal tapmamışdı, də, bir az dələyə oxşayır, amma indi daha
Yusteyn Qorder. Portağal Qız Roald Dala münasibətindən isə xəbərim çox dimdiyi titrəyən iri quşa bənzəyirdi.
Soruşdum: «Atam kim idi?»
yoxdur, olsaydı, bilərdim.
Diksindi. Axı mənim bu bir neçə saatda
Məktubun axırına çatdım, son cümləni
oxuyub, təzəcə fikrə getmişdim ki, bu vaxt nə oxuduğumu bilmirdi.
anam yenə qapını döyüb çağırdı: «Sən bilirsən, – dedi. – Onun adı Yan
«Georq!» Ulav idi».
Ona məktubu oxuyub qurtardığımı «Hə, bunu bilirəm. Amma o kim idi?
bildirdim. Soruşuram ki, necə adam idi?»
«Deməli, indi gəlirsən?» «Hə-ə…»
Dedim, yaxşı olar, özün içəri gələsən. Yavaş-yavaş dodağında Mona Lizanın
Qapını açıb anamı otağa buraxdım. təbəssümü canlandı. İndi mənə dumanlı
Xoşbəxtlikdən, içəri keçən kimi, tez qapını nəzərlərlə baxırdı. Atamın bir neçə dəfə
arxadan kilidlədi. xatırlatdığı incəliyi yalnız indi sezdim:
