Page 44 - "Xəzər" 2017
P. 44
üstündə kokos paketi vardı, anam kokosu «Elə ki, Yan Ulav itdi, yerində Yorgen
badrənc şirəsi çəkdiyi kömbələrin üzərinə bitdi, eləmi?!»
səpəcəkdi. «Yox! – dedi. – Elə olmayıb. Biz
Soruşdum: «De görüm, ağ «Toyota»- Yorgenlə təzədən rastlaşanda üstündən
dakı kişi kim idi?» neçə il vaxt keçmişdi. Bütün o illərdə
Qərəzsiz-filansız soruşdum. Sadəcə səndən başqa heç kəsim yox idi. Özün ki
onu bir balaca cırnatrmaq üçün. Onsuz bunu bilirsən. Yorgenlə rastlaşanda ona
da bilirdim ki, söhbət anamın köhnə təzədən vuruldum. Amma bir yerdə
məhəbbətindən gedir. Hər halda, özü ata- yaşamağa yenə uzun müddət qərar verə
ma belə demişdi. Amma birdən o, təşvişə bilmədik. Məsələ uzun çəkdi».
düşdü. Әvvəlcə mənə elə baxdı ki, elə bil Bu yekə quş balasına yazığım gəldi:
cinayət başında yaxalanmışdı. Sonra onun hələ də dimdiyi əsirdi. Amma
kətildə oturub təəccüblə soruşdu: tutduğumu buraxan deyildim. «Bilmək
«Deməli, bu barədə də yazıb?» olarmı ki, Portağal Qız bu iki kişidən
«Deyəsən, atam səni bir az qısqanır- hansını daha çox sevib?»
dı», – dedim. «Yox. Olmaz», – cavab qəti oldu.
Dinmədi. Susduğunu görüb bir də Әsəbiləşmədi, sadəcə qətiyyətli görü-
44 soruşdum: «Mən, sadəcə, bilmək istəyirəm nürdü. Sonra ağladı.
2017 ki, ağ «Toyota»dakı o adam kim idi?» Sualı təkrar eləmədim, çünki atamdan
Anam donuq gözlərini zənlə üzümə bəzi şeylər öyrənmişdim: adam özünə aid
dikib fikrə getmişdi, sanki hansısa polad olmayan məsələlərə burun soxmamalıdır.
divarı yarıb içindən keçmək istəyirdi. Han- Qaydaları mənə aid olmayan nağıldan
dan-hana çox yavaşdan dilləndi: «O kişi uzaq durmalıydım.
Yorgen idi…» Amma öz fikrimin olmasına qadağa
«Yorgen?» – qulağıma inanmayıb qoyulmurdu.
təkrar soruşdum. Әlbəttə, eşitdiyim mənə xoş deyildi.
Başını tərpədib təsdiqlədi. Məəttəl Belə çıxırdı ki, axırda ağ «Toyota»lı kişi
qalmışdım, beynim hələ də dumanlı idi. qalib gəlib. O, burada günahkar deyildi.
Masanın üstündən paketi götürüb, kokosu Ümumiyyətlə, heç biri günahkar deyildi.
Yusteyn Qorder. Portağal Qız döşəmə boyunca yerə səpələdim. Bircə ona sevinirdim ki, atam həmin kişi
«Bu, qardır», – dedim və paketi çevirib barədə heç nə bilməyəcək.
dibində qalanı da döşəməyə tökdüm. Ona qalsa, baş verənlərdə, bəlkə,
Anam masanın böyründə oturmuşdu. daha çox atam günahkar idi: qaydaları
Məni saxlamaq artıq gec idi. Yalnız bunu birinci özü pozmuşdu, Portağal Qızın
deyə bildi: «Niyə belə elədin?» həsrətinə yarım il dözə bilməmişdi. Elə
«Çünki sən dəli olmusan! Ağlın çaşıb bu səbəbdəndi ki, üstündən azca keçmiş
sənin, eyni vaxtda iki oynaşın olub?!» dəmiryolunun yaxınlığındakı xəndəkdə ağ
«Bu, düz deyil, – anam qətiyyətlə inkar göyərçin görmüşdü. Ölü göyərçin...
elədi. – Yan Ulav rastıma çıxandan sonra İndən belə atam barədə ağ göyərçin
mənim ondan başqa heç kimim olmayıb». kimi düşünəcəm. Amma qismətə inan-
Mənə hələ də elə gəlirdi ki, buradan dığıma əmin deyiləm. Düşünürəm ki, heç
yanıq iyi gəlir, amma qoxunun kömbədən atam da inanmırdı. Yoxsa onu Habbl
gəldiyini düşünmürdüm. teleskopu maraqlandırmazdı.
badrənc şirəsi çəkdiyi kömbələrin üzərinə bitdi, eləmi?!»
səpəcəkdi. «Yox! – dedi. – Elə olmayıb. Biz
Soruşdum: «De görüm, ağ «Toyota»- Yorgenlə təzədən rastlaşanda üstündən
dakı kişi kim idi?» neçə il vaxt keçmişdi. Bütün o illərdə
Qərəzsiz-filansız soruşdum. Sadəcə səndən başqa heç kəsim yox idi. Özün ki
onu bir balaca cırnatrmaq üçün. Onsuz bunu bilirsən. Yorgenlə rastlaşanda ona
da bilirdim ki, söhbət anamın köhnə təzədən vuruldum. Amma bir yerdə
məhəbbətindən gedir. Hər halda, özü ata- yaşamağa yenə uzun müddət qərar verə
ma belə demişdi. Amma birdən o, təşvişə bilmədik. Məsələ uzun çəkdi».
düşdü. Әvvəlcə mənə elə baxdı ki, elə bil Bu yekə quş balasına yazığım gəldi:
cinayət başında yaxalanmışdı. Sonra onun hələ də dimdiyi əsirdi. Amma
kətildə oturub təəccüblə soruşdu: tutduğumu buraxan deyildim. «Bilmək
«Deməli, bu barədə də yazıb?» olarmı ki, Portağal Qız bu iki kişidən
«Deyəsən, atam səni bir az qısqanır- hansını daha çox sevib?»
dı», – dedim. «Yox. Olmaz», – cavab qəti oldu.
Dinmədi. Susduğunu görüb bir də Әsəbiləşmədi, sadəcə qətiyyətli görü-
44 soruşdum: «Mən, sadəcə, bilmək istəyirəm nürdü. Sonra ağladı.
2017 ki, ağ «Toyota»dakı o adam kim idi?» Sualı təkrar eləmədim, çünki atamdan
Anam donuq gözlərini zənlə üzümə bəzi şeylər öyrənmişdim: adam özünə aid
dikib fikrə getmişdi, sanki hansısa polad olmayan məsələlərə burun soxmamalıdır.
divarı yarıb içindən keçmək istəyirdi. Han- Qaydaları mənə aid olmayan nağıldan
dan-hana çox yavaşdan dilləndi: «O kişi uzaq durmalıydım.
Yorgen idi…» Amma öz fikrimin olmasına qadağa
«Yorgen?» – qulağıma inanmayıb qoyulmurdu.
təkrar soruşdum. Әlbəttə, eşitdiyim mənə xoş deyildi.
Başını tərpədib təsdiqlədi. Məəttəl Belə çıxırdı ki, axırda ağ «Toyota»lı kişi
qalmışdım, beynim hələ də dumanlı idi. qalib gəlib. O, burada günahkar deyildi.
Masanın üstündən paketi götürüb, kokosu Ümumiyyətlə, heç biri günahkar deyildi.
Yusteyn Qorder. Portağal Qız döşəmə boyunca yerə səpələdim. Bircə ona sevinirdim ki, atam həmin kişi
«Bu, qardır», – dedim və paketi çevirib barədə heç nə bilməyəcək.
dibində qalanı da döşəməyə tökdüm. Ona qalsa, baş verənlərdə, bəlkə,
Anam masanın böyründə oturmuşdu. daha çox atam günahkar idi: qaydaları
Məni saxlamaq artıq gec idi. Yalnız bunu birinci özü pozmuşdu, Portağal Qızın
deyə bildi: «Niyə belə elədin?» həsrətinə yarım il dözə bilməmişdi. Elə
«Çünki sən dəli olmusan! Ağlın çaşıb bu səbəbdəndi ki, üstündən azca keçmiş
sənin, eyni vaxtda iki oynaşın olub?!» dəmiryolunun yaxınlığındakı xəndəkdə ağ
«Bu, düz deyil, – anam qətiyyətlə inkar göyərçin görmüşdü. Ölü göyərçin...
elədi. – Yan Ulav rastıma çıxandan sonra İndən belə atam barədə ağ göyərçin
mənim ondan başqa heç kimim olmayıb». kimi düşünəcəm. Amma qismətə inan-
Mənə hələ də elə gəlirdi ki, buradan dığıma əmin deyiləm. Düşünürəm ki, heç
yanıq iyi gəlir, amma qoxunun kömbədən atam da inanmırdı. Yoxsa onu Habbl
gəldiyini düşünmürdüm. teleskopu maraqlandırmazdı.
