Page 45 - "Xəzər" 2017
P. 45
Axşam Miriam və Yorgenlə birlikdə Atam mənə yazmışdı: təsəvvür elə ki, 45
anamın bişirdiyi şokolad şirəli kömbələri hər şeyin təzəcə başlandığı neçə milyard 2017
yeyirdik. Badrəncli iki kömbəni Yorgenlə il qabaq sən bu nağılın astanasında da-
Miriama verdik. Belə hesab edirdim ki, yanmısan. Və sənin seçimin var: bu pla- Yusteyn Qorder. Portağal Qız
onların qarşısında borcluyuq. netdə cəmisi bir dəfə doğulub yaşamaq
istərdinmi? Sənə məlum deyil ki, bu, nə
Kömbə yediyimiz həmin axşamdan bir vaxt baş verəcək, məlum deyil ki, həyatın
neçə gün keçib, mənsə hələ də köhnə nə qədər sürəcək, amma böyük möhlətdən
kompüterin arxasında oturmuşam. Atamın söhbət getmir. Sən yalnız onunla razılaş-
sualına nə cavab verəcəyimi qət etmə- malı, ona qane olmalısan ki, əgər haçansa
liyəm. Qoyduğum möhlət isə sabah bitir. bu imkanı seçsən, məqamı gələndə, sənin
Hələ ki, məktubu oxumağa heç kəsə icazə dünyaya doğulmaq vaxtın çatdığı kimi,
yoxdur. Amma sabah bazar günüdür, ba- bir gün onu tərk etmək vaxtın da yetişəcək.
bamla nənəm bizə nahara gələcək. Möhlət
başa çatır. Mən hələ də bir qərara gələ bilmə-
mişəm, amma atamla razılaşmağa baş-
Son günlər qarşıda məni gözləyən layıram. Bəlkə, yaxşısı budur təklifdən
çətin seçimdən başqa, heç nə barədə xoşluqla imtina edim? Dünyada olduğum
fikirləşmirəm. Bu müddətdə məktubu düz qısa müddət əbədiyyətəqədərki və əbə-
dörd dəfə təzədən oxumuşam, hər dəfə diyyətdən sonrakı ilə müqayisədə mikros-
də başımı tutmuşam: yazıq, yazıq atam! kopik olacaq.
Onun burada, bizimlə birgə olmadığına
ürəkdən acıyırdım. Amma yazdıqları təkcə Әgər bilsəydim ki, nəsə nağılvarı, qey-
özünə aid deyildi. Bu, hamıya aid idi – bu ri-adi dərəcədə ləzzətli bir şeyi dadmaq
dünyada bizdən əvvəl ömür sürənlərə də, olar, dadılası o şeyin çəkisi isə bir milliqram-
hazırda yaşayanlara da, bizdən sonra dan çox deyil, yəqin, onu dadmaqdan im-
yaşayacaq insanlara da. Hamıya. tina edərdim.
«Biz dünyada yalnız bu dəfə yaşa- Atam nə vaxtsa dünyanı tərk edəcəyimi
yırıq», – atam yazmışdı. Bir neçə dəfə bilə-bilə mənə böyük bir ağrı miras qoy-
vurğulamışdı ki, bizim yer üzündəki hə- muşdu. «Axşamları düşünürəm, özüm ol-
yatımız çox qısadır, ötəridir. Bunu onun mayacağım axşamları…» Amma mən
kimi, onun qədər başa düşdüyümə əmin atamdan həyatın necə əsrarəngiz bir nağıl
deyiləm. Özüm artıq on beş ildir yaşayıram olduğunu görən gözləri də miras almışdım.
və mənə qətiyyən elə gəlmir ki, burada Yayda eşşəkarılarının həyatını dərindən
mənim həyatım «ötəridir». öyrənməyə başlayacam. (Saniyəölçənim
var, onun köməyi ilə uçuş sürətini müəyyən
Amma atamın nəyi nəzərdə tutduğunu, etmək olar. Bir də arının çəkisini ölçmək
deyəsən, başa düşürəm: həyat o adam lazım gələcək.) Afrika savannasına səya-
üçün qısadır ki, günlərin bir gözəl günü hətdən də imtina etməzdim. Bundan baş-
onun bitəcəyini anlamağa qabil olsun. qa, səmanı müşahidə etməyi öyrənmi-
Bunu heç də hamı başa düşmür. Ömürlük şəm. Bizdən bir neçə milyard işıq ili mə-
yoxa çıxmağın əslində nə demək olduğunu safəsində olan Kəhkəşandakı hər şey
heç də hər kəs anlamaq iqtidarında deyil. məni çox maraqlandırır, həm də təəccüb-
Bu anlayış çox şeyi əngəlləyir – saatba- ləndirir. Buna alışanda hələ heç dörd
saat, dəqiqəbədəqiqə. yaşım da yox idi.
anamın bişirdiyi şokolad şirəli kömbələri hər şeyin təzəcə başlandığı neçə milyard 2017
yeyirdik. Badrəncli iki kömbəni Yorgenlə il qabaq sən bu nağılın astanasında da-
Miriama verdik. Belə hesab edirdim ki, yanmısan. Və sənin seçimin var: bu pla- Yusteyn Qorder. Portağal Qız
onların qarşısında borcluyuq. netdə cəmisi bir dəfə doğulub yaşamaq
istərdinmi? Sənə məlum deyil ki, bu, nə
Kömbə yediyimiz həmin axşamdan bir vaxt baş verəcək, məlum deyil ki, həyatın
neçə gün keçib, mənsə hələ də köhnə nə qədər sürəcək, amma böyük möhlətdən
kompüterin arxasında oturmuşam. Atamın söhbət getmir. Sən yalnız onunla razılaş-
sualına nə cavab verəcəyimi qət etmə- malı, ona qane olmalısan ki, əgər haçansa
liyəm. Qoyduğum möhlət isə sabah bitir. bu imkanı seçsən, məqamı gələndə, sənin
Hələ ki, məktubu oxumağa heç kəsə icazə dünyaya doğulmaq vaxtın çatdığı kimi,
yoxdur. Amma sabah bazar günüdür, ba- bir gün onu tərk etmək vaxtın da yetişəcək.
bamla nənəm bizə nahara gələcək. Möhlət
başa çatır. Mən hələ də bir qərara gələ bilmə-
mişəm, amma atamla razılaşmağa baş-
Son günlər qarşıda məni gözləyən layıram. Bəlkə, yaxşısı budur təklifdən
çətin seçimdən başqa, heç nə barədə xoşluqla imtina edim? Dünyada olduğum
fikirləşmirəm. Bu müddətdə məktubu düz qısa müddət əbədiyyətəqədərki və əbə-
dörd dəfə təzədən oxumuşam, hər dəfə diyyətdən sonrakı ilə müqayisədə mikros-
də başımı tutmuşam: yazıq, yazıq atam! kopik olacaq.
Onun burada, bizimlə birgə olmadığına
ürəkdən acıyırdım. Amma yazdıqları təkcə Әgər bilsəydim ki, nəsə nağılvarı, qey-
özünə aid deyildi. Bu, hamıya aid idi – bu ri-adi dərəcədə ləzzətli bir şeyi dadmaq
dünyada bizdən əvvəl ömür sürənlərə də, olar, dadılası o şeyin çəkisi isə bir milliqram-
hazırda yaşayanlara da, bizdən sonra dan çox deyil, yəqin, onu dadmaqdan im-
yaşayacaq insanlara da. Hamıya. tina edərdim.
«Biz dünyada yalnız bu dəfə yaşa- Atam nə vaxtsa dünyanı tərk edəcəyimi
yırıq», – atam yazmışdı. Bir neçə dəfə bilə-bilə mənə böyük bir ağrı miras qoy-
vurğulamışdı ki, bizim yer üzündəki hə- muşdu. «Axşamları düşünürəm, özüm ol-
yatımız çox qısadır, ötəridir. Bunu onun mayacağım axşamları…» Amma mən
kimi, onun qədər başa düşdüyümə əmin atamdan həyatın necə əsrarəngiz bir nağıl
deyiləm. Özüm artıq on beş ildir yaşayıram olduğunu görən gözləri də miras almışdım.
və mənə qətiyyən elə gəlmir ki, burada Yayda eşşəkarılarının həyatını dərindən
mənim həyatım «ötəridir». öyrənməyə başlayacam. (Saniyəölçənim
var, onun köməyi ilə uçuş sürətini müəyyən
Amma atamın nəyi nəzərdə tutduğunu, etmək olar. Bir də arının çəkisini ölçmək
deyəsən, başa düşürəm: həyat o adam lazım gələcək.) Afrika savannasına səya-
üçün qısadır ki, günlərin bir gözəl günü hətdən də imtina etməzdim. Bundan baş-
onun bitəcəyini anlamağa qabil olsun. qa, səmanı müşahidə etməyi öyrənmi-
Bunu heç də hamı başa düşmür. Ömürlük şəm. Bizdən bir neçə milyard işıq ili mə-
yoxa çıxmağın əslində nə demək olduğunu safəsində olan Kəhkəşandakı hər şey
heç də hər kəs anlamaq iqtidarında deyil. məni çox maraqlandırır, həm də təəccüb-
Bu anlayış çox şeyi əngəlləyir – saatba- ləndirir. Buna alışanda hələ heç dörd
saat, dəqiqəbədəqiqə. yaşım da yox idi.
