Page 236 - "Xəzər" 2017
P. 236
HAYNRİX BÖLL Alman dilindən tərcümə: Vilayət Hacıyev
KİŞİSİZ EV
(romandan parça)
H ər gecə anası ventilyatoru
qoşan kimi ayılırdı. Halbuki
bu «yel dəyirmanı»nın rezin
pərləri, demək olar, səssiz fırlanırdı. Yalnız
boğuq bir vıyıltı eşidilir və hərdən də
pərlər pərdəyə ilişəndə dayanırdı. Onda
anası yatağından durub, astadan deyinə-
deyinə pərdəni pərdən aralayır, onu kitab
dolabının qapıları arasına qoyub sıxırdı.
236 Torşerinin papağı napnazik yaşıl ipəkdən
idi və altından da sarımtıl işıq süzülürdü,
2017 tumbanın üstündəki bir qədəh qırmızı
Haynrix Böll. Kişisiz ev şərab isə mürəkkəbə oxşayırdı. Qaralmış, topasının üstündə büzüşüb kədərli halda
sanki qatılaşmış bu zəhərdən anası hərdən oturmuşdu, sifəti yox idi, ancaq ağlayırdı,
bircə qurtum alırdı. O, kitab oxuyur, siqaret çünki milyon illərdi kimisə gözləyirdi; əs-
çəkir, şərabdan qurtum-qurtum içirdi. gər paltarındaydı, di gəl, nə rütbəsi, nə
orden-medalı vardı. Atası, arzuladığı kimi
Yarıyumulu gözlərinin altından anası- deyil, yad, tanımadığı bir adam kimi yu-
na baxır, ancaq onun diqqətini cəlb et- xusuna gəlirdi.
məmək üçün qımıldanmır vəsiqaretin ven-
tilyatora tərəf sürünən tüstüsünü izləyirdi. Әsas məsələ sakit dayanmaq, nəfəsi-
Ağ, boz tüstü laylaları titrəyən havada ni içinə çəkmək, gözlərini açmamaq idi
parçalanır, yaşıl pərlərin küləyi də onları ki, evdə eşidilən səslərdən saatın neçə
qovub uzaqlaşdırırdı. Ventilyator böyük olduğunu bilsin: əgər Qlumun səsi gəl-
idi – mağazalarda bunlardan çox idi – və mirdisə, deməli, saat on birin yarısı, Al-
sakit vıyıltı ilə otağın havasını bircə anda bert tərəfdə də sakitlik idisə, deməli, saat
təmizləyirdi. Onda anası, atasının divar- on bir olmuşdu. Çox vaxt üstdəki otaq-
dan asılmış şəklinin yanındakı düyməni dan Qlumun ağır addım səslərini eşidir,
basırdı. Ağzında qəlyan olan bu gənc ya da yan otaqda astadan fit çala-çala nə
gülümsəyirdi və heç deməzdin ki, on bir işləsə məşğul olan Albertin səsi gəlirdi.
yaşlı oğlanın atasıdır. O, dondurma kafe- Hərdən Bolda gecəyarısı pilləkənləri düşür,
sindəki Luici, təzə gələn balaca, utancaq mətbəxdə özü üçün nəsə qızardırdı. Ayaq-
müəllimi kimi cavan idi. Başqa oğlanların larını sürüyə-sürüyə gəzir, qorxa-qorxa
analarına oxşayan anasından da gənc işığın düyməsini basır, ancaq buna bax-
idi. Bu gülərüz yeniyetmə neçə həftə idi mayaraq, çox vaxt nənəyə rast gəlirdi.
ki, yuxusuna girirdi, ancaq şəkildəkinə Onda nənəsinin dəhlizdən boğuq səsi
bənzəmirdi. Sanki mürəkkəb rəngli bulud eşidilirdi:
KİŞİSİZ EV
(romandan parça)
H ər gecə anası ventilyatoru
qoşan kimi ayılırdı. Halbuki
bu «yel dəyirmanı»nın rezin
pərləri, demək olar, səssiz fırlanırdı. Yalnız
boğuq bir vıyıltı eşidilir və hərdən də
pərlər pərdəyə ilişəndə dayanırdı. Onda
anası yatağından durub, astadan deyinə-
deyinə pərdəni pərdən aralayır, onu kitab
dolabının qapıları arasına qoyub sıxırdı.
236 Torşerinin papağı napnazik yaşıl ipəkdən
idi və altından da sarımtıl işıq süzülürdü,
2017 tumbanın üstündəki bir qədəh qırmızı
Haynrix Böll. Kişisiz ev şərab isə mürəkkəbə oxşayırdı. Qaralmış, topasının üstündə büzüşüb kədərli halda
sanki qatılaşmış bu zəhərdən anası hərdən oturmuşdu, sifəti yox idi, ancaq ağlayırdı,
bircə qurtum alırdı. O, kitab oxuyur, siqaret çünki milyon illərdi kimisə gözləyirdi; əs-
çəkir, şərabdan qurtum-qurtum içirdi. gər paltarındaydı, di gəl, nə rütbəsi, nə
orden-medalı vardı. Atası, arzuladığı kimi
Yarıyumulu gözlərinin altından anası- deyil, yad, tanımadığı bir adam kimi yu-
na baxır, ancaq onun diqqətini cəlb et- xusuna gəlirdi.
məmək üçün qımıldanmır vəsiqaretin ven-
tilyatora tərəf sürünən tüstüsünü izləyirdi. Әsas məsələ sakit dayanmaq, nəfəsi-
Ağ, boz tüstü laylaları titrəyən havada ni içinə çəkmək, gözlərini açmamaq idi
parçalanır, yaşıl pərlərin küləyi də onları ki, evdə eşidilən səslərdən saatın neçə
qovub uzaqlaşdırırdı. Ventilyator böyük olduğunu bilsin: əgər Qlumun səsi gəl-
idi – mağazalarda bunlardan çox idi – və mirdisə, deməli, saat on birin yarısı, Al-
sakit vıyıltı ilə otağın havasını bircə anda bert tərəfdə də sakitlik idisə, deməli, saat
təmizləyirdi. Onda anası, atasının divar- on bir olmuşdu. Çox vaxt üstdəki otaq-
dan asılmış şəklinin yanındakı düyməni dan Qlumun ağır addım səslərini eşidir,
basırdı. Ağzında qəlyan olan bu gənc ya da yan otaqda astadan fit çala-çala nə
gülümsəyirdi və heç deməzdin ki, on bir işləsə məşğul olan Albertin səsi gəlirdi.
yaşlı oğlanın atasıdır. O, dondurma kafe- Hərdən Bolda gecəyarısı pilləkənləri düşür,
sindəki Luici, təzə gələn balaca, utancaq mətbəxdə özü üçün nəsə qızardırdı. Ayaq-
müəllimi kimi cavan idi. Başqa oğlanların larını sürüyə-sürüyə gəzir, qorxa-qorxa
analarına oxşayan anasından da gənc işığın düyməsini basır, ancaq buna bax-
idi. Bu gülərüz yeniyetmə neçə həftə idi mayaraq, çox vaxt nənəyə rast gəlirdi.
ki, yuxusuna girirdi, ancaq şəkildəkinə Onda nənəsinin dəhlizdən boğuq səsi
bənzəmirdi. Sanki mürəkkəb rəngli bulud eşidilirdi:
