Page 240 - "Xəzər" 2017

russiak tez-tez «Yamyaşıl bir diyarda ke- xılmamış, saçları daranmamış, sifətinin

çib uşaqlığım» mahnısını oxuyurdu və qırışığı açılmamış olanda, gərək isti qəh-

onda hər şeyi yaşıl rəngdə görürdü, san- vəni tez-tez içəydi, tələsik də xahişnamə

ki gözləri önünə yaşıl pərdə çəkilirdi və yazılaydı: «Çox hörmətli cənab Vimer,

indi qaranlıqda gözlərini yumaraq çarpa- lütfən bağışlayın ki, uşaq bu gün yenə

yıda uzanıb onun barəsində düşünəndə, gecikdi. Anası evdə yoxdur, mən də onu

səsini eşidəndə də hər şey yaşıl rəngə vaxtında oyatmağı unutdum. Xahiş edi-

boyanırdı: Yamyaşıl bir diyarda keçib rəm, bağışlayasınız. Böyük ehtiramla...»

uşaqlığım... Sızıltı dolu «Dan ulduzu, sə- Anası qonaq gətirəndə, işlər pis olur-

nə salamlar olsun...» mahnısı da gözəl du. Albertin otağına keçəndən sonrasə-

idi və «salamlar olsun» sözlərindən son- feh gülüş səsləri eşidirdi, onun iri çarpa-

ra da hər şey yaşıl rəngə boyanırdı. Son- yısında da çox narahat yatırdı. Bəzən Al-

ra hansı andasa gözlərinə yuxu gedirdi, bert səhərəcən yatmır, saat beşlə altı ara-

hardasa frau Borussiakın səsi ilə Brilaxın sında yuyunmağa gedirdi. Onda da su şı-

anasının çörəkçiyə dediyi sözün arasın- rıltısı, şappıltı eşidirdi. Sonra yenə yuxu-

da yuxu onu aparırdı. Bu söz «Leo dayı- ya gedir, Albert oyadanda isə yorğun, əz-

240 nın sözü» idi, çörəkçinin qaranlıq, isti, şi- gin olurdu. Məktəbdə də günortaya qə-
rin qoxulu zirzəmisində onun ağzından dər mürgü döyür, günortadan sonra da

2017 qaçmışdı, mənasını da Brilax ona başa onu gah kinoya, gah dondurma kafesinə,

salmışdı, nəsə qadınlarla kişilərin bir yer- ya Albertin anasıgilə – Bitenhana aparır-

də olmaları ilə bağlıydı, altıncı ayə ilə də dılar. Orada Qlumun əllə balıq tutub son-

çox bağlılığı vardı, əxlaqsız söz idi və ra da suya buraxdığı süni göl, pəyənin

onu ən çox düşündürən: «İlahi, əgər sən üstündə tikilmiş ev, çalınmış çəmənlikdə

bizim günahları unutmasan, kim qarşın- Albertlə, Brilaxla saatlarla yorulana, aca-

da təmiz qalar?!» – misrasını yadına sa- na qədər futbol oynamaq vardı. Albertin

lırdı. Bəlkə də, igidlər igidi, ancaq anası- anası çörək bişirirdi. Vill dayı da həmişə

nın gətirdiyi qonaqlar kimi bir az da səfeh deyirdi: «Üstünə yağı çox çəkin... – başı-

olan kovboy Hopelonq Kassidi barədə nı bulayırdı, – çox çəkin! – yenə başını

düşünəndə yuxuya gedirdi. Hər halda, bulayırdı, – bir az da çox...» Və orada qa-

anasının nəfəsini duymaq yaxşı idi. Çox raqabaq Brilax, hətta ürəkdən gülürdü də.

Haynrix Böll. Kişisiz ev vaxt anasının çarpayısı boş qalırdı, bə- Ora çox uzaq idi, yolboyu yata da bi-

zən bir neçə gün dalbadal belə olurdu və lirdi. Bitenhan və atası... Blondi və əxlaq-

onda nənəsinin dəhlizdə pıçıltı ilə onu sızlıq... Ventilyatorun boğuq vıyıltısı səs-

necə məzəmmətlədiyini eşidirdi: «Yenə lərin ən yaxşısı idi. Bu, o demək idi ki,

haralarda avaralanırsan?!» Anası cavab anası yanındadır. Bir-bir çevrilən vərəq-

vermirdi. Səhər-səhər oyanmağın özü də lərin xışıltısı, anasının nəfəs alması, kib-

cəsarət tələb eləyirdi. Әgər Albert onu rit çırtıltısı, şərabdan içərkən ani qurtultu

oyadanda təmiz köynək geyinib qalstuk və bir də ventilyatorun çoxdan söndürülmə-

taxmış olurdusa, deməli, hər şey qayda- sinə baxmayaraq, havanın sanki öz-özünə

sında idi: onda Albertin otağında əsl sə- təmizlənməsi...Ventilyatora tərəf sürünən

hər yeməyi də, vaxt da olurdu, tələsmirdi, tüstü... Qezelerin səsi: «...İlahi, əgər sən

hətta Albertlə birlikdə ev tapşırıqlarına bir bizim günahları bağışlamasan...» və onu

də göz gəzdirirdi. Ancaq Albertin üzü qır- yuxu aparırdı...