Page 16 - "Xəzər" 2017
P. 16
«Onda başa düşmürəm, bu məxfi- Ulav»dır. Yaddaşdan çəkmişəm, amma
liklər sənin nəyinə lazım idi?» oxşayır. Mogensin xoşuna gəlir. Vaxtı
Sifəti ciddiləşdi. «Deyəsən, sən gələndə görərsən.
mənim xoşuma tramvayda gəlmişdin. Deməli, öz sifətini açıqçada özü
Belə deyim: yenidən xoşuma gəldin, çəkibmiş! Bu, indi mənə aydın oldu.
ancaq ayrı cür. Sonra bir neçə dəfə də Amma bir sual içimi göynədirdi: «O
görüşdük. Amma düşündüm ki, yarım dəfə ağ «Toyota»da oturan kim idi?
il gözləyə bilərik. Düşündüm ki, bu, Bu, Mogens ola bilməzdi!»
bizim xeyrimizə olar. Uşaq vaxtı bir- Cavab əvəzinə güldü, sanki söhbətin
birimizə çox yaxın idik, indi uşaq deyilik mövzusunu dəyişmək istədi. Sonra nə
axı. Bir-birimiz üçün bir qədər darıxmaq desə yaxşıdır: «Elə bilirsən o vaxt səni
xeyrimizə olardı. Әn azından ona görə Yunqstorgetdə görmədim? Axı mən
ki, oyunu köhnə adətimiz üzrə başla- ora səninçün, sənə görə gəlmişdim!»
mayaq. İstəyirdim, məni təzədən tanı- Heç nə anlamadım, mənə elə gəldi
yasan. Necə ki, mən səni tanıyıram. ki, eyhamla danışır. Amma o, sözünə
Ona görə də kim olduğumu sənə bil- davam elədi: «Әvvəl biz tramvayda
16 dirmədim». rastlaşdıq. Sonra şəhəri ələk-vələk elə-
Nə cavab verdiyimi dəqiq xatırla- dim, sənin hansı kafeyə gəldiyini
2017 mıram, Portağal Qızın dediklərinin ha- öyrəndim. Qabaqlar heç vaxt kafeyə
mısı yadımda deyil, amma söhbətimiz getməzdim, amma bir dəfə Velaskesin
nə qədər uzanırdısa, bir mövzudan o təzəcə aldığım reproduksiya albomu
birinə, bir epizoddan digərinə də bir o ilə ora girdim. Kafedə oturub albomu
qədər çox keçirdik. vərəqləyir, gözləyirdim…»
«Bəs daniyalı?» – münasib məqam «Məni?»
düşəndə soruşdum. Sualım yalvarış Səfeh sual idi, başa düşürdüm. Әsə-
kimi səsləndi. Bu, səfehlik idi. Özümü bi cavab verdi: «Yəni, doğrudan, elə
xalis idiot hesab elədim. düşünürsən ki, axtaran yalnız sən idin?
Cavab qısa və sərt oldu: «Adı Mo- Axı mən də bu tarixçənin bir hissəsi-
gensdir. O da təsviri sənət məktəbində yəm. Heç də sənin tutmaq istədiyin
Yusteyn Qorder. Portağal Qız oxuyur. Çox qabiliyyətlidir. Burada kəpənək deyiləm».
Skandinaviyadan kiminsə olması mənə Daha bu mövzuya toxunmaq istə-
xoşdur». mirdim, təhlükəli ola bilərdi. Soruşdu-
Gözlərimə qaranlıq çökdü. Soruş- ğum yalnız bu oldu: «Bəs Yunqstor-
dum ki, bəs mənim adımı haradan bilir? get?»
Qızardığını hiss etdim, amma and «Uşaq olma, Yan Ulav! Mən axı izah
içə bilmərəm. Bəlkə də, qırmızı paltarına elədim. Fikirləşirdim ki, Yan Ulav hara-
görə idi. Hava qaralmışdı, meydana da ola bilər, məni tapmaq üçün harala-
yalnız bir cüt fənər işıq salırdı. Biz bir ra baş çəkə bilər, yəni iri portağal pa-
şüşə şərab sifariş elədik – «Ribera del ketiylə iki dəfə görəndən sonra məni
Duero». tapmaq üçün hara üz tutar? Әminliyim
Cavabı çox ləngimədi: «Sənin yox idi, amma qərara gəldim ki, yəqin,
portretini çəkmişəm, adı da «Yan bizim ən böyük meyvə bazarımızda ax-
liklər sənin nəyinə lazım idi?» oxşayır. Mogensin xoşuna gəlir. Vaxtı
Sifəti ciddiləşdi. «Deyəsən, sən gələndə görərsən.
mənim xoşuma tramvayda gəlmişdin. Deməli, öz sifətini açıqçada özü
Belə deyim: yenidən xoşuma gəldin, çəkibmiş! Bu, indi mənə aydın oldu.
ancaq ayrı cür. Sonra bir neçə dəfə də Amma bir sual içimi göynədirdi: «O
görüşdük. Amma düşündüm ki, yarım dəfə ağ «Toyota»da oturan kim idi?
il gözləyə bilərik. Düşündüm ki, bu, Bu, Mogens ola bilməzdi!»
bizim xeyrimizə olar. Uşaq vaxtı bir- Cavab əvəzinə güldü, sanki söhbətin
birimizə çox yaxın idik, indi uşaq deyilik mövzusunu dəyişmək istədi. Sonra nə
axı. Bir-birimiz üçün bir qədər darıxmaq desə yaxşıdır: «Elə bilirsən o vaxt səni
xeyrimizə olardı. Әn azından ona görə Yunqstorgetdə görmədim? Axı mən
ki, oyunu köhnə adətimiz üzrə başla- ora səninçün, sənə görə gəlmişdim!»
mayaq. İstəyirdim, məni təzədən tanı- Heç nə anlamadım, mənə elə gəldi
yasan. Necə ki, mən səni tanıyıram. ki, eyhamla danışır. Amma o, sözünə
Ona görə də kim olduğumu sənə bil- davam elədi: «Әvvəl biz tramvayda
16 dirmədim». rastlaşdıq. Sonra şəhəri ələk-vələk elə-
Nə cavab verdiyimi dəqiq xatırla- dim, sənin hansı kafeyə gəldiyini
2017 mıram, Portağal Qızın dediklərinin ha- öyrəndim. Qabaqlar heç vaxt kafeyə
mısı yadımda deyil, amma söhbətimiz getməzdim, amma bir dəfə Velaskesin
nə qədər uzanırdısa, bir mövzudan o təzəcə aldığım reproduksiya albomu
birinə, bir epizoddan digərinə də bir o ilə ora girdim. Kafedə oturub albomu
qədər çox keçirdik. vərəqləyir, gözləyirdim…»
«Bəs daniyalı?» – münasib məqam «Məni?»
düşəndə soruşdum. Sualım yalvarış Səfeh sual idi, başa düşürdüm. Әsə-
kimi səsləndi. Bu, səfehlik idi. Özümü bi cavab verdi: «Yəni, doğrudan, elə
xalis idiot hesab elədim. düşünürsən ki, axtaran yalnız sən idin?
Cavab qısa və sərt oldu: «Adı Mo- Axı mən də bu tarixçənin bir hissəsi-
gensdir. O da təsviri sənət məktəbində yəm. Heç də sənin tutmaq istədiyin
Yusteyn Qorder. Portağal Qız oxuyur. Çox qabiliyyətlidir. Burada kəpənək deyiləm».
Skandinaviyadan kiminsə olması mənə Daha bu mövzuya toxunmaq istə-
xoşdur». mirdim, təhlükəli ola bilərdi. Soruşdu-
Gözlərimə qaranlıq çökdü. Soruş- ğum yalnız bu oldu: «Bəs Yunqstor-
dum ki, bəs mənim adımı haradan bilir? get?»
Qızardığını hiss etdim, amma and «Uşaq olma, Yan Ulav! Mən axı izah
içə bilmərəm. Bəlkə də, qırmızı paltarına elədim. Fikirləşirdim ki, Yan Ulav hara-
görə idi. Hava qaralmışdı, meydana da ola bilər, məni tapmaq üçün harala-
yalnız bir cüt fənər işıq salırdı. Biz bir ra baş çəkə bilər, yəni iri portağal pa-
şüşə şərab sifariş elədik – «Ribera del ketiylə iki dəfə görəndən sonra məni
Duero». tapmaq üçün hara üz tutar? Әminliyim
Cavabı çox ləngimədi: «Sənin yox idi, amma qərara gəldim ki, yəqin,
portretini çəkmişəm, adı da «Yan bizim ən böyük meyvə bazarımızda ax-
