Page 12 - "Xəzər" 2017

birlikdə şampan içərik. Amma o gəlib nə iş gələcəyindən asılı olmayaraq, bir

çıxmaq bilmirdi, heç yanda görsənmir- də bu Portağal Qızın adını tutmaya-

di. Saat yeddini vuranda başa düşdüm cam.

ki, hesabı ödəməliyəm. Birdən özümün Və elə bu vaxt o gəldi, Georq, gəldi!

nə qədər sadəlövh olduğumu dərk et- Plaza de la Alianza meydanında qə-

dim. Sevilyadan göndərilmiş açıqçanı fil peyda olanda saat səkkizin yarısıydı!

evdə poçt qutusundan çıxardığım vaxt- Mən o qollu-budaqlı portağal ağa-

dan bəri neçə gün keçmişdi; bir o qə- cının altında dörd saat yarım oturandan

dər də bura gəlməyə sərf etmişdim. sonra, Portağal Qız yüngül addımlarla

Portağal Qız əvvəllər olduğu kimi əl- meydana qədəmlərini basdı, – əlbəttə

çatmaz idi, heç şübhəsiz, onun mə- ki, köhnə anorakda yox. Әndəlüs sub-

nimlə siçan-pişik oynamaqdan daha tropik ölkədir. Әynində düz qarşımdakı

vacib işləri vardı, ola bilsin, indi hara- divar boyu bitən buqenville gülü rən-

dasa Salamankada, yaxud Madriddə gində al-qırmızı yay paltarı vardı. Lap

ispan dili öyrənirdi. Hesabı ödəyib ka- nağıllarda olan kimi. Fikirləşdim ki,

fedən çıxmağa hazırlaşdım. Məni bəlkə, paltarı Yatmış Şahzadə qızdan

12 düzgün nəticə çıxarmaq qabiliyyətimin götürüb, ya da hansısa pərinin əynindən

olmamasının peşmançılığı üzürdü və çıxarıb?
2017 qərara aldım ki, günü sabah təzədən
Məni görmədi. Meydanın toranlığı

Norveçə qayıdım. qatılaşırdı. İstiydi, hətta çox istiydi,

Bilmirəm, sən haçansa səylərinin amma məni birdən-birə titrətmə tut-

puça çıxmasının peşmançılığını çəkmi- muşdu.

sənmi? Məsələn, vacib nəsə almaqdan Bu yerdəcə gördüm ki, – səndən

ötrü qarda-palçıqda şəhərdə xeyli yol heç nəyi gizlətmək istəmirəm, Georq, –

ölçürsən, mağazaya isə bağlanmasın- böyründə təxminən iyirmi beş yaşlı bir

dan cəmisi iki dəqiqə gec çatırsan. oğlan da var. Açıq rəngli uzun saqqalı

Belə şeylər adamı dilxor edir, amma olan ucaboy, qamətli bir gəncdi; görkə-

ən çox da öz səfehliyinə sinirlənirsən. mindən qütb tədqiqatçısına oxşayırdı.

İndi məni çulğayan məhz səylərimin Yox, ona kifir deməzdin – ən çox xoşu-

Yusteyn Qorder. Portağal Qız əbəsliyindən doğan həmin o xəcalət ma gəlməyən də elə bu idi.

hissi idi. Amma mən axı tramvayla Beləliklə, mən uduzdum. Amma gü-

şəhərə getməmişdim, açıqçadan başqa, nah özümdəydi. Qaydanı pozmuşdum.

əlimdə heç nə olmadan bircə adamını Böyük vədə xilaf çıxmışdım. Özümə
da tanımadığım Sevilyaya gəlmişdim; mənsub olmayan bir şeyə əl uzatmış-

çirkli pansiondan savayı, getməyə yerim dım, qaydaları ixtiyarımda olmayan

yox idi, özüm də ispanca danışa nağıla baş vurmuşdum. «Məni yarım il

bilmirdim. Az qalırdım sifətimə yağlı gözləməyin lazım gələcək, – demişdi. –

bir şillə çəkim, hərçənd bu, şit çıxar, Әgər yarımca il gözləyə bilsən, biz
həm də mənə lap ayıb olardı. Amma təzədən görüşərik…»

söz verdim ki, özümü başqa cür Nəhayət, onlar məni gördülər; bu

cəzalandırım. Üsullar çox idi, özümə vaxt, yəqin, sobaya oxşayırdım – şah-

söz verə bilərdim ki, həyatda başıma zadə, ögey ananın və bədxah bacıların