Page 131 - "Xəzər" 2017
P. 131
Cavan qadın yenə nəsə demək istə- Ona elə gəlirdi, vaxt uçur. Vaxt elə-belə 131
yəndə isə qışqırdı: getməsin deyə, öz laboratoriyası və ya- 2017
rımçıq qalmış sınaq təcrübəsi haqda
– Dedim axı, anan haqlıdı! Başa düşünməyi özünə yasaq etdi. Qalxıb tax- Fransua Moriak. Sevgi səhrası
düşmədin? ta yaxınlaşdı. Dizləri üstə çöküb qorxa-
qorxa qapıya çəpəki baxaraq, üzünü yas-
*** tıqla gizlətdi... Ayağa duranda sol dizi,
İkinci mərtəbəyə qalxan böyük xa- həmişəki kimi şaqqıldadı. Güzgünün
nım Kurrej masa arxasında oturub kitab- önündə dayandı, barmaqlarıyla gicgahla-
larını açaraq qarşısına qoymuş oğlunun rının şişmiş damarlarına toxundu və fikir-
qapısını astadan döydü. Heç nə demə- ləşdiyini dilinə gətirdi: bəli, onu bu vəziy-
dən oturub toxumağa başladı. Oğlu süku- yətdə kim görsə, dəli sayar. Alim kimi hər
tu və soyuqluğu aradan götürmək istə- şeyi düstura çevirmək vərdişiylə özünə
səydi, danışmağa ehtiyac duysaydı, onu dedi: «Özümüzlə təkbətək qalanda dəli
dinləməyə hazır idi, ancaq bu fikirdəydi oluruq. Özgələrinin diqqətindən yayınan
ki, hələlik onun ürəyinə nüfuz eləmək la- kimi özümüzə nəzarət hissimiz itir». Әf-
zım deyil. Həkim hansısa bir məqamda sus! Bu düşüncələr həmin on beş dəqi-
qəlbini sıxan hər şeyi hayqırmaq istədi. qənin axırına çıxdı.
Amma bundan ötrü uzaqdan başlamaq
lazım idi. Bu günəqədərki bütün iztirabla- Burada oturub gözləyən anasına ne-
rını içinin zindanından azad eləməliydi... cə izah eləsin, necə bildirsin ki, gündəlik
Onları doğurmuş səbəblərlə öz həyəcan- iztirab dolu səadətdən – Mariyayla söhbət-
larının bir ölçüyə gəlməməsini necə izah lərdən imtina etmək məcburiyyətində qa-
edə bilərdi? Әlahiddə bir şey baş vermə- landa nə əzablar çəkib. Yox, doğma ana-
yib axı. Həkim təyin edilmiş vaxtda Mari- sı da olsa, bu an qəlbindəkiləri açıb-
ya Krossun yanına tələsəndə, xidmətçi tökmək istəmirdi. Kim öz iç dünyasını bir
ona xanımın hələ qayıtmadığını bildirdi. neçə kəlməylə aça bilir ki?! Bu qarşısıa-
Narahat oldu. Divar saatının ürəyindən lınmaz axında ikincidərəcəlini deyil, əsas
də asta vurduğu boş qonaq otağında olanı necə ayırd edəsən? Ya hər şeyi da-
gözləməyi qərara aldı. Lampa tavandakı nışmalı, ya da tamam susmalı. Burada
tirləri – memarlıq möcüzəsini işıqlandırır- əyləşən yaşlı qadın oğlunun qəlbində səs-
dı, divanın yanındakı balaca masada isə lənən, qarışıq dünyasına haray salan mu-
içi siqaret kötükləriylə dolu külqabı vardı. siqini duyub anlaya bilərmi: oğlunun –
Mariya çox çəkir, özünü zəhərləyir. Gör başqa cinsdən, başqa qəbildən olan bir
nə qədər kitab var! Amma çoxunun heç insanın? Bizi heç nə cinsimiz kimi bir-
qatı da açılmayıb. O, baxışlarını ipəklə birimizdən ayırmır: bir cüt planet kimi bir-
süslənmiş ağır portyerlərdə – gəzdirdi. birimizdən aralıyıq... Həkim anasının ya-
Onların qatlarında, büküklərində deşiklər nında da öz sarsıntılarını yaşayır, amma
vardı. Özü barədə «cah-calal və yoxsul- onlardan danışmır. Yaxşı xatırlayır ki, Ma-
luq, yoxsulluq və cah-calal» sözlərini tək- riya Krossu gözləməkdən bezərək, şlya-
rarlaya-təkrarlaya əvvəlcə divardakı, son- pasını götürmək istəyəndə, birdən dəh-
ra isə qolundakı saata baxaraq qərara al- lizdə addım səsləri eşidildi, sanki əlləri
dı ki, on beş dəqiqədən sonra getsin. haradansa üzülərək boşluğa düşdü. Qa-
yəndə isə qışqırdı: getməsin deyə, öz laboratoriyası və ya- 2017
rımçıq qalmış sınaq təcrübəsi haqda
– Dedim axı, anan haqlıdı! Başa düşünməyi özünə yasaq etdi. Qalxıb tax- Fransua Moriak. Sevgi səhrası
düşmədin? ta yaxınlaşdı. Dizləri üstə çöküb qorxa-
qorxa qapıya çəpəki baxaraq, üzünü yas-
*** tıqla gizlətdi... Ayağa duranda sol dizi,
İkinci mərtəbəyə qalxan böyük xa- həmişəki kimi şaqqıldadı. Güzgünün
nım Kurrej masa arxasında oturub kitab- önündə dayandı, barmaqlarıyla gicgahla-
larını açaraq qarşısına qoymuş oğlunun rının şişmiş damarlarına toxundu və fikir-
qapısını astadan döydü. Heç nə demə- ləşdiyini dilinə gətirdi: bəli, onu bu vəziy-
dən oturub toxumağa başladı. Oğlu süku- yətdə kim görsə, dəli sayar. Alim kimi hər
tu və soyuqluğu aradan götürmək istə- şeyi düstura çevirmək vərdişiylə özünə
səydi, danışmağa ehtiyac duysaydı, onu dedi: «Özümüzlə təkbətək qalanda dəli
dinləməyə hazır idi, ancaq bu fikirdəydi oluruq. Özgələrinin diqqətindən yayınan
ki, hələlik onun ürəyinə nüfuz eləmək la- kimi özümüzə nəzarət hissimiz itir». Әf-
zım deyil. Həkim hansısa bir məqamda sus! Bu düşüncələr həmin on beş dəqi-
qəlbini sıxan hər şeyi hayqırmaq istədi. qənin axırına çıxdı.
Amma bundan ötrü uzaqdan başlamaq
lazım idi. Bu günəqədərki bütün iztirabla- Burada oturub gözləyən anasına ne-
rını içinin zindanından azad eləməliydi... cə izah eləsin, necə bildirsin ki, gündəlik
Onları doğurmuş səbəblərlə öz həyəcan- iztirab dolu səadətdən – Mariyayla söhbət-
larının bir ölçüyə gəlməməsini necə izah lərdən imtina etmək məcburiyyətində qa-
edə bilərdi? Әlahiddə bir şey baş vermə- landa nə əzablar çəkib. Yox, doğma ana-
yib axı. Həkim təyin edilmiş vaxtda Mari- sı da olsa, bu an qəlbindəkiləri açıb-
ya Krossun yanına tələsəndə, xidmətçi tökmək istəmirdi. Kim öz iç dünyasını bir
ona xanımın hələ qayıtmadığını bildirdi. neçə kəlməylə aça bilir ki?! Bu qarşısıa-
Narahat oldu. Divar saatının ürəyindən lınmaz axında ikincidərəcəlini deyil, əsas
də asta vurduğu boş qonaq otağında olanı necə ayırd edəsən? Ya hər şeyi da-
gözləməyi qərara aldı. Lampa tavandakı nışmalı, ya da tamam susmalı. Burada
tirləri – memarlıq möcüzəsini işıqlandırır- əyləşən yaşlı qadın oğlunun qəlbində səs-
dı, divanın yanındakı balaca masada isə lənən, qarışıq dünyasına haray salan mu-
içi siqaret kötükləriylə dolu külqabı vardı. siqini duyub anlaya bilərmi: oğlunun –
Mariya çox çəkir, özünü zəhərləyir. Gör başqa cinsdən, başqa qəbildən olan bir
nə qədər kitab var! Amma çoxunun heç insanın? Bizi heç nə cinsimiz kimi bir-
qatı da açılmayıb. O, baxışlarını ipəklə birimizdən ayırmır: bir cüt planet kimi bir-
süslənmiş ağır portyerlərdə – gəzdirdi. birimizdən aralıyıq... Həkim anasının ya-
Onların qatlarında, büküklərində deşiklər nında da öz sarsıntılarını yaşayır, amma
vardı. Özü barədə «cah-calal və yoxsul- onlardan danışmır. Yaxşı xatırlayır ki, Ma-
luq, yoxsulluq və cah-calal» sözlərini tək- riya Krossu gözləməkdən bezərək, şlya-
rarlaya-təkrarlaya əvvəlcə divardakı, son- pasını götürmək istəyəndə, birdən dəh-
ra isə qolundakı saata baxaraq qərara al- lizdə addım səsləri eşidildi, sanki əlləri
dı ki, on beş dəqiqədən sonra getsin. haradansa üzülərək boşluğa düşdü. Qa-
