Page 130 - "Xəzər" 2017

Kollecdə çox kobud olan Raymonun bur- ulduza baxdığımız kimi, sakit bir maraqla

da yorulub gücdən düşmüş, başıyla, zəif- qadını seyr edirdi. (Әvvəlki kimi, alnı ye-

ləmiş bədəniylə ona sarı əyilib, az qala nə işıqlıydı! Bu axşam Kurrejin qıyqacı

gül dəstəsi kimi indicə açılıb töküləcək baxdığı bu adam sanki barın işıqlarına

cavan oğlanı özündən kənara itələmək deyil, ayrı bir nura – düşüncələrin ziyası-

heç ağlına da gəlməzdi. na bürünmüşdü. Bu düşüncə çalarları qa-

Beləliklə, həmin axşam qarşısında o dının üzündə qeyri-adi görünür. Amma

xanımı gördü. O, üzündən duvağını at- adamı həyəcanlandıran da məhz bu hiss-

mışdı, əyni-başı qapqara mazuta bulaş- lərdir və onu qadın cinsinin mahiyyəti olan

mış iki kişinin arasında oturmuşdu. Son- Xəyal, Fikir, Vicdan, Könül kimi sözləri

ralar Raymon özünə sual edəcəkdi ki, unutmağa qoymur!)

hətta qulluqçunun da nəzərindən utanıb- Talans kilsəsinin yanında cavan qa-

sıxıldığı halda, nədən bu qadının baxış- dın düşdü. Tərk etdiyi kişilərə isə ətrinin

ları altında həyəcanlanmadı? Yox, qətiy- rayihəsini qoyub getdi. Amma bu gözəl

yən sıxılmırdı. Bəlkə də, ona görə ki, bu qoxu Raymon düşənəcən də yayılmışdı.

tramvayda onu heç kim tanımır və yad Bu yanvar axşamı hava heç də soyuq

130 bir qadınla söhbətə girişmək ağlına da deyildi, tələsmədən gedə bilərdi. Hava-

gəlmirdi. Hər şeydən öncə, qadının üzündə nın rütubətinə baharın nəfəsi qarışmışdı.
2017 marağa, istehzaya, nifrətə oxşar heç nə Torpaq hələ çılpaq idi, amma artıq oyan-

tapmırdı. Amma bu qadın Raymona ya- mışdı.

man baxırdı! Diqqətlə, gözünü çəkmədən

baxaraq, bəlkə də, düşünürdü: «Şəhər ***

nəqliyyatında keçirməyə məcbur olduğum Özünə qapılmış Raymon o axşam ailə

xoşagəlməz dəqiqələrimə bu üzün işığı süfrəsi arxasında nələr baş verdiyini sez-

rəng qatır, bu kədərli mələksimayla yana- mədi. Atası xəstəydi, elə əzgin görkəm-

şı olanda gözüm heç kimi görmür. Ona dəydi ki... Həkim anasıyla yuxarı otağa

baxmaqdan güc alıram, heç nə mənə to- qalxanda xanım Kurrej xəlvətcə: «Onu

xuna bilmir. Onun sifəti sanki sirli bir ölkə, həyəcanlandırmaq olmaz» – deyə Bask

Fransua Moriak. Sevgi səhrası kirpikləri dalğaların yuduğu sahillərdi. O cütlüyünə məsələni izah elədi. Bununla

kirpiklər arasında duman içində bir cüt belə, qorxu və risk içində Dülakı çağırdı.

göl uyuyur, barmaqları mürəkkəbə batıb, Buxarının yanında dayanıb, havanı siqa-

yaxalığı və manjetləri bulaşıqdı, düymə- retinin tüstüsüylə zəhərləyən leytenant

sinin biri çatmır. Sanki budaqdan qopub qətiyyətlə bildirdi:

düşmüş gözəl bir meyvədi – torpağa bu- – Heç bir şübhə ola bilməz, ana, o,

laşsa da, bütövdü, yaralanmayıb və sən xəstədi.

əlini uzadıb onu ehmallıca götürə bilər- Ara verə-verə danışırdı, sözləri sər-

sən». rast tələffüz edə bilmir, danışığı hərbi ko-

Raymon da təlaş keçirmədən ona ba- mandanı xatırladırdı. Madlena: «Bəlkə,

xırdı. Heç nədən ehtiyat eləmirdi. Bilirdi adi bir naxoşluqdu» – deyəndə, leytenant

ki, bu naməlum qadın onu dindirməyə- onun sözünü kəsdi:

cək, çünki onları bir-birinə heç nə bağla- – Yox, Madlena, çox ciddi məsələdi,

mırdı. Ona görə də, lap bizim hansısa bir anan düz deyir.