Page 135 - "Xəzər" 2017
P. 135
sə tələsib, «hava sərinləşir», – dedi. təyincə qalıram. Günün sonunda monas- 135
Başqası isə cavab verdi ki, yağış çox zəif tırın yanında hökm sürən dincliyi və mə- 2017
idi, heç tozu da yatıra bilmədi. Bu vaxt zarlar üstə quşların necə oxuduğunu tə-
həkim heyranlıqla axır vaxtlar, barəsində, səvvür edə bilməzsiz. Elə bilirəm, oğlu- Fransua Moriak. Sevgi səhrası
demək olar ki, düşünmədiyi oğluna baxır mun ruhu məndən razıdı. Evə getdiyim
və onu güclə tanıya bilirdi. Raymon əməl- fəhlə tramvayında indi həzz alıram! Siz
li-başlı böyümüşdü. O, Mariyanın təyin məni, yəqin, başdanxarabın, əhli-kefin bi-
olunmuş görüşünü unudaraq, onu Viktor ri sayacaqsız, amma elə deyil, mən bu
Larussellə təkbətək qoyduğu vaxtdan bu kasıb insanların arasında özümü xoşbəxt
yanacan sürən qarabasmaya elə həmin hiss edirəm. Bu tramvayda getməyin nə
bazar günü son qoydu. Artıq bitməkdə qədər xoş olduğunu Sizə anlada bilmə-
olan bu bazar günü həyatının ən dəhşətli rəm. Sizin tanıdığınız həmin şəxs indi diz
günlərindən idi. Ancaq, nəhayət ki, öz çöküb mənə bağışlamaq istədiyi faytona
azadlığını qaytara bilmişdi (hər halda, be- minməyimi xahiş eləsə də, razı olmaram.
lə düşünürdü). Qurtuluşu ona bir yorğun- Əziz həkim, bizim görüşüb-görüşməmə-
luq gətirmişdi və bu əzginliyin nəsə bir yimizin fərqi varmı? Sizi tanımağım, ver-
dəqiq səbəbi yox idi. Həqiqətən də, bu diyiniz məsləhətlər bəsimdi, biz sizinlə,
gün çox cəfa çəkmişdi! Bircə döyüş mey- cismani olmasa da, yaxınıq. Bu barədə
danından qaçmağı arzulamaq və qocalı- Moris Meterlink gözəl yazıb: «Zaman gə-
ğın qaranlıq yuvasına çəkilmək qalırdı. ləcək, könüllər bir-birini bədənlərin vasi-
Mariya Krossu onun qonaq otağında – təçiliyi olmadan anlayacaqlar». Ruhumun
«cah-calal və yoxsulluğun» arasında boş əziz keşikçisi, yazın, Sizin məktubunuz
yerə gözlədiyi vaxtdan, silahını yerə qoy- mənə kifayət edər!
duğu bu dəhşətli günə qədər aradan, de-
mək olar, iki ay keçmişdi! Və budur, ha- Mən hələ də həb qəbul etməliyəmmi?
mının sakitcə oturduğu masa arxasında Bəs iynə? Cəmi üç ampula qalıb, yenə
həkim yenidən oğlunu unudaraq, yadda- bir qutu almaq lazımdımı?»
şındakı əzabların bütün təfərrüatlarını bir-
bir götür-qoy edir, hamısını geri qaytarır- Mariya onu amansızcasına təhqir et-
dı. məsəydi belə, yenə içi saxta təvazökar-
lıqla dolu bu məktub xoşuna gəlməyə-
*** cəkdi. Özünü ən bədbin insan talelərinə
Onun üçün dözülməz əzab, baş tut- həsr etmiş həkim bağışlayanlardan idi.
mamış görüşün ertəsi günü – Mariyadan Ancaq adamların yıxılarkən özünü təmi-
uzun bir üzrxahlıq məktubu alandan son- zə çıxarmaq bicliyinə nifrət edirdi. İnsan
ra başladı: miskinliyinin son həddi – öz ayıbına kor
«Əziz dostum, burada Sizin də güna- olmaqdı. Demək olmaz ki, Mariya belə
hınız var, – iki ayda yüz dəfə oxuduğu yalanlara öyrəncəli idi. İlk əvvəl, o, için-
məktubda Mariya yazırdı, – dəbdəbədən dəkiləri üzə çıxarmağa çalışmasıyla, heç
imtina etməyi Siz mənə təlqin etmisiz, nəyi şişirtməməsiylə həkimi cəlb edirdi.
miniyim olmadığına görə Sizinlə görüşə Mariya tez-tez çox cavan vaxtlarından dul
vaxtında çata bilmədim. İndi qəbiristanlı- qalmış anasından, onun xeyirxahlığın-
ğa gec gedib çatıram və orada ürəyim is- dan, fədakarlığından həvəslə danışırdı.
Kantonun əsas şəhərciyində müəllim olan
Başqası isə cavab verdi ki, yağış çox zəif tırın yanında hökm sürən dincliyi və mə- 2017
idi, heç tozu da yatıra bilmədi. Bu vaxt zarlar üstə quşların necə oxuduğunu tə-
həkim heyranlıqla axır vaxtlar, barəsində, səvvür edə bilməzsiz. Elə bilirəm, oğlu- Fransua Moriak. Sevgi səhrası
demək olar ki, düşünmədiyi oğluna baxır mun ruhu məndən razıdı. Evə getdiyim
və onu güclə tanıya bilirdi. Raymon əməl- fəhlə tramvayında indi həzz alıram! Siz
li-başlı böyümüşdü. O, Mariyanın təyin məni, yəqin, başdanxarabın, əhli-kefin bi-
olunmuş görüşünü unudaraq, onu Viktor ri sayacaqsız, amma elə deyil, mən bu
Larussellə təkbətək qoyduğu vaxtdan bu kasıb insanların arasında özümü xoşbəxt
yanacan sürən qarabasmaya elə həmin hiss edirəm. Bu tramvayda getməyin nə
bazar günü son qoydu. Artıq bitməkdə qədər xoş olduğunu Sizə anlada bilmə-
olan bu bazar günü həyatının ən dəhşətli rəm. Sizin tanıdığınız həmin şəxs indi diz
günlərindən idi. Ancaq, nəhayət ki, öz çöküb mənə bağışlamaq istədiyi faytona
azadlığını qaytara bilmişdi (hər halda, be- minməyimi xahiş eləsə də, razı olmaram.
lə düşünürdü). Qurtuluşu ona bir yorğun- Əziz həkim, bizim görüşüb-görüşməmə-
luq gətirmişdi və bu əzginliyin nəsə bir yimizin fərqi varmı? Sizi tanımağım, ver-
dəqiq səbəbi yox idi. Həqiqətən də, bu diyiniz məsləhətlər bəsimdi, biz sizinlə,
gün çox cəfa çəkmişdi! Bircə döyüş mey- cismani olmasa da, yaxınıq. Bu barədə
danından qaçmağı arzulamaq və qocalı- Moris Meterlink gözəl yazıb: «Zaman gə-
ğın qaranlıq yuvasına çəkilmək qalırdı. ləcək, könüllər bir-birini bədənlərin vasi-
Mariya Krossu onun qonaq otağında – təçiliyi olmadan anlayacaqlar». Ruhumun
«cah-calal və yoxsulluğun» arasında boş əziz keşikçisi, yazın, Sizin məktubunuz
yerə gözlədiyi vaxtdan, silahını yerə qoy- mənə kifayət edər!
duğu bu dəhşətli günə qədər aradan, de-
mək olar, iki ay keçmişdi! Və budur, ha- Mən hələ də həb qəbul etməliyəmmi?
mının sakitcə oturduğu masa arxasında Bəs iynə? Cəmi üç ampula qalıb, yenə
həkim yenidən oğlunu unudaraq, yadda- bir qutu almaq lazımdımı?»
şındakı əzabların bütün təfərrüatlarını bir-
bir götür-qoy edir, hamısını geri qaytarır- Mariya onu amansızcasına təhqir et-
dı. məsəydi belə, yenə içi saxta təvazökar-
lıqla dolu bu məktub xoşuna gəlməyə-
*** cəkdi. Özünü ən bədbin insan talelərinə
Onun üçün dözülməz əzab, baş tut- həsr etmiş həkim bağışlayanlardan idi.
mamış görüşün ertəsi günü – Mariyadan Ancaq adamların yıxılarkən özünü təmi-
uzun bir üzrxahlıq məktubu alandan son- zə çıxarmaq bicliyinə nifrət edirdi. İnsan
ra başladı: miskinliyinin son həddi – öz ayıbına kor
«Əziz dostum, burada Sizin də güna- olmaqdı. Demək olmaz ki, Mariya belə
hınız var, – iki ayda yüz dəfə oxuduğu yalanlara öyrəncəli idi. İlk əvvəl, o, için-
məktubda Mariya yazırdı, – dəbdəbədən dəkiləri üzə çıxarmağa çalışmasıyla, heç
imtina etməyi Siz mənə təlqin etmisiz, nəyi şişirtməməsiylə həkimi cəlb edirdi.
miniyim olmadığına görə Sizinlə görüşə Mariya tez-tez çox cavan vaxtlarından dul
vaxtında çata bilmədim. İndi qəbiristanlı- qalmış anasından, onun xeyirxahlığın-
ğa gec gedib çatıram və orada ürəyim is- dan, fədakarlığından həvəslə danışırdı.
Kantonun əsas şəhərciyində müəllim olan
